2 BELA 2 ŞEBEK (ASKIYA ALINDI)

1.Bölüm:Okul Sendromu

Bölüm şarkısı:Focus- Ariana Grande(Rock cover by TeraBrite)
İyi okumalar...

Demet:
Gözlerimi zar zor açabildim.
"Bu dünyaya gelme amacım neydi?"diyerek sitem ettim. Sonra makyaj torbası namıdeğer ablam Selin'in odamda süslendiğini gördüm.
"Günaydın karrdeşim nasılsın bakalım?!"dedi sevinçle.
"Seni görünce daha kötü oldum,"dedim göz devirerek.
"A-aaaa niyeymiş o?"dedi. Ve daha sonra rujunu sürdü.
"Dünki olayı unutmadım. Zorla aşk filmi izlettin,korku filmi yerine!"dedim sinirle.
"Ama sende gerilim,korku filmi,aksiyon! Bir dur kızım."dedi.
"Hem senin burada ne işin var? Odana gitsene,"dedim.
"Senin aynan çok uğurlu. Her gün kız arkadaşlarımla buluşup alışverişe gidiyoruz...."dediğinde sözünü kestim.
"Biliyorum."dedim.
"Malum güzel görünmek istiyorum."dedi göz belerterek.
"Neden uğurlu acaba?"dedim.
"Bilmem. Neden söyle de ben de o büyüden yapayım,uğurlansın."dedi alaycı bir ses tonuyla.
"Meslek sırrı.O elbise ne öyle?"dedim.
"Elbise."dediğinde yastığı fırlattım.
"Görebiliyoruz mal!"dediğimde Yufka Yürekli Anadolu Kadınım belirdi.
"Kaldır patileri, ne oluyor bakalım?"dedi.
"Kadınım,bak şuna bak! Kafeye mi yoksa podyuma mı çıkçak belli değil!"dedim.
"Makyaj makyaj makyaj! Evlenecek."diye devam ettim.
"Kimle?"dedi yavaşça Selin.
"Hani şey, sim makyaj,"dedim tip tip bakarak. Annem:
"Selin'ciğim,hadi gel, Demet okul sendromu yaşıyor."dedi şakaya vurarak. Sonra gittiler.
"Mankenler bu kadar süslenmiyor!"diye bağırdım arkasından.
"Sus be!"dedi karşılık olarak.
"Sorunlu!"dedikten sonra Batman'a;
"Kahramanım,bu mal tam bir mal!"dedim.
***************""*****
Üstüme bir şeyler geçirdikten sonra aşağıya koştum. Babama;
"Yüzüklerin efenfisi babam benim! Günaydın!"dedim.
"Günaydın yürüyen bela,"dedi şakaya vurarak.
"Baba adrenalin seeker olmayı planlıyorum."dedim dudak büzdüm.
"Ol kızım, bin çekersin valla."dedi ve gülmeye başladı.
"Ah biliyorum. Çok egoistim! Ve müthişim!"dedim cool bir tavırla.
"Müthiş kızım,hadi kahvaltıya."dedi ve yanağımdan öptü.
Kahvaltımı ettikten sonra yürümeye karar verdim. Kolej evimize yakındı. Spor yaparım falan. Telefonumdan sevgili muhterem Bursa çevreme mesaj attım. Ki o anda bir motorsikletin önüme çıkıp,beni yere yapıştırıp,canımı yakana kadar! Çocuk hemen indi ve yanıma yaklaştı.
"Amacın benim canımı yakmaksa, becerdin!"diye bağırdım.
"Önüne bakmazsan olacağı bu!"dedi sertçe. Ayağa kalktım.
"Manyak özür dileyeceği yere yaptığın şeye bak!"dedim.
"Ben mi?"dedi.
"E-evet."dedim şaşkınca. Her yerde güçlü olan Demet burada ne oldun lan?
"Belki kim olduğumu bilseydin,konuşmaya korkardın."dedi tek kaşını kaldırarak.
"Belki sende."dedim ve yumruklarımı sıktım.
"Ha cesaretlisin de,"dedi ve çarpık bir gülüş attı.
"Megaloman yığını,terminatör!"dedim sinirle.
"Terminatör?"dedi soru sorarcasına. Gülmemek için kendimi zor tuttum.
"Yaniiii,"diyebildim.
"Umarım bir daha karşılaşmayız."dediğinde,
"Bunu benim kadar isteyemezsin,"dedim ve arkamı döndüm. Bildiğim, bilmediğim tüm küfürleri saydım. Bilmediğim ,altını çizerim.
"Sılak şey,"diye mırıldandım.

Açelya:

Gözlerimi odaya dolan güneş ışınlarından korumak için kafamı yastığa bastırdım. Ama birinin bana yastık fırlatmasıyla sıçradım. Ah!bu tabikide her sabah olduğu gibi annemdi.

