The Perks Of Being A Kabet.

chapter 1: broke

A/N: experimental lang po ito pag nagustuhan niyo ipagpapatuloy ko ang pagsusulat pati na rin yung cover papalitan ko. Vote and comment para malaman ko kung nagustuhan niyo :)

Booming sounds of music fills the air.
Sweating bodies were scattered all over the place.
Pang apat na bote ko na to ng whiskey pero hindi ko pa magawang tumigil sa pag inom. Kailangan kong makalimot kahit saglit lang.

Ang dami kong sakit na nararamdaman ngayon. Una yung mukha ko, sunod yung puso ko.

Ikaw ba naman ang bugbugin, tapos ang bubugbog pa sayo ehhh ang amasonang asawa ng boyfriend mo, ewan ko nalang kung hindi mo maranasan ang nararanasan ko ngayon.

Lintek naman kasi yang lalaking yan ehh. Bakit ba naman sa dinami dami ng mga naglalakad na titi dyan ehhh sa kanya pa ako nainlove. Ito tuloy napala ko ngayon.

Hayop na yan. Naalala ko tuloy kung paano pa ngumiti sa akin ang demonyong yun. May pa ligaw ligaw pa sakin ng anim na buwan. Ang sweet pa ng hayop, araw araw kang dadalhan ng pasalubong flowers, chocolates at kung ano ano pa tapos lolokohin ka lang pala.

Iiinom ko nalang to para naman kahit papano makalimutan ko ang sakit.

"ARGGGGH!!!!"

"Feliciano Manuel De Catalona"

Fuck sino naman ang nagsabi ng chaka kong name? Yuck, like so gross diba? Feliciano na may Manuel pa.

So sa mga slow diyan.
Bakla po ako pero hindi ako yung baklang nagdadamit babae. Di mo nga mahahalatang lumuluhod din ako sa isang Adan dahil ang macho ko. Kaya dati pinagpapantasyahan ako ng mga kababaihan at kinajajakolan naman ng mga kabaklaan.
Pero dati yun nung hindi pa kami nagkakakilala ni Tommy.

"Hey, earth to Feliciano." Sabay pilantik ng kamay sakin ni Cristina , bestfriend ko.

"Fel or Felicity will do. You know how I hate being called by my full name."iritadong sabi ko sa kanya.

"Okay, so Fel tell me why are you drowning yourself in here?"

"Nothing I just want to have fun. Hindi na ba ako pwedeng magliwaliw kahit minsan?" Sagot ko sa kanya.

"No , i can tell something happened. Come on spit it out , or i will force you to spit it for me." Ayan nanaman ang instinct niya. Hanga na talaga ako sa instinct ng babaeng to.

"Okay, something really did happened." Panimula ko

"Tommy and I broke up. His wife showed up on my unit this afternoon. Kicking my butt like a pro MMA fighter. Nalaman niyang niloloko siya ng asawa niya and I guess you already know the rest." Pag amin ko sa kanya.

Kita ang magkahalong inis at saya sa mukha niya. Saya dahil alam niyang tama ang sumbong niya sa akin last month ago at inis dahil sa nangyari sakin.

"I told you Tommy had a wife but you didn't listen!  Now look what happened. And what did you do? You let that woman beat the life out of you?"bulyaw niya sakin.

"What should I do? That woman was a fucking killing machine. Siguro nagbabalak siyang maging susunod na Jet li o di kaya si Jackie chan o di kaya si Ip man. And besides you know I don't hit girls. If I hit one, It makes me no different from my father." Sabi ko.

Silence was all over us now. Ramdam ko ang awa niya sakin. Dapat kasi nakinig ako sa kanya noon ehh.

"And what did Tommy do about this?" May talim ang tono ng boses niya.

"Nothing, just nothing. He just stood there acting as if he was the victim of his own crime. Fucking coward , I should have beat him there, para naman naging patas kami.

Taking another shot for me to relished how pathetic I was right now.

"Hey easy there Fel. Marami ka nang nainom. Uwi na tayo ihahatid na kita sa unit mo."

Hinayaan ko nalang siyang akayin ako palabas ng club. Kinuha niya sa bulsa ko ang susi ng aking kotse. Nang makauwi ay inihiga niya ako sa kama ko. Niligpit niya muna ang kalat sa kwarto ko bago siya umalis at iniwan ako mag isa.

This room was ours, but why am I lying on this bed alone?

Paglingon ko nakita ko ang picture namin nung araw na sinagot ko siya. Parang kailan lang ang saya saya namin tapos ngayon ito na, wala na kami.

Ginamit niya lang akong parausan ng init ng katawan, hayop siya. Bakit ba naman kasi siya pa ang minahal ko. Kung nakinig lang sana ako kay Cristina. Kung di ko sana hinayaang mabulag ako ng pagmamahal ko kay Tommy di sana hindi ako nasasaktan ngayon.

Tatawagan ko siya. Kailan ko siyang makausap. Pakikinggan ko lahat ng paliwanag niya. Panigurado magsosorry yun sasabihing ako ang mahal niya,, oo tama ganun nga.

Kinuha ko ang phone ko at dial ang number niya.

*Calling babe ko.*

"Hello Fel bat ka pa tumawag?"iritadong bungad niya.
"I miss you babe please puntahan mo ko dito sa unit ko, miss na miss na kita."

"Fel tapos na tayo, I cannot choose you over my family. You have already done a great damage to my family so please tigilan mo na to."

"Pero sabi mo mahal mo ko diba? Come on please tatanggapin ko lahat. May anak ka? Sige tatanggapin ko din sila basta wag mo lang akong iwan Tommy. Hindi ko kayang mawala ka sakin." Hindi na kinaya ng tantalizing eyes ko at bumigay na sila. Patuloy na ang pagdaloy ng luha sa mga ko.

"Sorry Fel I do loved you, but as a fuckbuddy way." Sabi niya.

Shit pampalubag loob ba yung sinabi niya? Am I supposed to smile and accept the fact that he's dumping me?

"Fuck you Tommy! You just used me!"

"Whoa, nag gamitan lang tayong dalawa Fel. Nasarapan ako sayo, nasarapan ka din sakin so patas lang tayo."

"Sabihin mo kung anong gusto mo at gagawin ko bumalik ka lang."sabi ko.
Umatake nanaman ang masokistang side ko. Ito ang ayaw ni Cristina sa akin. Ang pagiging bulag at masokista ko pagdating sa buhay pag ibig. But what can I say? A lot of people do stupid things for the sake of love, even if that means you need to chew and munch your own pride.

"Sorry babe but this will never work for us."
*tooot*

Parang mga kabayong nagkakarera ang mga luha ko pagkababa niya ng linya. Hikbi at atungal ang ginawa ko sa loob ng kwarto ko.

Hindi ko na namalayan kung ilang oras na akong umiiyak sa kwarto ko.
After what I feel like years, I just found myself inside the big tub of mine. Having a razor on my right hand and a big cut on my left. The cut was too deep that it shows my flesh right on my pulse. The crimson blood flows like a waterfall on my arm making the water red.

A laugh escape my lips. I laugh on how pathetic I am right now. My sobs turned into a cackle as if I am a mad man. Yes I have gone mad. Driven by the only man I loved so dearly into this madness. My sight slowly blurs. Dizziness envelope me. Is this the end?

Ohh yes THIS. IS. THE. END.
My eyes slowly close and darkness welcome me. Well at least in death I won't  get hurt again

And there I was falling into the deep abyss.

----

A/N:
   Matetegi na ba ang Lola niyo?
Well sundan ang susunod na kabanata.