Bölüm Şarkısı: Seksendört - Eller Günahkar
Üst katta okunan kuran ezgisiyle aşağıya iniyordu. Kadınlar yaslarına çoktan gömülmüşlerdi. Kendim gözleri kıpkırmızı bir şekilde kuytu köşede öylece büzülmüştüm Babamı daha yeni kaybetmişken annemide ellerimden kayıp gitmişti.
Odanın kapısına bakıyordum sadece. Annem içeri girecekmiş bana gülecekmiş gibi geliyordu. Ama artık tek bildiğim o kapının ardında annemin kalkmaya hazır cenazesının durduguydu. Halam bagrına basana kadar bakmıştım kapıya. İyice sarıldı kadın. Adamlar yukarı çıkıp annemin tabudunu aldıklarında halam bırakmadı beni. Gitmek istiyorduM, ''Bırakın annemi'' diye haykırmak istiyordum ama odadaki herkes önümde dikili taş gibiydi. ''Merve!'' hepsi bir ağızdan ismimi bagırıp duruyordu.
''Merve artık gitmesine izin ver çocugum'' dedi Halam. Tekrar sertçe bagrına basmıştı beni
''Daha çok erken Fehnaz Hala. Daha çok erken'' dedim.
''Bırak o babanla buluştu artık. Bu dünyada böyleydi bu. Öteki taraftada kavuştular'' Teyzem elimi sımsıkı tutmuştu
''Rahmetliler çok severlerdi birbirlerini. Bırak gitsin kızım'' dedi Fehnaz halam
''Oda gitmesin Hala.'' dedim
''Köyüne git Mervem. Orada yalnız kalmazsın. Nasılsa senin toprağın senin vatanın.'' dedi halam
Teyzem o an sinirlenmiş ne var ne yok bagırmış çağırmıştı . ''Bacımı o topraklar öldürdü. O toprak buraya sürükledi onları. Şimdide mervemi'mi yollayacaksın o yaban ellere kadın. Hayır'' dedi.
''Eski halinden eser yoktur şimdi Şadiye. Naile buralara sürüklenirken ki gibi değildir belki.'' dedi Fehnaz hala.
''Biriniz ben sahip çıkarım demedi be.'' dedim. Sesim aşırı yüksek çıkmıştı. ''Ne sen ne de teyzem bana sahip çıkmıyorsunuz şu anda'' diye ekledim.
''Kız haklı hanımlar. Cenazedeyiz ama sizi biribirinizi yiyin gene eskisi gibi.'' Teyzemin kocası kapıdan bakıyordu. ''Gel Merve'' diye çağırdı beni. Ona doğru gitmeye başlamıştım .
''Numan! Hayırdır!'' dedi teyzem. Elimi zorda olsa bırakmıştı
''Kızcagız aranızda daha fazla kafayı yemesin iyi mi. İmam bekliyor zaten.'' diyip kapıyı sertçe çekmişti.
Merdivenleri inip kapıyı açmıştım. Yeni çeri sokak öylesine kalabalıktıki bugün. Yeşil cenaze arabasındaki tabuta bakıyordu herkes. ''Ne oluyor burda Enişte? ''
''Rahmetli ananı bu mahalle bu sokak herkes epey severdi. Haliyle üzülmüş bunca insan'' diye yanıtladı Numan.
Etrafına iyice bakıyordum. Başka yüzler tanımadığı etmedi çocuklar kadınlar adamlar. ''Arabaya seninle halan oturacak'' dedi teyzem. Arkamdan yetişmişti o da.
''Fehnaz halam mı yoksa Şirin halam mı? dedim halalarıma bakarak
''Şirin Halan. Fehnaz evde duracak. Akşama mevlüt okutacak Numan enişten sonra sana bir şeyler ayarlarız Mervem'' dedi.
''Teşekkürler teyzem'' dedim arabaya binerek.
Arabanın önünde durmak pek bana göre bir şey değildi. Oldum olası sevmezdim ön koltukları. Mideme kırap girer, gözüme güneş batardı. Ama bugün arka koltuk yoktu. Annem için ayırtılmıştı orası. Kulaksıza kadar ben eşlik edecektim ön koltuktan anneme. Belki annem gülümsemeyecekti ama son kezde olsa orada olacaktı.
''Kızım yarım saattir telefonun titriyor'' dedi şoför.
''Pardon amca. Dalmış gitmişim ben.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Kara Duvak-
Teen Fiction(Gerçek bir olay değildir.) Yıllar önce memleketinden kaçan bir kadının yıllar sonra yaşanan acı dolu yılları. Öldükten sonra arkasında kalan kızı Merve bitmemiş bir davanın kurbanı olcaktı. Annesinin köyüne geri dönen merve başına gelenleri tahmin...