"Anne her sabah her sabah ama yaa bıkmadınmı"dedim gücenmiş bir ses tonuyla.
"Hanfendi her sabah kendiniz kalkma zahmetinde bulunsaydınız olmazdı"dedi annemde bilmiş bir tarzda.
"Hadi hadi yeni okuluna başlayacaksın"diyede devam etti. Eskişehirden bu şehre yani İstanbul'a taşınalı iki ay olmuştu ve bu süre zarfında Kayra ve Bulut beni delirtmişlerdi.
"Tamam aney sen çık ben giyinip geleceğim"dedim ve annemi odanın dışına çıkardım. Banyoya girmek için yeltendiğimde kapının koluna değmemek için savaş veriyordum adeta. Çünkü dün Kayra dağ ayısı kereste kuzenim komedi filmi diye korku filmine götürmüştü amacını sorduğunda 'fobini yenmek gerek artık' demişti. Yalancı!! Sırf onu rezil ettim diye yapıyordu. Bir insanın kuzeni nasıl bu kadar gıcık olabilir yahu. Güç bela lavaboya girerek elimi yüzümü yıkayarak dişlerimi fırçalama işini tamamladım. Okulun ilk günü olduğundan daha kıyafetleri almadığımızdan toz pembe hafif sırtında kalp dekoltesi olan ve siyah paçalarını hafif kıvırdığım bir kot pantolon tercih ettim yahu. Ayakkabı olarakta toz pembe vir converce tercih ettim. Not: Toz pembeye bayılırım.

Dudağıma toz pembe bir ruj yaydım. Allığımı detaylıca sürdükten sonradBirimelimi sürdüm. Not:Makyaj yapmaya bayılırım

Siyah deri çantamı alarak aşağıya yani kahvaltıya inmeme sebep olan annemin "Okulun ilk günü diye kahvaltıda çilek yemene izin veriyorum"demesiydi. Not:Çileğe ve çilekli her şey bayılırım.
Genellikle kahvaltıda çilek yemem yasaktı. Ama onun dışında her an çilek yemeye bayılırdım yahu. Kahvaltı masasına ulaştığımda"Geldim hadi bana çileklerimi verin"dedim umutla. "Sakin ol korkak tavuk"dedi Bulut kardeşcağızım. Acaba Kayra bir şey söylemiş olabilirmi.

"Dün çok güzel korkmuşsun"dedi Bulut. Ah! Kayra tabikide bir şey söylemiş olabilir.
"Anne amcama söyle mezar taşı yaptırsın" dedim anneme bakarak.
"Neden kız?!"dedi annem.
"Ya Kayra dün gizli gizli beni korku filmine soktu. Üstüne üstlük karderşcağızıma söylemiş diline düştüm işte"dedim Bulut'u kastederek.
"Kızım artık fobini yenmen lazım"dedi annem. Mübarek tüm sülale korku filmini komedi gibi izlediğinden.
"Ya anne ne yapayım? Korkuyorum yenemiyorum"dedim haklıyım yahu.
"Anne bu arada babam nerde? Ve bu çocuk neden hala okula gitmedi?"dedim Bulut'u kastederek.
"Bu yakışıklı,karizmatik çocuktanmı bahsediyoruz"dedi Bulut kardeşcağızım kendini göstererek.
"Ve beyinsiz!"diyede bizzat ben ekledim.
"Kızım baban amcanla yeni ortaklık için bir projeyi ele almaya gittiler. Ayrıca kardeşininde basketbol maçı olduğundan bugün izinli unuttunmu?"dedi annem.
"Aa evet şimdi hatırladım!"dedim kaşlarımı kaldırarak.
Bulut bana 'saf'der gibi bakarken annemde 'şaşkın kızım benim'gibi bakıyordu adeta bende onlara'yürüyün üstüme yürüyün'bakışları atıyordum. Bakış atan atana.
**********************************************

Evden çıktıktan sonra bu Muhitten çıkıp ara sokaklarda ilerledim. Ama Hayır! Yine o çocuk ismini bilmediğim ama başlarda gıcık tanıştığım sonradan korktuğum. Çünkü her gördüğümde kavga ediyordu ve donuk bakışları içimi donduruyordu. Şimdi size iki ay önce nasıl tanıştığım anlatayım.
2 Ay önce Açelya ve Aras tanışması:
Kendi halimde ara sokaklarda yürürken sert bir gövdeye çarpmamla yeri boyladım...
"Ah!hödük"dedim aniden çünkü cidden totişim acımıştı.
"Pardon?"dedi tek kaşını cool bir şekilde kaldırıp elini cebine koyarken. Daha sonra yerden kalkarak tip tip baktım.
"Gıcıkmısın sen neden beni kaldırmak yerine hödük gibi davranıyorsun"dedim bilmişlikle.
"Biliyorum çok yakışıklıyım!"dedi bilerek.
"Ben sana bunumu dedim!"dedim.
"Böyle bir yakışıklıya içinden demiş olmalısın"dedi hiç aklıma gelmemişti ama harbiden yakışıklıymış. 'Kendine gel'diyen iç sesime 'haklısın ama doğru iç sesim ne yapayım'dedim iç sesime hak vererek.
"Ukala şey"dedim hiddetle.
"Biliyorum!huyum kurusun!"dedi ukala çocuk.
"Ya sen gerçekten çok gıcıksın"dedim. Ne yapayım laf sokamıyorum.
"Sende bu durumda 'mal'oluyorsun"dedi hii!.
"Hii!sensin o hödük"dedim.
"Ya ben seninle neden konuşuyorsam ve mümkünse bir daha görüşmeyelim !"dedim ve yürüme devam ettim.
"Bende seni"dedi arkamdan sırf gıcık olmam için.
Bugüne geri dönebiliriz..

Eveet yeni hikayem biliyorum çok kısa oldu ama birinci bölüm kısa olsun. Diğerlerini uzun yapıcaz. Yapıcaz çünkü bir arkadaşım ile birlikte yazıyoruz. Yani bu hikayenin iki tane yazarı var. Arkadaşım Demet'i yazıyo bende Açelya'yı canolar. Ayy!sizleri şimdiden sevmeye başladım yahu. Voteee ve yoruuum biliyorsunuz çook severim.

Öpüldünüz canolar😘