Kücük Hayranim

9.BÖLÜM

İyi okumalar...

Burcu

Hani insan utandıkca hayattan bıkar ya benim artık yaşanacak bir hayatımda kalmadı şimdi neden bıkıcam henüz nefes aldıgım halde yaşamla zıt düşen ruhumun bana yeni tanıştırdıgı ölümden mi?

Ne kadar koşsamda sanki yerimde sayıyor hep aynı dar sokaklardan geciyordum tek degişen ise ellerimin saniyede bir morarması ve aglamaktan git gide şisen gözlerim zaten bedenimden bana kalan ne bekleye bilirdim ki koca bir kahkaha tufanı mı(!) hic sanmıyorum .
Artık dayanamıyorum sürekli bana yaşattıgı bu acıları,kendimde bütünleyemiyorum onlayken her rezilligi yapmaktan bıktım ,artık onlayken mutlu olmaktan bıktım en cok da onlayken kalbimin bana ait olmamasından bıktım.Evin kapısından girdigimde Hande'ye yüzümü gösteremiyecek kadar kötü durumda oldugumu anlayıp merdivenleri hızla cıkmaya başlarken
Arkadan Hande'nin sesini duymuştum"Bir şey mi oldu Burcu"evet Allah kahretsin ki evet söyleyemeyecegim şu kücük evet kelimesi bogazıma tekrar ve tekrar dügümleniyordu ve bu durum benim ansızın volkan gibi patlamama sebeb olucaktı. Hande'nin sesini duymamazlıga verip cıkmakta oldugum merdivenleri ikişer adımlarla cıkıp hızla odaya girmiştim ne yapıcagımı bilmiyorudum artik duygularima hakim olamayıp odanin icinde gulmeyle karışı aglamaya başlamıstım sanki aglama degil de kabustan uyanmak icin uykusunda sebebsiz yere cıglıklar atıp duran birini andırıyordum.
Gercekten cok sinirliydim şu anki tek korkum ise hıncımı, butun öfkemi sucsuz birinden cıkarmaktı.İceri korkak adımlarla,bütün şevkatiyle bana bakan Hande gibi
"Hande cık dışarı bagırmak istemiyorum sana"

"Burcu bana söylemedigin ne var?"

"Hande cık dedim!!"

"Burcu!yeter anladın mı yeter şu birkac ay icinde sana ne oldu bilmiyorum ama ben eski Burcu'yu istiyorum anladın mı ?"

Dolmuştum benimde patlama zamanım gelmişti icimde ne kadar küfür ne kadar nefret varsa hepsini kusmuştum sanki bu olayın sonu olmayacakmış gibi

"Bilip bilmeden konuşuyorsun Hande!! Hic birşey söylemeden bunları bana söylemeye hakkın yok anladın mı beni? Ya Allah aşkına sen benle ilgili şu dedigin bir kac ay icinde ne biliyorsun ha ne ?Nasıl bu kadar kendinden emin konuşup bana bagırıyorsun!!
Rahat bırakın beni anladınız mı? Kimseyi istemiyorum sadece benden uzak durun!"

Şu anki durumumda sonuna kadar haksız oldugumu biliyordum ama yapıcak birşeyimde yoktu daha ,titreyen ellerime sahip cıkamazken nasıl kendimdeki ateşi durdura bilirdim ki ,daha fazla Hande'yi kırmamak icin hızla merdivenlerden inip evden cıktım kafa dinlemenin ,düsünmenin ,yanlız kalmanın en iyi yeri sahile hic bir düşünceye kapılmadan gitmeye calıştım .

Yavaşca banka oturdugumda deniz ve ben başka kimse yok kimseyi düşünme hep burda gecenin serin rüzgarıyla sabah ise düşünceler yerine güneşin turuncuyla karışık kızıl rengiyle kalksam kimse bana karışmasa bu anlamsız duygulara bir son versem bütün sinirimi öfkemi unutmaya calışsam cok zor mu bunları yapmak sanırım Evet!

Yerdeki lambanın ışıgında göz gezdirirken ışıgın icinde gölge oluşmasıyla gözlerim direk olarak o kişiyi aramişti

"Tolga bak Hande seni cagırdı sakinleştirmek icin falan ama cidden yanlız kalmaktan başka hic bir şey beni sakinleştirmiycek"

"Burcu senden sakinleşmeni istemiyorum senden bana bütün kızgınlıgınla Berk"le aranızdaki olayı ögrenmek istiyorum sizin aranızdane vardı ?Ve öyle bir şey hala bu durum devam ediyor mu ? "

Gözlerim kocaman olmuş hala bütün sözcükleri hece hece sindirmeye calışıyordum her şeyin farkındaydı .
Yalan söylemek gibi bir niyetim yoktu neolucaksa olsun artık bıktım bu yükü iki kişinin sahiplenmesinden yoruldum anlatıcaktım hem bir zamana kadar süren hayalimi hemde bir zamana kadar süren kabusumu...