masayang masaya ako dahil kasama ko ngayon ang taong nagpatibok at bumihag ng puso ko sisya si alyssa caymo valdez, team captain ng ateneo women's volleyball. mag schoolmate kami . mgayon nandito kami sa BEG kakatapus lang ng training nila at ayun pumunta na muna sya sa shower room mag sha-shower lang daw muna siya
"hon, kain muna tayo, I'm so hungry na eh" sabi niya sakin
ang bilis naman ng babe ko!
"oh sige" tumayo na ako sa kinauupuan ko
kinuha niya yung sports bag niya at kinuha ko naman kasi para ako nalang ang magbitbit ayaw ko kasi siya mahirapan kahit ang gaan nito ay gusto ko parin ako ang magdadala
"babe saan tayo kakain?" tanong ko naman sa kanya at kinuha ang kanyang kamay and intertwined our hands hambang naglalakad HHWW kung baga
"Ally's nalang i want to eat bagnet" she face me and she smile
"oh sige" sabi ko naman
pagkalabas na namin ng BEG ay pumunta na kami agad sa car ko, pinagbuksan ko siya ng door ng car ko at she says thank you!!
nandito na kami sa ally's at nakapag order narin naman kami and ito kakain na kami.
"Babe" pagtawag ko sa kanya
"Yes hon"
"Babe, i ninvite ka ni mama na pumunta daw sa bahay mamaya for dinner" sabi ko sa kanya sana pumayag please sana
"Oh sige ba" sabi niya
napangiti ako sa sagot nya, kaya naman
"Hoy Ravena anong ni ngiti ngiti mo hah, baka hindi si tita mozzy ang nag invite sakin" tinignan niya ako ng masama
"Babe chill lang, si mom talaga ang nag invite sayo tawagan pa natin wait" kinuha ko ang phone ko bulsa ko
"ah wag na baka maisturbo pa natin si tita mozzy baka meron yun ginagawa" sabi niya naman sakin
ibabalik ko na sana ang phone ko ng biglang nag ring ito si mama tumatawag alam ko na ito ire-remind lang ako na i-invite si alyssa na mag dinner sa bahay, tumingin ako sa kay ly at ipinakita na si mama ang tumawag, sinagot ko at ni loud speak
BINABASA MO ANG
My Lifetime Partner (On Going )
Fanfiction-i wake up one day, I'm lying on a bed, the room are all white and i don't know who i am. sino nga ba ako? -bakit niya ako iniwan, bakit di na niya ako kilala nakalimutan niya na ba ang pinangako namin sa isa't isa -masakit makita meron ibang maha...