Başlangıç

142 9 4
                                    

Arabanın tekerleklerinin çakıl taşlarına vurmasiyla çıkan sesle gözlerimi açtım.Gozlerimi arabanın camindan gözüken dağa çevirdim. Mevsim gereği ağaçların yaprakları renk değiştirmişti. Dağ turuncu, sarı ve kahverengi boyalarla ince ince tasarlanmış bir tablo gibi duruyordu. 2 ay önce ailemi bir kazada kaybettim. Şimdi tek akrabam olan teyzemin yanına gidiyordum. Teyzem Isveç'teki bir dağ kasabalarinin birinde hastanede doktordu. Daha 17 yaşımda olduğum için kazadan sonra velayetimi o almıştı ve doktor olduğu kasabada bana bir lise secmisti. Sanırım bu bana iyi gelebilirdi.Ailemi kaybettikten sonra depresyona girmiştim. Uzun psikolog randevularim sayesinde şimdi iyiydim. Evinden uzaklaşmak , orada ailemle yaşadığım anılardan da uzaklasacagimi umuyordum. Arabanın yavaşlayip durmasiyla evin önünde durduk. Teyzem arabadan benden önce çıkmış bagajdan bavullarimi alıyordu.Ona yük olmamak için hemen yanına gidip eşyalarımi kendim aldım,  bana itiraz etmedi ve eve gidip kapıyı açtı. Arabada bana tavan arasındaki odayı bana ayarladigini  söylemişti. Teyzem  yanıma gelip bavulumun bir tanesini aldı. Bu merdivenleri bunlarla çıkacağımi bek ümit etmiyordum. Teyzem benim düşündüğüm şeyi anlamış olsa gerek bana yardım etti. Teyzem önde ben arasında yukarı çıktım. Odaya girdiğimde buyulenmistim.Tavanda camlar vardı ve tamamı canla kaplı olmasada bayağı iyiydi. Siyah ve asker yeşili renklerle bezenmiş bir odaydi araya karışmış beyaz renkte odanın havasını degistiriyordu.Cift kişilik bir yatak, büyük bir kitaplık , banyo , gömme kocaman hir dolap odayı tamamlıyordu. Hemen eşyalarımi yerleştirmeye başladım.Zeten bir bavulumu eşyalarım diğerini kitaplarım için ayarlamistim. Kırışıp beni ugrastirmamasi için ilk eşyalarımi düzgünce dolaba yerlestirdim. Sonra kitaplarını sıralı bir şekilde dolaba yerlestirdim. Çantada getirdiğim diz üstü bilgisayarımi ve telefonumu da rahat boş bir üzere koydum. Ben işimi bitirdiğim sırada kapıyı çalıp teyzem geldi.Kibarca;
-Yemeği dışarıda yemeğe ne dersin?, dedi.Benim için bir sorunu yoktu.
-Kulağa hoş geliyor. Teyzem dediklerime sevinmisti.
-Tamam o halde hazırlan çıkalım, dedi. Onu onaylandıktan sonra kapıyı kapatıp çıktı.Ustumdekileri çıkarmayacaktim çünkü yolculukta kirismamisti. Aynaya bakıp kıvırcık kahverengi saçlarımı elimde düzeltmeye çalıştım. Basaramayinca tepeden bir at kuyruğu yaptım cekik gözlerim saçlarımı toplayınca belirginlesmisti . Telefonumu da alıp aşağı indim .Teyzem beni salonda bekliyordu.Kapinin çerçevesine elimle yaslanarak beni fark etmesini bekledim.Bana doğru bakarak;
-Hazır mısın?, dedi.
-Evet .
-Hadi arabaya bin çok güzel bir yer biliyorum gideceğiz, dedi yüzündeki tebessümu benden eksik etmeden...

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz.

MidnightHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin