KPOP SMUT's

~DaeJae~

Her zaman olduğu gibi Daehyun ceketini almış ve kulaklıklarındaki müzik eşliğinde evden çıkmıştı. Kendisini gece huzurlu hissediyordu evde babasının ve annesinin ettiği kavgalara karşı.

Sokakta etrafa boş boş bakarak ilerliyordu. Kendi sinir krizlerinin birisinin üzerinde patlamasını istemiyordu. Babası gibi olamazdı ; olmamalıydı.

Gözleri doldu ve önünü göremeyecek kadar sulanmıştı.

Sol koluna aniden birşey çarpmıştı ve dengesini bozdu. Kulaklıklığı yere düşüp kırıldı. gözlerindeki yaşları eliyle sildi ve görüşünü netleştirdi. Sol tarafına baktı öfkeyle.

- Nolur bana yardım et! Kurtar beni! Bana tecavüz edecek!

Yalvaran bu kızın ittirildiği yere baktı ve yaklaşık kendi boylarında yakışıklı birisini gördü. kötü birisi gibi değildi en azından yüzü melekler tarafından kıskanılacak kadar güzeldi.

- Sen git !

Dedi Daehyun kıza ve geri odağını o çocuğa sundu.

- Sen kim oluyorsun da karışıyorsun sevgilimle aramdaki şeylere !

- birincisi o senin sevgilin değil , ikincisi yardım isteyenlere tepkisiz kalamam !

- Sen benim kim olduğumu biliyomusun ?

- Umrumda olmalı mı ?

- Ben Yoo Youngjae! KORE ASAYİŞ ŞUBE MÜDÜRÜ'nün oğluyum !

- Ya baban mesleğini haketmiyo yada sen ondan hiç ders alamamışsın.

Daehyun ilk defa kavga istiyordu. Youngjae'yi ne kadar sıkıştırsada kendisine yürümesini sağlayamamıştı. Son bir şanş olarak fiziksel konudan girecekti ;

- Şu boy , şu tiple kızlara zaten yaklaşamazsın ! Yaklaşsan bile zorla elde etmediğin sürece erkekliğine varlığını hatırlatamazsın !

Youngjae bu sefer çok sinirlenmişti ve bütün o televizyonda izlediği boks hareketlerini karşısındakine uygulamak istiyordu. Yumruğunu sıktı ve yanağını hedef alarak üzerine atladı.

Daehyun istediğine kavuşmuştu ; yani kavgaya! Havadan üzerine gelen yumruğu eliyle kavradı ve Youngjae'in yüzüne diğer elinde yaptığı yumrukla darbeler atmaya başladı. Youngjae o kadar boşlukta kalmıştı ki bir elinin daha olduğunu unutmuştu. Bu da Daehyun'un işine geliyordu.

Kafası , burnu , dudağı çenesi ... Çoğu yerinden kanlar akmaya başlamıştı. Youngjae sersemlemiş şekilde önündekine bakıyordu. Vücudu o kadar halsizdi ki ayakta nasıl durabildiğini bilmiyordu.

Daehyun gözü dönmüşken yaptığı esere baktı ve panikledi. "Ne yaptım ben?" Diye içinden tekrar ediyordu. En büyük korkusu gerçek olmuştu ; BABASINA BENZİYORDU.

Youngjae bir süre sonra yarı açık olan gözlerini kapattı ve olduğu yere yığıldı. Daehyun her ne kadar kaçmak istese de yapamazdı. Böylece onu sokak ortasında bırakamazdı.

Baygın bedeni kucağına aldı ve az ötedeki annesinin boş olan evine götürdü. Normalde anneannesinin eviydi burası fakat o vefat ettiğinde tek varisi olan annesine kalmıştı anahtarı. O da babasından çektiği şeylerden kurtulmak için Daehyun'a da bir anahtar çıkarttırdı ve kaçamak olması için orayı kullanıyorlardı.

Kapının önüne geldi ve kollarındaki bedenin bacaklarını, kaldırdığı diziyle tuttu. Anahtarı alması gerekiyordu eliyle.

Kemerlik iplerinde asılı olan anahtarları çıkardı ve çıkıntısına kadar ezberlemiş olduğu anahtarı iki saniyede bulup kapıyı açtı. Her gece buraya kaçtıkları için bu pek de şaşırılası değildi.