The Theater

Chapter 1

Brian's POV

""Ma'am, I'm afraid to tell you this but your son is diagnosed with lung cancer."" ang seryoso ngunit nagaalala na sabi ng doktor.

My mom was in full shock, hindi niya napigilan ngunit napaluha siya at napayakap saakin. Hindi ko maintindihan ang nangyayari. Sobrang sakit makita na umiiyak ang iyong Ina.

""Doc, Magagamot pa ba ito? Magagawan pa ba ng paraan ang aking anak?"" tanong ng aking ama

""Sa ngayon, he needs to undergo some tests and medications. Kung hindi maagapan, maaring magkaroon ng complications and hindi na mag work ang lungs niya""

Shattered.

I'm dying.

Scared.

Why?

Lagi kong naaalala yung araw na nalaman ko about sa sakit ko. I was really scared. From that moment, naisip ko na what will happen if one day mangyari yung hindi inaasahan? Habang nag aacting ako bigla nalang akong bibigay.

Habang nakaupo at hindi alam ang gagawin dahil nawawala yung script ko, biglang may pumasok na babae.

Woah.

Sobrang ganda niya, napaka sophisticated maglakad. Parang lumiwanag yung buong theater sa pagpasok niya. Lahat napatingin sa napakagandang binibini na dumating.

Hindi ko namalayan papalapit siya sakin, oh my god. Pinagpapawisan ako. Bakit ganito? Iba yung feeling.

Ngumit siya sakin. I swear, that smile will be the end of me. Gagalaw ba ako? Sa sobrang ganda ng ngiti niya mapapabigay niya lungs ko.

Bigla siyang may inabot, yung script ko! What?! Siya pala yung nabangga ko kanina?

""Hey, here. Nahulog mo yan kanina sa coffee shop. Sorry ah, di kasi ako nagiingat kaya nabangga kita"" ang sabi niya sakin.

Her voice.

""Emily! You are here darling! Ang galing mo sa audition mo! Napanood kita!"" bati ni Sir Alfred.

Audition?

""So, I would like to introduce you our new member here in our theater and she will be our leading lady for our play! Emily Mae"" ang pakilala ni Sir.

Biglang nagtaka yung iba. Naririnig ko nagbubulungan yung iba, kabago bago lang daw pero nakuha agad isa sa mga lead role.

""Now, be nice to her. Alam ko bago lang siya pero may potential siya. This will be her first time so tulungan niyo siya okay?"" napailing at tumango yung iba.

Hindi pa rin ako makapaniwala. Siya? Leading lady ko? Pinapatay niyo ba ako? I mean marami na akong mga naka partner na babae and siya yung pinakakakaiba sa lahat.
____________________________________

Natapos yung buong araw na nakatitig lang ako sa kanya. Baka mamaya isipin niya rapist na ako. Pinaacting ako ni Sir Alfred ng konti and pinakanta na rin. Habang si Emily nag oobserve muna.

I'm looking forward na maka duet ko siya. I mean, sino ba naman ang hindi diba?

Naglakas loob na akong lapitan siya and kausapin. Ang kapal ko talaga.

""Hi Emily!"" ang bati ko sa kanya

""Oh hi! Mr.nakahulog ng script. Hahaha! Hindi ko pa alam name mo sorry.""

""Brian. Brian Mercado"" ang sabi ko. Bigla kong inangat yung kamay ko para mag shake hands kami. Ang lambot ng kamay niya, parang ayaw ko na bitawan.

Hindi ko namalayan ang tagal na magkahawak yung kamay namin. Bigla kong binitawan.

""Mauuna na ako, nandiyan na kasi sundo ko. See you tomorrow"" ang paalam niya.

Tapos umalis na siya. Yung shake hands talaga ang pinaka the best!
Naglakad ako papuntang coffee shop. Bakas na bakas yung ngiti sa mukha ko. Para akong teenager kung kiligin.

Pagpasok ko nakita ko si Denzel, he is my best mate. Medyo may pagka playboy yan. I don't know how we ended up being bestfriends dahil ibang iba lifestyle niya sa lifestyle ko. Too posh.

""Bro!"" ang bati niya.

""Why are you here?"" tumabi ako sa kanya.

""Bakit naman? Alam ko dito ka tatambay after ng rehearsals mo eh"" paliwanag niya.

""Namiss mo lang ako eh. So how was your trip in Singapore?"" tanong ko.

""It was good. Met some girls. But you know what? Singapore is really pretty. You should take a break there""

""Nah. Okay na ako dito."" ang sabi ko.

""Bakit parang ang saya mo today? Iba yung awra mo."" tumawa siya.

""Hindi ko nga din alam eh. May nakilala ako today."" nakangiting sabi ko.

""Really? What?! I'm so happy for you"" nagtatalon siya at sumisigaw sa loob ng cafe.

""Hoy! Nakakahiya ka talaga! Maupo ka nga!"" ang sabi ko.

""So? Maganda ba? Ano?"" ang tanong niya.

""She is my Juliet.""

A/N

Heyyy! Sorry natagalan sa pag update! Hahaha! Shout out to Ron, nag request siyang maging part eh. Masaya ka na? Gonna post Chapter 2 tomorrow :)