Darmadağınız.
Yıkılmışız.
Toplayamıyoruz cam kırıklarımızı
Korkuyoruz çünkü
Canımızın yanmasından değil
Aynı şeyleri yaşamaktan
Korkuyoruz çünkü
Sevilmeme düşüncesi esir almış yüreklerimizi
Açılan yaralar unutulmuyor
Kabuk bağlamadan kanamalar unutulmuyor
Yaraların nasıl oluştuğu unutulmuyor
Ama aslında biliyorduk
Başımıza bunların geleceğini biliyorduk
Göz göre göre uçurumu kenarında bekledik
Her an düşeceğimizi bile bile
Hiç gelmeyecek bir treni ,
Saatlerce istasyonda beklemek gibi bir şey
Kafamız karışık
Sigaralarla çekiyoruz dertleri içimize
Dumanı üflerken
Pişmanlıkları değil ,
Özlemleri üflüyoruz
Yorgun bir bedenle.
Velhasıl kelam
Sormuyorlar
Ama darmadağınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENLİ
Poetry''Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git. Gözlerin durur mu ? Onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin.''
