See You Again (Beaddie)

CHAPTER III- This is it.

Maddie POV

Teka! Chapter III na grabe si Author huehue. Today is the day, the try-outs for volleyball. I checked my phone and BOOM! sabog! 15 message then 10 missed calls. So I open all of them 12/15 text ay galing kay Bea, ang 2 text is expire na load ko oh dba saklap. Si Bea? Yup sinusundo nya parin ako at hinahatid. Ang sweet lang wahhhhh Maddie <3 ang 10 missed calls naman 7/10 ay kay Bea parin sorry na naka silent phone ko ang 3 ay kay papa. Sakto naman nag call ulit si papa.

" Hello? Princess?"

"Yes, papa?"

"GoodLuck."

"Thanks po."

"Get the chance Princess okay?"

"Yes. Papa, dont worry this all for you."

"I love you Princess."

"I love you too po."

"Susunduin ka parin ni Mulan?"

"HAHAHA! Opo."

"Ingat."

"Opo. btw maliligo na po ako baka maaga dumating sundo ko hahaha."

"HAHAHA. sige anak. baba ko na to. GoodLuck."

-End Call-

Yup ang aga pa 6:00 pero dapat maaga ang gising kasi sundo ko strict. And you're wondering why si Papa lang palagi kausap ko kasi.... pumanaw na si Mama 4th year High School 1 year ago, parang gumuho ang mundo ko nung mawala si Mama sa amin. At sa Graduation ko pa ito. At hanggang ngayon ay naalala ko pa ang Room niya.

2 years ago

"MAMAAAAAAAAA... " Wala na Lord wag po si Mama please. "MAAAAAAA KAPIT KA LANG PO."

Andito kami sa Hospital ngayon sinugod si Mama dahil inatake sa puso, May sakit na si Mama. Kanina lang ang saya-saya niya dahil nakatapos na ako sa Highschool. Pero ngayon ayun naghihirap si Mama.

"Princess!" tawag ni papa sa akin dahil pumipilit akong pumasok sa room kung san si Mama.

"Papa! Si Mama!!!!" umiiyak na ako. Lumapit naman si Papa sa akin and pulled a hug.

"Shhhhh... Anak tahan na.. Shhh.. Let's pray nalang for her okay?"

"Papa, ayoko pa po mawala si Mama. "

"Pati naman ako Princess eh. Ayoko pa. But if this is your mother's time, we have to accept it."

"Papa!"

"Anak" He break the hug and faced me "Mas gugustuhin kung mamahinga na ang mama mo kaysa maghirap siya dyan, and God is always with her. Dont Worry. "

"But mama is always there parin diba?"

"Yes, always with you." He placed his hand in my left side indicating that Mama is always in my heart.

Then a tall guy approaches us.

"Sir? Im sorry. "

"Thanks Doc." umiiyak si papa. I cant watch him crying.

Agad naman akong pumasok sa Room ni Mama seeing her sleeping peacefully, gusto ko siyang gisingin pero wala na akong magagawa. Mapapagod lang ako because God already brought her home.

~End of flashback~

Naiiyak parin ako pag naalala ko ang mga pangyayari, masakit sobra. Yung tipong naalala mo yung ginagawa ng mama mo araw-araw, niluluto ang paborito mong ulam. Namimiss ko yun.Sobra.