Until You Came

CHAPTER 2 "ACCEPTANCE"

  Nagising ako andito pal ako sa Hospital. 

 Nandito rin si Mom hawak ang kamay. 

"Mom..." 

 Nagising si Mom at siya ay napangiti 

 "Aliyah " niyak ap niya ako ng mahigpit 

 "Mom, I can't breathe " halos hindi na makahinga sa sobrang higpit ng yakap

 KAmulas siya sa pagkakayakap niya sa akin 

 "Im sorry baby ..Im just happy you're awake after two weeks of Coma. God is great Isn't? " maluha luha na sabi ni Mom. 

 "Im in a Coma? Who brought me here " tanong ko kay Mom 

 "Yes baby... I don't know, the hospital called me that you are here . You know baby I don't believe them that you have little chance to wake because I know you're strong person" Pagpaliwanag ni Mom "

Im sorry Mom " malungkot na tugon ko 

 "Its okay baby, don't do that again. You are the only treasure I have "

 Natahimik ang paligid

 "I will  call the doctor?" Pambasag ng tahimik ni Mom

 Tumango ako kay Mom

 Pumasok si Doctor para icheck up ako . So far ay okay naman daw ako but I have to stay one week para sa mga test na gagawin. 

*****

 Narito si Butler George upang samahan si Mom sa pagbabantay Sa akin. 

Sa look ng anim na araw ay.bumalik narin ang lakas ko at nakakatayo na ako. 

Pinaiwan ko muna sa loob si Butler George at si Mom dahil may importante akong sasabihin. 

 "I finally made my decesion. After this I want to find my parents . I hope you understand" 

 Hindi sila nagulat sa sinabi ko pero mababakas sa kanila ang kalungkutan.

 "Aliyah are you sure?" Pagsisigurado ni Butler George 

 Tumayo ako mula sa pagkakaupo mula sa lamesa at humakbang ako palapit sa bintana 

 Tinatanaw ko ang mga naglalakihang building na kay gandang pagmasdan sa gabi. 

 Hindi ko inaasahan ang lahat ng ito. 

Wala na akong pakialam kung ano ang maaaring maging resulta sa akin dahil desisyon ko. Ang mahalaga ito ang pinakaunang desisyon ko na ginawa ko sa buong buhay ko. 

 Ayaw ko na sayangin ang pagkakataon na ibinigay ng tadhana sa akin kaya buo na ang desisyon ko. 

"Yes I am really sure about this" tugon ko kay Butler George habang nakatanaw parin ako bintana

 "If that is you want my baby. George and I will support you're decision" 

 May narinig akong paghikbi mula kay Mom kaya lumapit ako sa kanya at niyakap ko ng mahigpit .

 "Mom, I won't leave you. You can visit there anytime you want. Don't cry Mom" patatahan ko sa kanya Patuloy parin sa pag iyak si Mommy. 

 "Im just happy for you Aliyah. Forgive it is not my intention to keep the truth from you. Im just afraid If I tell the truth I might lose you"

 Alam ko masakit ang nalaman ko . Aaminin ko masama ang loob ko kay Mom dahil itinago niya ang totoo sa akin simula magising ako noong bata ako. 

 Gayunpaman , nagpapasalamat ako dahil sa kanya kaya narito parin ako. Utang ko sa kanya ang buhay ko.

Ibinigay niya ang lahat ng pangangailangan ko , inilagaan at pinalaki niya ako ng maayos .

Higit sa lahat minahal niya ako parang tunay na anak . 

 "Mom I already forgive you. Please stop crying . I love you Mom" 

pagtatahan ko kay Mommy habang nakayakap parin ako sa kanya . 

 Kumalas sa pagkakayakap sa akin At pinahid niya ang kanyang mga luha sa kanang pisngi. 

 May inalabas siya isang malaking brown envelope at inabot niya ito akin. 

"Take this.." inaabot ang isang malaking envelope. Kinuha ko ito ang pinagmasdan ito. 

 "What is this Mom?" Pagtatanong ko kay Mommy habang pinagmamasdan ko ang brown envelope . 

Ano kaya ang laman nito sa loob ? 

 "Just open it baby" uto ni Mom sa akin

 Binuksan ko ang brown envelope.

 Ang laman nito ay passport , plane tickects at mga documents na magagamit ko kapag lumabas ng ibang bansa . At may ilang documents dito na maaring makatulong sa akin na makakasagot sa mga tanong ko 

 "Mom. Thank you" 

 Hindi ko maipaliwanag ang kasayahan na nararamdaman ko 

 "While you're in coma I decided to arrange the everything you will need need because I know you will find your true parents. It is better you leave like this than you leave me forever. You know what I mean " ... 

Si Mom talaga laging prepared

 "Mom I won't do that to you. Nothing will change you will always be the best Mother in the whole world . I love so much Mom" 

Mahal na mahal ko si Mom

 " I love you too Baby. You're the best daughter I have"

  "Group Hug ?" Pagaanyaya ko kina Mom at Butler George. 

 Lumapit sila at Naggroup hug kaming tatlo. 

Nagkukulitan at nagtatawanan kami buong gabi sa loob ng hospital. 

 Sinulit ko ang ilang araw na pananatili ko kasama si Mom habang inaantay ang flight ko. 

Isinama ko si Butler George sa paghahanap ng parents ko sa bansang iyon.

Walang mababago kahit nalaman ko ang totoo  o kahit mahanap ko ang parents ko .

 Ngayon handa na ako para sa panibagong bukas na darating na aking haharapin sa pagtuklas ng katotohanan na ipinagkait sa akin .