"Ha?"dedi sonra da "Affedersiniz."diye de ekledi. Ne kadar da kibar konuşuyor. oysa ki ben ona sadece saati sordum. Şimdi bakıyor. Az sonra yine o kibar ses tonu ile "Saat şu an 12.30 beyefendi."dedi. Bana beyefendi diyen ilk insan eğer garsonları s...
Aden yavaş yavaş defilenin olacağı yere gitmektedir. Ofisten çıkmıştır ve ve tupperından su içerken güzel, kapalı bir bayan Adene çarpar.
"Affedersiniz hanımefendi. Yanlışlıkla oldu. Allah kahretsinki sizin gibi güzel bir bayana çarptım ve üzerine suyunuzu üzerinize döktüm."
"Sorun değil tatlım. Ama merak ettim de senin gibi güzel bir bayan nerede çalışıyor?"
"Ben henüz üniversitemi okuyorum hanımefendi."
"Benim adım Aden bu arada. Bana Aden diyebilirsin. Merak ettiğim sen üniversitede hangi bölümde okuyorsun? Birde adın ne?"
"Adım Rumeysa. Allah nasip eder ise bu Haziran mezunm olup moda tasarımcısı olacağım. Amacım ileride güzel ve modern anlayışını kapalı, şık ve güzel olarak değiştirmek."
"Aa iyiymiş.Bak sana kartımı vereyim yarın üniversiteden sonra uğra. Seninle konuşmak isterim."
Rumeysa başını eğip kartvizite bakar, sonra Aden'e döner ve şunu söyle
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Peki Aden. Tanıştığımıza memnun oldum efendim."diye seslendi arkasından. Aden'de arkasına bakmadan Rumeysa'nın duyabileceği seste ona güzel dileklerini iletti...
Araba yavaş yavaş ilerledi, defilenin yapılacağı 8 yıldızlı otele ulaştılar. Şoför arabadan indi ve hemen Aden hanımın kapısına doğru gidip Aden hanıma kapıyı açtı. Aden ilk elini uzatti. Uzaktanda Aden'in abisi Sonat, kız kardeşinin o siyah eldivenli, narin mi narin, karbeyaz elini gördü. Eldiveni elini tam kapatmıyordu. Üzerinde "A" harfi vardı. Aden bu defile konseptini 1960lar olarak belirlemiş ve herkesi o kıyafetler ile çağırmıştı. Adenin elinden sonra sağ ayağı göründü. Ayaklarının başladığı yerde biten, yine siyah, ispanyol paça diye nitelendirilen bol paçalı şık bir pantolonu giyiyordu... Aden artık tamamen inebilmişti. Aden hızlıca etrafına baktı ve gözü bir anda Sonat'a takıldı. Onda garip birşeyler hissetmişti. O yemyeşil gözleri, kömür karası saçları... Aden'e kayıp abisini hatırlatıyordu. Gerçi en son abisini 23 sene önce anesi ve babası ayrıldığında Adeni evlatlık olarak alan Başar ailesinin onların evine geldiğinde görmüştü. 23 sene içinde 15 kere Sonat'ın annesi, 15 kere de Aden'in babası birbirlerini aramış, fakat bulamamışlardı. Çünkü Aden Azerbeycana taşınmış, Amerika'da moda eğitimi almış ve yüksek lisansı ile staj kariyerini Milano'da yapmıştı. Hatta şu an kapalı bayanların kullandığı eşarp veya şalların %90'a yakını ilk Aden tarfından staj yıllarında ortaya çıkmıştı. Şoför Adene baktı ve herşeyin yolunda olup olmadığını sordu. Aden "Yolunda" dercesine kafasını salladı ve kafasını kaldırıp geldikleri otele baktı. Otel çok ihtişamlı görünüyordu. Uzun bir yolculuk olmuştu, ta Azerbeycan'ın en doğusundan en batısına kadar 3 satte gelebilmişti. Bu yüzden otelin dış ışıkları açılmışti ve otelin tüm ihtişamı ortada idi. (Otel aşagıda ki fotoğraf.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
