Ο χρηστος ο οποιος μου ειπε πως δεν θα μπορεσει να ερθει στο πάρτυ γιατι κατι του ετυχε. Μου ευχηθηκε χρονια πολλα και εκλεισε. Δεν μπορω να πω πως επεσα ψυχολογικα αλλα στεναχωρηθηκα γιατι ηθελα να ερθει. Δεν πειραζει ομως θα περάσω τελεια και θα πιω και στην υγεια του. Βγηκαμε απο το κατωφλι του σπιτιου και πηγαμε στην σταση του λεωφορειου για να φτασουμε στο μπαρ εγκαιρως. Νομιζω πως τα παιδια κατι μου εχουν ετοιμασει αλλα δε ρωταω για να μην τους χαλασω την εκπληξη. Μολις φτασαμε μπροστα απο το μαγαζι ειπε η Σοφια..
Σ:Ρε συ κλειστο φαινεται λες να εχει καμοια απεργια η κατι τετοιο?
Π:Οχι αποκλειεται αφου στο τηλέφωνο μου ειπαν πως ηταν ανοιχτα.
Σ:Και τοτε γιατι ειναι ολα κλειστα?
Τοτε μου πέρασε απο το μυαλο πως ηταν μερος της εκπληξης και ειπα μια ιδεα
Π:Να σου πω πάμε απο πισω να δουμε?Μπορει να ειναι απο κει ανοιχτα..
Σ:Ναι ρε συ καλα λες παμε.
Πηγαμε απο πισω και οντως ηταν ανοιχτα.Περιεργο που δεν με σταματησε καθως εμπαινα μεσα.
Τι να πω φαινσγαι θελει να παιξει σωστα το ρολο της. Μολις μπηκαμε στο κλαμπ η μουσικη ακουγόταν τοσο δυνατα που δεν μπορουσα να ακουσω τι μου ελεγε η σοφια. Της εδειξα με το χερι μου να παμε κατω στην τουαλετα. Πηγαμε και φυσικα οπως παντα η σοφια εβγαλε το βαλιτσακι και τα καλυντικα απο την τσαντα της και αρχισε να φρεσκαριζετε. Εγω καθομουν και την κοιτουσα οταν χτυπησε το τηλεφωνο μου. Ηταν ο γιωργος. Το αγορι της σοφιας. Απαντησα και μου ειπε αν ειμαι μαζι με τη σοφια γιατι την παιρνει στο κινητο και δεν απανταει. Μολις του ειπα πως το εχει στο αθορυβο ειπε οκ και το εκλεισε. Τελειωσε η σοφια με το φρεσκαρισμα και ξαφνικα ολα υσηχασαν. Ουτε μουσικη ουτε τιποτα. Απολυτη υσηχια. Ανεβηκαμε πανω και τι να δω. Ολα τα παιδια μαζεμενα με τον χρηστο να κραταει την τουρτα και να τραγουδανε το τραγουδι γενεθλιων. Φυσικα εκλαψα αλλα ευτυχως ειχα αδιάβροχη μασκαρα και δεν ξεβαφτηκα. Αγκαλιασα ολα τα παιδια και τοτε αρχισε το πραγματικο παρτυ. Το δικο μου ιδιωτικο παρτυ σε μαγαζι μονο για μένα και τους φιλους μου. Τα καλύτερα γενέθλια ever❤
Άλλοι χόρευαν αλλου φασωνοντουσαν αλλου έβγαζαν σελφις άλλοι έπιναν και εγώ μέσα σε ολον αυτον τον χαμο ενιωσα ενα χερι να με τραβάει προς τα πίσω και να με παρασέρνει στον πανω όροφο του μαγαζιού. Ηταν ο Χρηστος ο οποίος είπε
Χ:Δεν σου έδωσα ακόμα το δώρο σου..
Και τοτε έβαλε τα χέρια του γύρω απο τη μέση μου και με φίλησε. Ένιωθα πως πετάω. Το στομάχι μου είχε πεταλούδες και τα χέρια μου ηταν μουδιασμενα. Δεν με ένοιαζε τίποτε άλλο απο το να είμαι στην αγκαλιά του και να μην φύγει ποτε. Τον ερωτευτηκα. Δεν ήθελα να τελειώσει ποτε. Όμως φρόντισε η σοφία να χαλάσει αυτήν την όμορφη στιγμη ανεβαίνοντας πανω με τον γιωργο και να αρχίζουν να φασωνονται λες και ηταν μόνοι τους. Προφανώς δε μας είδαν και φροντίσαμε να μην μας δουν. Κατεβηκαμε κάτω και πήγαμε στις τουαλέτες οπου με έβαλε μέσα σε μια τουαλέτα και αρχισε να με φιλάει με πάθος. Αρχισε να με χαϊδεύει παντού. Να με φιλάει παντού. Και τοτε ένιωσα κάτι που δεν είχα ξανά νιώσει ποτέ στη ζωή μου. Είπα απο μέσα μου τώρα ήρθε η στιγμη να το κάνω. Γιατί αν δεν το κάνω τώρα και με αυτον δεν θα το κάνω ποτε και με κανέναν άλλον. Και τοτε ο Χρηστος......
