Yine sen...

Birinci bölüm

Sonu bir türlü gelmeyen hikayeler vardır. Benim O'nunla olan hikayem de bunlara benziyor. 

İstanbul'un en bilindik,en büyük okullarından birinde okuyorum.Büyük olmasıyla gelen bir insan çokluğuda var haliyle. Muhtemelen güzel kızlar, yakışıklı erkekler falan bekliyorsunuz değilmi?Çok beklersiniz...

Bizim okulumuz İstanbul' un zengin çocuklarının toplandığı, kızların erkekler onlara baksın die mini eteklerle dolaştığı ve en önemlisi kardeş dediğiniz insanın sizi arkadan vurmasının normal karşılandığı bir yer. İçinde bulunduğunuz durum kötüyken size yardım eden,siz mutlu olduğunuzda ise sizi kıskanan herkesi size karşı tutmaya çalışan insanlar yani.

Birde ben varım,Mira. Herkese şans veren, kimseyi kırmamaya çalışan,herkese güvenen ve çoğunlukla yalnız takılan Mira. Genellikle okulda kahkaha atarak gezerim.Küçük çaplı bir çatlağım yani.

Bu, okuldaki 2. yılım. Lise bir de gelen bir grubuz ve okula hala tam olarak alışamadık. yani birkaçımız dışında.Selen. Sınıfımızın  güzeli(!). Ben ve selen aynı okuldan gelmiştik buraya ve o zamandan beri aramızda hep bir çıkar ilişkisi oldu. Selen okulda tanınır. Ama yaptığı şeylerin saçmalığıyla. Adından çok söz ettirmişti birzamanlar. Ben ise okuldaki neredeyse herkesi tanıyorum. Lise bir de çoğuyla yakın arkadaştım ama dedim ya saf taraf olunca ilişki kötüleşiyor. Çoğunluğuyla arkadaş olduğum için bende kendim için az da olsa tanınırım diyebilirim.

Çoğunlukla belli bir arkadaş grubum olmadı. Teneffüslerde genellikle kimi gördüysem onunla oluyordum . Buna rağmen hayatımda çok önemli birkaç insan girdi. Bunlardan biri de o. Kerem. Basketbolcu,komik, dostları için hayatını verebilecek Kerem. Hayatıma dahil olduğu andan itibaren her gün beni dahada değiştiren kişi. Şuan ben Mira Özsoy'sam bunda Kerem'in rolü çok büyük.