Nakatulog si Glaze sa ilalim ng puno. Nagising siya ng mapansing sumasakit ang leeg niya. Pasok na siguro ako ng clase. Pabalik na siya ng room ng Makita niya sina Kathy at Ice.
Naghahalikan ! as in capitals K-I-S-S-I-N-G. -______-
ICE "><" Kathy
Glaze’s POV:
Glaze: O________O (ARaaaay ! Kill me now. Don’t tell me SILA na? BAKIT si bespren ko pa? bakit?)
Umalis na agad ako. Tumungo nlang ako sa Clinic para ipagamot itong puso kong durog na durog. Ayoko ng Makita pa ang ibang eksena. AYAW ! AYAW na ! ANSAKIT na eii.
Ice’s POV:
Lumabas ako ng room. Hinahanap ko si Gelay. Asan na kaya yun. Miss ko na siya. Plano ko nang magtapat sa knya ngayon. Di ko na to papalampasin pa. Nainip ako. Napagod na sa kahahanap sa knya. Pabalik na ako ng clasrum ng nkita ko siyang may kinuha sa locker. Hinablot ko siya sa knyang beywang at hinalikan. Mariin ang halik na yun.
Tsupp.. ******censored! Whahahahaha********
(malambot na labi. Pero teka prang walang spark. Di mabilis ang tibok ng puso ko. Kumawala ako sa knya at gulat na gulat ako.)
O________O
Ka..KATHY?
Slap ! Slap !
Kathy: bakit mo ginawa yun?
Sorry ! I thought ! You are…
Kathy: HINDI AKO SI GLAZE ! hmpt!
Katt.. Sorry talga !
Kathy: tse ! Pero infairness. Pwede isa pa?
XD. Ikaw tlaga ! Hindi na pwede :P
Kathy: Heh ! feeling kala mo. ASA ka ! TORPE.
OUCH ! nkakasakit ka na. ha !
( Sa totoo lang alam na yan ni Kathy na mtagal ko nang gusto si Glaze kso nga lang wala pa tlga akong time ehhh. AHUHUHUHU. Masasabi ko din to sayo my Labs ! Huwaiiit ka lg.)
Glaze’s POV:
Masakit.
Ouch!
Ung mahal ko, mahal nya ang bespren ko!
Ahuhuhuhu!
Uwi na ako. Sumakay na ako ng bike. At habang nagpepedal ako Naglabasan na sina tears sa mata ko! Arggghhh ! BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!!!!
Waaaah ! Muntikan na yun ah. A-aray, Nagkabruise ako ! grR. Nakarating na rin ako sa bahay.
Yaya: Oh, wala ka ng pasok?
....Ya…I need rest. Tatawag po ako kay Mommy. T____T
Here I am in my room. Kayakap ko ngaun si Mr. Pillow ko. Uwaaaaaaaaa T____T. It Hurts ! It hurts !
Dialll..Diallll.. Calling Mommy !
Mommy: hello, Anak?
.. Mom, can I go to the province asap? Maybe tom if you would? I just want a vacation. Please !
Mommy: Why? Wala ba kayong pasok?
..Please Mom. I badly need it. Please. *sniff! *sniff!
Mommy: Umiiyak ka ba anak? Oh, sha cge. Bukas na bukas magbakasyon ka dun.
..Thanks Mom. Thankyou !
Mommy: Di ko man alam kung ano yang problema mo Nak. Alam kong kaya mo yan. I love You. Take care.
.. Ok, I love you too. You too take care.
I off the phone. Then I can’t stop crying. I am badly hurt. Yes, really hurt! I just want to go back to our province to find happiness again. To forget all this pains in my heart.
I scribbled on my pink scented paper using my blue feathered ballpoint pen.
"Letting go has never been easy, but holding on can be as difficult. Yet strength is measured not by holding on, but by letting go."
– Gelay :( *sniff..*sniff..*sniff
Humiga ako sa aking kama kasabay nun ay ang tuloy na tuloy na pagtulo ng aking mga luha.
*Mahal Kita… Pero kelangan kitang pakawalan. Dahil Mahal mo siya at gusto kong SUMAYA kayong dalawa.
*It’s hard to let go of the person you have been loving for years but it’s hard to know the fact that youre not the girl he’s looking for.
Ano ba tlaga ang pagmamahal? Ano nga ba?
I get up sa kama ko then I scribbled again:
"I wished I was your princess, Your princess that you are looking for. But I wasn’t. I love you Prince ICE. These unspoken words will just remain here in my heart. The pains you’ve caused will always be here and would always remind me of YOU. But I know I would be Okay. I will be Fine. This time without YOU in my life. I Love You ICE JUSTIN MARIANO. Take Care of My bestfriend/Sissy Kat. I wish you both happiness. I am letting you go. BYE."
*sniff..*sniff.. T_____T
-Gelay :(
A/N :)
It turn out to justify the title "UNSPOKEN WORDS". May mga tao tlga na sa sobrang torpe na uunsyame ang lovelife. dibadibs? At may mga tao din na ang hirap aminin sa taong mahal nila na mahal nila ito dahil sa takot na ayaw ng makapanakit pa ng iba. Sometimes we had that feeling of "okay lang, pra sa ikasasaya nya". At the end of the day, it is not her or him that will define your story but it is YOU, YOURSELF and nothingelse. Wether you have spoken it or not . Its your choice. ;)
LOVElots. ^______^
