รักวุ่นๆชุลมุนแต้งไลค์

บทที่1

ณ สวนชีวิต หลังเลิกเรียน
ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีความร่มรื่น ถูกออกแบบ รอบต้นไม้ล้อมด้วยปูนมีกระเบื้อง เป็นเสมือนโต๊ะวางของ มีม้าหินอ่อนล้อมรอบ เพื่อสำหรับนั่ง และตอนนี้ฉันกำลังนั่งเหม่อ คิดอะไรบ้างอย่างอยู่ ก็มีเสียงเรียกฉันดังขึ้น
"แฟนๆ เย็นนี้ไปกินไรดี"เสียงของเพื่อนสนิทมีนาม
ว่า การ์ตูน เรียกดึงสติฉันกลับคืนมา วันๆไม่มีไรเลิกเรียนมีแต่หาเรื่องกินจ้า เปิดเทอมวันแรก ก็หาเรื่องกลับบ้านเย็นซะแล้ว
"หาา ว่า อ่อไม่กินไรไม่ใช่ปลา(แฮร่ มุขควายๆที่เล่นประจำ) " การ์ตูนมันมองขว้างนิดๆ
"555"การได้กวนประสาทเพื่อนและมันตอบรับมันเหมือนประสบความสำเร็จจริง
"พอเลย คุณเพื่อน ตูหิวเว้ยเล่นมุขบ้าไรอีก"การ์ตูนมันโวย
"เห้ย ตูน มินิมันหายไปไหนวะ"ฉันกำลังมองหาเพื่อนสนิทอีกคน ไม่แปลกที่มันชื่อ มินิ เตี้ยซะขนาดนั้น เตี้ยสุดในห้องด้วย
"โอย มันคงไปส่องหนุ่มมั้ง55"ตูนว่า
"555ว่างั้นและ เดี่ยวก็คนนู่นคนนี้"
"แฟน....ถามไรหน่อยดิ แกโอเคนะ"ตูนเอ่ยเสียงด้วยความเป็นห่วง
"โอเคเรื่องไรวะ???"ฉันตอบด้วยความงงงวย พร้อมหยิบน้ำเพียวริคุที่ซื้อมา ดูดกิน
"ก็เมื่อเช้าตอนเข้าแถวแก นั่งข้างๆแฟนเก่าอ้ะ"
"แฮ่กๆๆ"ฉันรีบปิดขวดน้ำเลยไม่กินละค่ะคือ
ฉันกะเขาคบกันมาตั้งแต่ม.1ละพึ่งมาเลิก คบจะได้2ปีแบบว่า ผูกพันธ์มากๆอ่ะแต่เขามาจบความสัมพันธ์ลง เอาจริงลืมได้ไม่เท่าไรหรอกคบกันมานานเนอะ ที่ได้อยู่ข้างๆเมื่อเช้า ก็เพราะว่า ฉันอยู่ห้อง2สายวิทย์-คณิต และการเข้าแถวโรงเรียนคือชาย หญิง ชาย หญิง ตามห้องไปเรื่อยๆ ฉันหญิงห้อง2เลยได้อยู่ข้างๆชายห้อง3นะสิ เห้อ เปิดเทอมวันแรก ก็เอาซะแล้ว อุส่า ปิดเทอมไปทำใจมาสักพักล่ะ
"เห้ยแก เป็นไรไปเหม่อเชียวถามแค่นี้สำลัก และเงียบไปเลยนะ"ตูนถาม
"อ่อ เปล่าๆไม่ได้เป็นไรโอเคเว้ย"
"แน่นะ ฉันเพื่อนสนิทแกนะเว้ย"ตูนเอ่ย
"นี่พวกแก!ฉันมีเรื่องจะบอก"เสียงแหลมดังแปดหลอดของ ยัยมินิแหกปากมาแต่ไกล
"โอ๊ยแสบแก้วหูเว้ย"เสียงตูนมันบ่น
"เห้ยแบบว่า อร๊าย -///- รุ่นน้องอ้ะแกหล่อมากหล่อมายหล่อวัวตายควายล้มมี2คนฉันไปสืบมาเว้ย
