An interview with his ex-boyfriend♥

Prologue

An interview with her ex-boyfriend

written by: TellMeYouWish

ALL RIGHT RESERVED 2013®

PROLOGUE

Araw iyon ng biyernes nasa park lang ako magisa...

Walang araw na hindi ako umiyak. Isa pa marami akong dahilan kung bakit umiiyak ako. Una ang papa ko, isa siyang drug addict... Masama ugali niya walang awa, lasingero at bwesit na nilalang sa balat ng lupa.

Pangalawa, si mama mahal na mahal ko pero hindi niya ako mahal isa daw akong sampid... Pinunas ko ang sipon ko at inayos ko ang mahaba kong buhok. Pangatlo imbes na mga classmate ko ang makakaintindi sakin, but they hated me isa daw akong anak ng prostitute, pati ako? Nawalang kaaalam alam na dadamay. Napaiyak nanaman ako. Hinila ko ang uniform ko at suminga don. 

"Ewww" may isang lalaking lumapit sakin. Iba yun uniform niya halatang school ng pang mayaman. Erolls Academy isang sikat na school sa lugar namin. Maputi siya at payat. Napatingin naman ako sa kanya bigla na lang siya tumabi sakin at pinagmasdan ako. Bawat hikbi ko---bawat tulo ng luha ko at sipon ko... 

Napatingin ako sa kanya.

"Kawawa ka naman..."

I heard his voice, trying hard magtagalog. 

Bigla ko nalang siyang narinig na umiiyak. Hindi ko alam pero kumirot ang puso ko sa ginawa niya... Umiiyak rin siya, sumabay sa pagiyak ko. Napatingin ako sa kanya. Napatigil ako sa pag iyak habang siya iyak ng iyak parin. 

"Wag ka ng umiiyak ,Ayan ang panget mona!" 

Tumingin nalang ako sa malayo at pinunas ang sipon ko, ayaw kong makita niya. 

"Hindi mo ba, afford ang handkerchief?" Napatingin ako sa kanya. "Kaso--ayokong pahiramin itong panyo ko---" Napahagulgol ako ng iyak.

Bigla siyang tumayo at hinawakan ang kamay ko. "I can be your friend... Im Johnoson Riyn, You can called me Jayson" 

Ang layo ng pangalan niya sa tunay na pangalan niya. Weird=__= 

Ngayon lang na may kinausap ng ganito sa isang anak ng prostitute at anak ng drug addict. Hindi niya ako kilala kaya naman ganito nalang ka confident na maging kaibigan ako. 

"Hey! Im Jayson! And you are?"  

"Ayoko ng kaibigan." 

"But why?" he pouted. 

"Kasi ayaw ko" 

"I like you" 

"I don't like you!" 

"But I like you!" 

"Baliw ka!" 

"Im not, this handsome boy! Ofcourse not!" mayabang na sabi niya... 

"I don't like you..." 

"Lemme see this" Kinuha niya ang id ko at binasa iyon. 

"Chameleon Granada" 

*Silence* 

He burst into laugther. 

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHA" 

Napayuko naman ako. 

"Ano bang nakakatuwa?!" 

"I-imm sorry... Hehehe" nag peace sign siya. 

Tumayo na ako naglakad... Iniwan ko siya. 

"Hey! Hey!" sigaw niya. 

Hindi ko nalang pinansin yon.  

"Tss. I like you CHAMELEON!" rinig na rinig ko boses niya. Para siyang nakalunok ng Megaphone. Sa sobrang lakas ng boses niya. Napahinto ako sa paglalakad, may mga taong dumadaan sa paligid namin at nakangiti. Akala ba nila gumagawa kami ng Mtv. 

"Ohh... cute" 

"Ang bata bata pa eh! May nalalamang pang pa i like you pa..." sabi ng matandang dumaan. 

"Kita mo yun..." alam ko kami ang tinuturo ng dalawang couple sa isa mga benches na nandoon. "Ganun tayo dati..." Para silang na kakita na nagtataping na artista. At isa ako sa mga cast na nandoon. Bigla nalang may nag tap ng shoulder ko. "Hey! I like you..." 

Napaharap ako sa kanya. "I like you CHAMELEON!" ulit pa niya. 

"I really like you CHAMELEON---" 

Agad kong tinakpan ang bibig niya. Baka dagdagan nila ng isang 'Boom' sa huli. 

"Asar ka!"  

Agad ko siyang hinila papunta sa hiding place ko. Hinawakan niya ang kamay ko. Noong mga sandali yon feeling ko hindi na siya STRANGER sa paningin ko. 

"Hey! Chameleon... Where are we?" 

"shhh... Pwede bang wag kang maingay..." 

Napatingin siya sakin. Based on his eyes. Natatakot siya. Sino ba naman ang nilalang ang hindi matatakot sa hiding place ko sa isang peryahan. Kung paano ako pumapasok sa horror house. Kundi dahil kay Eyon siya ang anak ng may ari ng horror house. Sa horror house ang hiding place ko. 

"T-this is your hiding place?" tanong niya sakin. I nodded. "Panget ba?" 

"Ahhh... Hi...hindi...naman " nanginginig nasabi niya. 

Nag smiled ako. Binitawan ko bigla yun kamay niya. 

"Chamel...Hold my hand please?" 

"Ang bakla mo naman..." hinawakan ko yun kamay niya. Umupo ako sa upuan sa horror house may dugo dugo pa at nakasabit na manika. Binitiwan ko yun kamay niya. "Hey, Chameleon! what is this..." maarteng turo niya sa isang malaking doll na may dugo. 

"Manika lang yan..." hinagilap ko ang costume ko. White dress yun at agad ko naman sinuot. 12 palang ako ng mga panahon yun. "Pang disguise yan suot mo no?" tanong niya sakin. "Anong pangdisguise ang sinasabi mo?!" napatingin ako sa kanya. Tinuro ng nguso niya yun white dress. "Bakit maganda ba?" tanong ko at umikot ikot ako. 

"Hubadin mo nga yan! ang dumi dumi niyan eh!" Narurumihan siya sa damit ko. e, naubos ang anim na piso na sabon panlaba dito. Tapos sasabihin niyang madumi. "Anong madumi pinagsasabi mo! Hindi mo ba alam dugo't pawis ko nagmula ang damit na ito sa Uk pa ito galing! Kapal din ng mukha mo sabihin na madumi ang laba ko! In your face! Mas malinis pa sayo ito" 

"Haba nun ahh! Big Word!, What's bout Uk?" 

"Short for ukay ukay!" confident na sabi ko.  

"Hahahaha..." 

"Maiwan na nga kita jan!" at naglakad na ako. Teka ano nga bang pangalan nun. Oo, Jayson. Ang kapal niyang tawanan ang napakaganda kong pangalan. Napatingin naman ako sa kanya.

"Hoy! Duwag!" nakapikit kasi siya. Lumapit ako sa kanya at hinila siya.

(A/N: Hi there! <3 Please Vote. & Comment . Itutuloy ko na. Support and be a fan <3 )