Teenage Dreams || SugaKey

Prolog

Kibum zainteresował się tańcem, kiedy jeszcze był w przedszkolu. Tamtego dnia siedział znudzony na kanapie i oglądał telewizję. Bajka już dawno się skończyła, lecz chłopiec nie chciał jeszcze spać. Przełączał kanały jednak nie mógł znaleźć niczego ciekawego. Jego uwagę przykuł dopiero występ popularnego wtedy boysbandu - Shinwa. Z zafascynowaniem wpatrywał się w płynne ruchy artystów na scenie i zapragnął być jak oni. Po jakimś czasie, z niewielką pomocą swojej siostry, udało mu się namówić rodziców na zainwestowanie w jego pasję i zaczął uczyć się pod okiem profesjonalnego trenera.

Chłopak był wdzięczny za wszystko, co dawali mu jego opiekunowie. Starał się być dobrym synem i zachowywać się tak, by nie przysporzyć im wstydu. Amber była zupełnym przeciwieństwem swojego młodszego brata. Kiedy Kibum z zapałem ćwiczył choreografie i figury, sprzątał swój pokój i pomagał mamie w kuchni, dziewczyna biegała po boisku, kradła owoce z ogrodów sąsiadów i nabywała kolejnych ran podczas bójek z wrogami. On był delikatny i wrażliwy, a popołudnia spędzał z dobrą książką lub trenując balet, ona natomiast uwielbiała ryzyko, trzymała sztamę z największymi łobuzami i buntowała się przed jedzeniem brukselki. Mimo tych wszystkich różnic, Key – bo tak zwykli nazywać chłopaka znajomi – oraz Amber byli zgranym rodzeństwem, i gdy ta chciała wykraść się do swojej dziewczyny – Kibum ją krył, a kiedy Key udało się dostać stypendium artystyczne, to właśnie jego siostra przekonała rodziców, że to jedyna okazja dla jej młodszego brata, by gonić swoje marzenia, i że powinien z niej skorzystać.

Kibum miał zaledwie 17 lat, a już musiał się pożegnać ze swoją matką i ojcem. Mimo to, nie żałował. Wiedział, że dostał szansę od losu i wyjechał z rodzinnego Daegu do Seulu, by zacząć zupełnie nowy epizod w swoim życiu.

A/N: Prosimy o wytykanie wszelkich błędów - to nasze pierwsze opowiadanie i krytyka jest jak najbardziej pomocna. Liczymy na wsparcie.