Chapter 2
Nang nalaman ko na parang interesado na siya sa akin ay kaagad kong ipinagpatuloy ang pag titext sa kanya at ako'y nagtaka dahil sa mga text ko ni isa wala man lamang akong natangap na reply at dun nako umpisang nagtaka sa number na ibinigay ng aming kaklase at buti nalang dahil katxt ko ang iba niyang kaibigan atdun kuna napag alamang hindi pala yun ang kanyang tunay na numero at nang nalaman ko na ang tunay niyang numero agad kong itenext ito at inulit ko din ang unag text ko noon "hai,, crush kita" at isang sandali meron ng nagreply at alam kong siya na yun at ang sabi niya "hello,," at doon na nagumpisa ang pagiging magtxtmate namin at ganun ng ganun hanggang napapansin ko na kami ay nagiging close na pero nang nagdaan ang isang linggo ako'y biglang nalungkot dahil parang naka dama ako ng selos sa dati niyang crush na si "Lalimar**".. at ng pagsapit ang gabi nakatxt ko ang isa pa naming kaklase na si "Apple" at bigla niyang na tanung na "crush mo ba c kristine" at dahil ngahh naka dama ako ng selos ng hapon sa klase ito ay aking itinago at ang sinabi ko pa na hindi ko siya talaga crush na sinabi ko lang lamang yun para kami'y maging textmate at para ako'y kanyang replyan at pagsapit ng umaga parang napansin ko na parang si kristine ay umiiwas sakin yun pala ang nakatxt kong si Apple ay siya palang matalik na kaibigan ni kristine kaya kami'y nag tampuhan at merong konting awayan at nagpasama ako sa aking kaklase na nagiging kaibigan ko narin ito ay si "Jul" siya ay mas kilala sa tawag na BAngus, TaOng BunDok at kung ano ano pa. at nang kami'y nagusap sa silid aklatan kami din nama'y nagka ayus at ang aming pagkakaibigan ay mas lalong lumalim dahil dito at ganun ng ganun hanggang sa kami'y nag tatawagan na pero hinde pala ganun ka dali magmahal dahil laging sinusubukan ng tadhana ang inyung relasyun at makalipas narin siguro ng ilang buwan napapansin na ng aming mga guro ang madalas naming pagsasama at pagiging malapit para daw kaming mag JOWa at dahil dun parang si kristine ay lumalayo sakin at isang araw sa aming pagtatawagan kinausap ko siya na bat parang lumalayo na siya sa akin at ang sagot niya dahil ayaw niyang malaman ng kanyang lola at ako'y parang natulala dahil parang hndi ko gusto na ganun nalang yun pero dahil mahal ko siya pumayag ako na dumistansya muna siya at ganun nga ang nangyari kami'y nagiiwasan pag klase pero sa uwian ako at ang kanyang BestFriend at ganun din naman ang aking BestFriend ay nagkikita sa T.L.E. room ako at siya ay naguusap doon bago umuwi at ganun na nga ang nangyari iwasan pero pag uwian kwentuhan at tinawag narin namin itong "MEETING" at ng mga sumunod na mga buwan dumating narin ang araw na aking pinakahihintay kami ay nagparada na at kinabukasan yun na ang aming Laro pero bago yun ako ay nanuod muna ng mga paligsahan sa sports at ng bago kami umuwi napagkasunduan namin na kami muna ay mag usap sa simbahan at ng kami'y uuwi na kami ay nagkaroon ng pustahan na kung manalo man kami sa aming 1st game ay yayakapin ako ni kristine at ng kami'y papaalis na si Apple nag sabi na bat hindi ko na siya yakapin ngaun parang pang GOOdLuck lhang para bukas at sinabi naman ni kristine na bakit dimuna kayu ang mauna at sinabi niya sa akin na kapag niyakap ng BestFrienD ko ang Bestfriend niya kami ay magyayakapan din at pinilit ko ang BestFriend ko hanggang siyay bumigay at kami narin ang sumunod ako'y masayang masaya noon dahil 1st time ko yun na yumakap ng babae at ng kinabukasan ako at ang aking team mates ay naglaro na hindi sa pagmamayabang ay 1st quarter palang ay nag pakawala na ako ng 3 points at nagsigawan naman ang aming mga klassmates at napanalo namin iyon pero ako'y umuwi muna para mag lunch at dali dali akong bumalik para kunin ang aking premyo ang YAKAP at yun pagkakita ko palang sakanya at ng BestFriend niya ay dali dali kaming pumutahh ng simbahan at siyay ni yakap ko na at marami kaming naging SWEET memories at nuong bago mag End ang aming 1st year kami pa ay gumawa pa ng masasayang memorya sa isa't isa. (pero sa susunod na chapter nalang dahil kakain muna ako gutom na ehhh...,,, cge abangan niyo nalang)
