XI.The Revelations

10 1 0
                                    

Author's Note:
Hello po😥May sakit po si Author ngayon...Eh kasi naman😵😂 Wala pa pong reads tong story na to. Wahhh. As I said po, if you read this, your life will suddenly change and it will last 4ever kahit walang forever. Kaway kaway ang mga bitter!👋👋👐.....Thanks po.
       ENJOY READING 💕
        💜 Lovorators...

         Zenon's POV
"Yung 'oo' mo" Iyan lang ang nakaya kong sabihin. Hala, biglang uminit yung pisngi ko. No I'm not blushing! Only girls blush. "Ha?" I hugged her and said, "Will you...be mine, AGAIN."

         Rose's POV
"Anong AGAIN? Eh ngayon lng  naman kita nakilala. Naging tayo na ba, ha?" "Meet me at my pad. May kailangan kang malaman tungkol...satin. Sating dalawa." I became curious. Ano kaya yun? Hmm... Kinakabahan ako.🙇Ano kaya UN?! Hayst. Hinatid na nya  ako sa room ko at umalis na. May sarili akong mundo buong discussion. *ring ring* Yes! Gising na ang diwa ko! Pumunta na ako sa pad ni Zenon. Huminga muna ako ng malalim at...*knock knock* "Ze..Zenon? Si..Si Rose to." Bumukas ang pinto at pinaupo nya ako dun sa Sofa. "Zenon. Ba...bakit?" "Rose, di man ako ang dapat magsabi nito sayo, dapat malaman mo na to." Inhale. Exhale. "Ganito kasi yun. Rose, noong 15 yrs. Old ka pa lang, magkaklase na tayo. Palagi kang nabubully nila Liza, at ako din ang tagapagligtas mo. Hanggang sa isang araw, umamin AKO sayo. Nagkagusto ako sayo at simula noon, niligawan na kita." "Ahm, a..ano ang ibig mong sabihin?" "Simula rin noon, lalong lumala ang pagpapahirap sayo nila Liza. Noong gabing hindi kita naihatid sainyo, nagtaxi ka. At dahil sa inggit sayo nila Liza, nagkasundo silang banggain ng sadya ang taxi na sinasakyan mo. At dahil dun, nagkaAmnesia ka. Nakalimutan mo ang tungkol satin. Halos magkasakit ako sa kakaisip tungkol sayo. Di ko alam kung ano gagawin mo. Kasalanan ko to eh. Pinabayaan kita magisa. Ang tanga tanga ko..." "Shh...Di mo yun kasalanan. Bakit..bakit hindi sinabi sakin nila mama?!"😢 Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Parehas na kaming umiiyak. Hindi KO alam kung paano ko sasabihin kay Mama na alam ko na. Masakit kasi eh. MASAKIT. " Rose sorry. Sorry kasi iniwan kita. Kung hindi kita iniwan..." "Wag mo sabing sisihin ang sarili mo.😢 Wala kang kasalanan." Niyakap ko sya. Sobrang higpit. 😢😢😢 Alam mo yung ok na sana ang lahat eh. Nalaman ko pa.😩 "Ngayon, Ms. Jillian Rose Nhitram, hihingin ko ang sagot mo sa tanong ko. Pwede ba maging tayo ulit?" Umiyak ako ulit. 😰 "Napatunayan mo na hindi ka katulad ng ibang lalaki dyan. You're the one. Oo. Tayo na ulit." Niyakap nya ulit ako at hinalikan nya ako sa pisngi. I decided  to go home kasi sumama yung pakiramdam ko. Hinatid na rin ako ni Zenon/boyfriend ko. Buti wala pa si mama. Pagod na pagod ako eh.😳 Humiga ako sa kama at nagpalit na ng damit. Zzz.......




A/N:

Hello po guys!!! I hope you like this Chapter. Eto kasi yung faveeeee ko... I love it. Paki post sa Facebook at Twitter:

   #LovoratorsRevelations
 
   Thanks for your support.
Mwah!😘😘😘😝😝Lovorators po ang 'nickname' ng story. Pero Love or Hate po ang title. Tsup!😗

Love or Hate?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon