En Hij Bracht hun harten tot elkaar

#2

Na ongeveer 10 minuten te hebben gefietst kwamen we eindelijk bij het station. We legde onze fietsen in de fietsenrek. En liepen vervolgens naar binnen. 'Ik ga even vragen hoelaat de eerste volgende trein richting Rotterdam gaat' zei ik. 'Prima ik wacht hier' zei Samira.

Ik liep naar binnen en gelukkig was er geen lange rij. Nou eigenlijk gewoon helmaal niet. 'Hoi kan ik je ergens mee helpen' zei een vriendelijk meneer achter de balie. 'Eh ja ik.wil vragen hoelaat de eerste volgende trein richting Rotterdam gaat' Vroeg ik. 'Ehm even kijken' 'de eerst volgende trein gaat over 5 minuten' zei de meneer. 'Oke bedankt' zei vriendelijk terug.
Ik liep weer terug naar Samira. 'Samira de trein gat over 5 minuten dus we moeten opschieten' riep ik naar Samira. Samira en ik hadden ons ingecheckt en liepen naar spoor 10. Over 2 minuten komt de trein. Nou we waren ruim op tijd.
De trein kwam aan en Samira en ik stapte in. De trein zat echt bom vol.
Alle stoelen waren bezet dus besloten we maar te gaan staan. Tegen over ons zaten 2 marokaanse jongens.

Ik had zo'n gevoel dat een van hun steeds naar me keek. Maar dat klopte ook elke keer als ik richting hun keek. Keek die gene snel weg. Hij was niet lelijk al moet ik eerlijk zijn. Samira gaf me een kleine schouderduw. 'Die jonge daar kijkt wel vaak naar jou hè Najlae' zei Samira tegen mij. Ik werd rood en gaf haar een schouderduw terug.
Op dat moment had ik en dat jonge ook contact met elkaar. We keken meer dan 5 seconde naar elkaar. Hij lachte naar me en ik werd verlegen en rood. Ik lachte terug naar hem. Paar seconde later zei de jonge of ik op z'n plek wou zitten. Ik werd rood en zei dat dat echt niet hoeft. Toen we aan kwamen in Rotterdam stapte Samira en ik uit. We liepen richting de centrum. De 2 jongens stapte ook uit en liepen ook richting de centrum. Overal waar wij heen gingen, gingen zij ook. Er viel een blaadje uit mij hand ik bukte en pakte het blaadje. Op dat moment dat ik omhoog kwam zag ik dat de jongen, die me aan sprak in de trein voor me neus stond. Ik keek naar hem. Wow hij was echt knap. 'Gaat het ' zei hij. 'Eh.... G-g-goed hoor' zei ik stoterend. 'Haha ik eet je niet op hoor' zei hij lachend.
'Haha I know' zei ik verlegen.
'Kom je hier vaak' zei hij tegen mij. 'Soms niet vaak' zei ik terug. 'Hoe heet je eigenlijk'. 'Samira jij....' zei ik tegen hem. 'Yassin aangenaamd mag ik je nummer?' Zei hij tegen mij terwijl hij naar me keek. Ik heb nog nooit zo'n mooie jonge gezien.
Getint huidskleur, groen grijze ogen, een mooi postuur niet al te.. maar gewoon normaal. 'Hier me nummer 0647..... '
Zei ik.
'Bedankt schat' zei hij tegen mij. 'Ik app je later' zei hij tegen mij terwijl we oogcontact hadden hij lachte naar me. 'Ik moet gaan' zei ik. 'Doeg' zei Yassin en liep weg.

Waar is Samira dacht ik. Bij me zelf. Ik appte haar van waar ze was ze reageerde. Ze was in de Kruidvat. Ik liep richting de kruidvat en in de tussentijd dacht ik aan Yassin. Zo mooi is hij. Ik kwam aan bij de Kruidvat net wou ik naar binnen lopen. En zag Samira al naar buiten komen. ' Ja ik zag je met die jonge praten dus dacht ik ga even naar de Kruidvat maar vertel me alles' zei Samira tegen mij.
Ik vertelde haar het hele verhaal.
'Fixer ben jij wel he' zei Samira.
We gingen weer verder shoppen.

Aantal Woorden: 618
Stem op mij verhaal!

Vervolg komt er aan.X