เป็นนักดนตรี อร๊ายเท่ห์ชะมัด"อีบ้ามินิเล่าอย่างฟิน
"คือที่หายหัวไปนิ ไปสืบประวัติน้องมา"ฉันถามมินิ
"ไม่ได้สืบแค่รู้ว่า คนหนึ่งเล่นเบสคนหนึ่งเล่นกีต้าร์ คนเล่นกีต้าร์ มีพี่ชายอยู่ม.6 "มินิมันเล่า
"สาบานไม่ได้สืบไม่รู้และปะกี๊ยังพูดว่าสืบอยู่เลย"ตูนมันถาม
"เอ่อเอาน๊า....เฮ้อ"มินิมันถอนหายใจ
"แกถอนหายใจทำไม"ฉันถามมินิ
"มีแต่คนหาว่าน้องเขาเป็นเกย์" มินิพูดด้วยความเศร้า
"แต่ฉันจะเป็น Fc น้องเขาเว้ย"ดูๆมินิมันพูดด้วยความมุ่งมั่น
"แต่ตอนนี้ เดี่ยวนี้ฉันจะพาแกไปดูความหล่อของน้องเขา"พูดจบมันก็ลากฉันกับการ์ตูนไป
แต่เดินไม่ถึงก้าว มีกลุ่มประชากรมาจากไหนไม่รู้ ล้อมตัวฉัน ดันมินิกับการ์ตูนหลุดจากเฟรมเลยจ้า
"นี่ๆออร์แฟน แกคบกะพอเพียง เด็กศิลป์หรอ"
"คบกันเงียบๆหรอ"
"ไปคบมาตอนไหนนิ ซุ่มเงียบหรอ"
"ฉันอยู่ห้องเดียวกะแกนะเว้ย มีไรไม่เคยเล่า"
"ตอบๆสิออร์แฟน"
ตอนนี้ฉันมึนงงลายตาไปหมดเดียวคำถามคนนี้ทีคนนู่นที
"โอ๊ย อะไรวะเนี่ย เป็นบ้าไรกัน งงไปหมดแล้ว"
ฉันระเบิดลงกลางวง
"พูดไรกันไปคบใคร"ฉันถาม
"ก็พอเพียงห้อง7ไง"เม้าธ์ตอบ
เม้าธ์เป็นกระเทยที่สอดรู้มาก คือรู้เรื่องคนอื่นไปทั่วอ้ะ เลยตั้งฉายาให้ว่า เจ๊เม้าธ์ซอยสี่ สโลแกนนาง 'นางรู้โลกรู้คร้าา'
"พอเพียง"ฉันทวนสิ่งที่เม้าธ์พูด
"ใครวะ ไม่รู้จัก จะบ้าหรอ! ไม่รู้จักและจะไปคุยทำความรู้จักได้ไง
สักครั้งก็ยังไม่เคย" ฉันตอบไป
"แล้วที่"
"พอเพียงไลค์ให้"
"หมายความว่าไง"
"และมี"
"แต้งไลค์"
"กันทำไม"
โอ๊ยลายตาเว้ย ฉันไม่รู้และมัน จะพูดคนละประโยคทีละคนรอบตัวฉันทำไม เวียนหัวเว้ย
"อ่อ"ฉันเอ่ยแค่นี้ทำหน้าสอดรู้กันมาก
"ก็แค่ ถล่มไลค์มาถล่มไลค์กลับตามมารยาทอ้ะเป็นไรกันนิ" ฉันตอบไป
"เป็น Fc " แหม ประสานเสียงกันตอบเชียวปวดประสาทเว้ย เกิดไรขึ้น ขอยาดม จะเป็นลม
"ขอตัวนะ"ฉันเดินออกมาจาก จุดๆนั้น ปวดสาท
"เกิดไรขึ้นว่ะมึง ดูวุ่นวายจัง"ตูนถาม
"แกแอบมีความรักใช่มั้ยและไม่เล่า"มินิ มันตั้งท่าจับผิด
"จะบ้าหรอ คุยยังไม่เคย จะคบได้ไง"
"พอเพียงนะหรอ"ฉันคิดทบทวน
"ไร้สาระนะแก วันนี้ไปกินติมกัน"ฉันเปลี่ยนเรื่องและชวนเพื่อนไปกินไอติม