Into The New World

Chapter 1

Chapter 1

Hayyyy! Salamat naman at tapos na ang klase. Jusko! Ang hirap ng buhay nursing! At opo, isang nursing student po ako. Kaloka.

Ay oo nga pala, ako po pala si Reynalyn Santos. 1st year student. ^^

"Oy Reyn, uuwi ka na ba?" Tanong ng kaklase kong si June. Well, isa na rin sa mga kabarkada ko.

"Ah, oo. Napagod ako sa araw na 'to. Kaloka." Sabi ko sakanya. Pababa na kami ng building namin. Dito kasi sa benilde blg. Yung last class namin.

"Tsk. Maya ka na umuwi Reyn. It's Friday you know." Sabi naman ni Beca. She's half Spanish pala. Kaya, oo, maganda at matangkad sya.

"Ay. Ayoko. Uuwi na ako.Guys, tinatawag na ako ng kama ko." Sabi ko sakanila. Inaantok na rin naman kasi ako.

"Aba! Sa pagkakaalam ko, natulog ka lang kanina sa Filipino subj. natin. Tapos inaantok ka pa rin?" Tanong naman ni Laurence sakin.

"Laur, alam mo namang mas mahal pa niyan ang tulog kesa sating mga kaibigan niya." Madramang sabi ni June. Tsk. Minsan talaga ang sarap hambalusin nitong si June. -___-

"June naman. OA ka ha. -__-" Sabi ko sakanya.

"So, di ka talaga sasama samin ngayon?" Tanong sakin ni Beca

"I'll pass na muna Bec.^__^v" Sabi ko sakanya at ngumiti.

"Tse! Alis ka na. Hahahah. Joke. Bye Reyn! Ingat ka!" Sinamaan ko kasi ng tingin kaya napabawi rin. Hahaha

"Bye guys!" Sabi ko at nag wave sakanila. Haysst! Gusto ko nang umuwi at humilata sa kama.

Sumakay na agad ako ng jeep pagkalabas ko ng school. Hindi naman kasi ako katulad nung tatlo (June,Beca,Laurence) na may mga sundo. Mabuti pa sila. -___-

After 45 minutes—opo, medyo malayo yung bahay ko sa school—nakarating na rin ako sa bahay. Nagulat pa nga ako kasi may nakaparadang sasakyan sa labas ng bahay. Sigurado naman akong hindi samin yun dahil nandito yung sasakyan ni Papa. Tsaka wala pa sa plano nun na bumili ng bago. Hmm

"Ma andito na ak---" Naputol ang sasabihin ko ng makita ko ang mama ko na umiiyak habang yakap-yakap ni papa. Tsaka may isang babae din mukhang kaedad lang ni mama na umiiyak din.

"Ah... Ano pong meron?" Naguguluhang tanong ko sakanila.

"A-anak?" Naluluhang sabi ng babae sakin.

Anak? Teka...

"Ahm? Ma? Pa? Sino po 'to? Tska, bakit po niya ako tinatawag na anak?"

Ano ba kasing meron?? Hindi ako na inform.

"Nak,siya si Shakira Caballero. Ang Mommy mo." Sabi ni Papa sakin.

Pero, teka, wait... Did he just said that she's my MOM??!

"W-what?" Gulat kong tanong kay papa.

And the story goes on... Hindi na ako nakapag concentrate sa kinikwento sakin ni papa. Tiningnan ko lang ang babae sa harap ko at tumakbo palabas ng bahay habang umiiyak.

I can't believe this. They lied to me. My parents lied to me! What the hell!?

Pumara na ako ng taxi pagkalabas ko ng subdivision namin. Tinawagan ko din si June.

"J-june, pwede bang mag meet tayo sa starbucks? Please? I need you guys right now." Patuloy pa rin ang pag-agos ng luha ko. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. I need to let this one out. Baka di ko kayanin.