First Time , First Love

First Time , First Love
ပထမဦးဆံုး အခ်ိန္ ၊ ပထမဦးဆံုး အခ်စ္
ဝတၳဳတိုအစအဆံုး

ရတီ     : ျမတ္ႏိုး . . .

ျမတ္ႏိုး : ဟင္ . . .

ရတီ     : နင္ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ၊ ေလယာဥ္ထြက္ေတာ့မယ္ေလ ၊ လာ . . . သြားၾကရေအာင္

ျမတ္ႏိုး ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ဆြဲကာ ရတီ့ေနာက္ကို လိုက္သြားလိုက္သည္။

ျမတ္ႏိုးေကာ ရတီေကာ မိသားစုေတြကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။

ျမတ္ႏိုး ေလယာဥ္ေပၚ ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း နားၾကပ္တပ္ကာ သီခ်င္းနားေထာင္ေနလိုက္မိသည္။

႐ုတ္တရက္ သူ႔ပံုရိပ္က ေပၚလာတာေၾကာင့္ ျမတ္ႏိုး မ်က္ရည္ဝဲလာမိသည္။

ရတီရိပ္မိမွာစိုး၍ ျမတ္ႏိုး ေခါင္းကို တျခားဖက္လွည့္လိုက္သည္။

ျမတ္ႏိုး : ကံမကုန္ေသးရင္ ျပန္ဆံုခ်င္ေပမယ့္လည္း . . .

ျမတ္ႏိုးအေတြးေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလက အျဖစ္အပ်က္ဆီကို ေရာက္သြားေလသည္။

ရတီ    : ျမတ္ႏိုး . . . နင္ ဘာလို႔ လူတစ္ေယာက္ကို အၾကာႀကီးႀကိဳက္ေနတာလဲ ၊ မပ်င္းဘူးလား

ျမတ္ႏိုး : ငါလည္း မသိဘူး . . . ဘာလို႔ ဒီေလာက္ၾကာေနမွန္း ၊ ဒါေပမယ့္ သူ ရယ္လိုက္တိုင္း ငါ သူ႔ကို ပိုပိုၿပီး ခ်စ္မိေနတာေတာ့ အမွန္ပဲဟ

ျမတ္ႏိုး ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ျပံဳးလိုက္မိသည္။

ရတီ    : နင္ကသာ ခ်စ္ေန ၊ နင့္ စိုင္းက နင့္ကို သိေကာသိရဲ႕လားေတာင္ မသိဘူး

ရတီ့စကားေၾကာင့္ ျမတ္ႏိုး မ်က္ႏွာညႇိဳးသြားရသည္။

ဟုတ္သားပဲ ။

သူမလို ႐ုပ္ဆိုးၿပီး သူတို႔ေလာက္ မခ်မ္းသာတဲ့ ေကာင္မေလးကို စိုင္းက ဘယ္လိုလုပ္ႀကိဳက္မွာတဲ့လဲ ။

ရတီ     : ျမတ္ႏိုး နင္ ေမ့ပစ္လိုက္ပါေတာ့ဟာ

ျမတ္ႏိုး : ငါလည္း ႀကိဳးစားေနတာပဲဟာ

ရတီ     : နင္ ႀကိဳးစားေနတာ ၆ တန္းတည္းက ၊ အခုဆို ေလးႏွစ္ေတာင္ ႐ွိေနၿပီေလ