Don't Leave Me...[H.S]

Chapter 2

Allison's P.O.V
...χτυπησε το κουδουνι. Γαμωτο. Ειμασταν στα αποδυτηρια και οχι στις τουαλετες. Και τωρα εχουν προπονηση. Πρεπει να σκεφτω κατι. Πρώτα απ' όλα θα τον παω σπιτι του γιατι δεν γινεται σε τετοια κατασταση να κανει μαθημα. Το βρηκα!!
"Harry πρεπει να κρυφτεις"
"Που?"
"Πισω απο την ντουλαπα εχει μια τρυπα η οποια σε βγαζει πισω απο το σχολειο θα με περιμενεις εκει. Ενταξει?"
Εγνεψε καταφατικα και πηγε εκει που του ειπα. Μολις εφυγε μπηκαν τα αγορια για να αλλαξουν για την προπονηση. Ειχα δυο λογακια να πω στον κυριο Stefan.
"Επ πως κι απο δω μωρο μου?"
Εχει και θρασος. Του ειχα πει απο την αρχη πως δεν θελω να δερνουν τον Harry. Αλλα φυσικα νομιζε πως του εκανα πλακα.
"Αστα αυτα. Θυμασε τι σου ειχα πει?" Πραγματικα δεν με νοιαζει αν ακουνε οι αλλοι. Θελω να ξεκαθαρισω μερικα πραγματα ακομα και αν εκθεσουν την δημοφιλια μου.
"Δεν καταλαβαινω, μωρο μου."
"Και συνεχιζεις. Ε καλα τι περιμενα. Τελικα εισαι κι εσυ ενα γουρουνι. Δεν θα με ξαναπλησιασεις ουτε στο 1 μετρο. Το καταλαβες?"
Εκεινος με κοιτουσε με το στομα ανοιχτο. Εε βεβαια δεν ειναι συνηθισμενος στο να τρωει ακυρο. Εφυγα και πηγα τρεχοντας πισω απο το σχολειο. Τον ειδα να καθετε και να κλαιει. Οχι παλι.
"Harry γιατι κλαις?"
"Allison γιατι με βοηθας?"
"Τι εννοεις?"
"Ελα κοφτο. Ειμαι σιγουρος οτι υπαρχει κατι απο πισω. Και δεν θα μ'αρεσει καθολου. Τοσες φορες καθοσουν και κοιταζες, σημερα πως και αλλαξες?"
"Harry, ποτε δεν εννοουσα τιποτα απο αυτα που ελεγα ή εκανα. Και δεν κρυβω τιποτα. Απλα δεν μπορουσα να σε κοιταω μες τα αιματα να προσπαθεις να τους ξεφυγεις. Ειναι υπερβολικο. Τωρα ελα να σε παω σπιτι σου."
"Δεν θελω."
"Τι δεν θελεις?"
"Να με πας σπιτι."
"Γιατι?"
Δεν απαντησε. Ουτε με κοιταζε. Τον εφερα σε δυσκολη θεση. Γαμωτο.
"Θα σε παω στο δικο μου."
"Σιγουρα?"
"Ναι, ουτως ή αλλως οι γονεις μου λειπουν. Εχουν παει στις δουλειες τους."
"Ενταξει."
Πηραμε ενα ταξι και ξεκινησε με προορισμο το σπιτι μου. Μολις ανοιξα την πορτα τον εβαλα να καθησει σιγα-σιγα στον καναπε. Εγω ετρεξα γρηγορα στο μπανιο και εφερα βαμβακι και ιωδιο. Του καθαριζα τις πληγες ενω εκεινος με κοιτουσε επιμονα. Ξαφνικα σπαει τη σιωπη λεγοντας σιγανα "Ευχαριστω." Την ωρα που πηγα να του απαντησω χτυπησε το τηλεφωνο. Πηγα να δω ποιος ειναι και...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heyy loves,
Εβαλα και δευτερο κεφαλαιο!! Περιμενω comments!!!
VOTE&COMMENT&FOLLOW