Ik, een draak?!

H27: Udisé

Ik zat naast Jonathan in de stal mee zijn Pinnen steker te verzorgen.'Het is belangrijk dat je een goede band opbouwt met je draak' zei ik en keek naar Jonathan.'Je moet elkaar kunnen vertrouwen met je leven'.'Ja, want als ze me laat vallen midden in de lucht ben ik dood'. We lachten en Arrow bromde. Jonathan had haar zo genoemd vanwege de pinnen die als pijlen afgevuurd konden worden.'Ze zei dat ze je nooit zou laten vallen' lachte ik.'Zei ze dat echt?' vroeg Jonathan verwondert en aaide zijn draak.'Ja, ik ben de Alpha, ik kan het weten' zei ik en pakte een emmer vis om haar te voeren.'Kun je me ook leren hoe ik met draken kan praten?' vroeg hij.'Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft!'. Ik lachte.'Na een tijdje zul je de trekken van je draak herkennen en dan zul je met haar kunnen communiceren'.'Maar ik wil met draken kunnen praten zoals jij dat doet' zei hij.'Echt praten'.'Maar ik ben dan ook een echte draak' zei ik. 'Maar ik denk wel dat ik iets heb wat je kan helpen'. Ik liet mijn scepter verschijnen en raakte de steen aan. Daarna opende ik mijn andere hand en sloot mijn ogen. Een klein beetje kracht werd uit mijn scepter onttrokken en ik vormde een donker rode edelsteen in mijn hand. Daarna verdween de scepter en ik keek naar de steen. Niet slecht dacht ik bij mezelf en keek weer naar Jonathan die me vol verbazing aankeek.'Dit is een krachtsteen' zei ik en legde de rode edelsteen in zijn hand. 'Alleen een Alpha kan ze maken en ze bezitten speciale krachten om mensen drakeneigenschappen te kunnen geven'.'Wow' zei hij en keek vol verwondering naar de steen.'Deze hier heeft de kracht om met draken te kunnen praten' lachte ik.'Zal ik er voor je een ketting of een armband van laten maken?'.'Wil je dat echt voor me doen?' vroeg hij met grote ogen.'Ja domkop, geef haar nu maar gewoon die edelsteen' bromde Arrow.'Ik kan je verstaan!' riep hij blij.'Ik kan haar verstaan!'.'Weet ik' lachte ik en pakte de rode steen uit zijn hand.'Nu niet meer, maar ik ben gauw terug met een ketting'. Jonathan straalde en ik wandelde lachend de stal uit. De anderen waren ook druk bezig met het verzorgen van hun draken. Ik zou bij elk van hen langs gaan, maar ik ging van jong naar oud. Dus Jonathan eerst. Ik wandelde naar de smid en keek hoe Rockes met zijn hamer op het heet ijzer klopte.'Hey Rockes' zei ik en ging naar achteren.'Krusha? Wat doe jij hier?' vroeg hij verward.'Ik ben hier voor 1 van de groentjes' zei ik en pakte een metalen kettinkje.'Kun je hier een ketting van maken?'. Ik gaf hem de steen en het kettinkje.'Tuurlijk, voor wat is het?' vroeg hij en legde zijn hamer neer.'Voor Jonathan van Dundris' zei ik.'Een krachtsteen?' vroeg hij verbaasd.'Hij wilt graag met draken kunnen praten' zei ik en ging weer omweg naar de academie.'Ik kom het over een uurtje wel weer ophalen'

Patrus zijn Vetternus was kalm en schattig. Hij was dan ook nog niet volgroeit. Maar Vetternussen groeiden snel. Patrus was net 13 geworden en een goede vriend van Jonathan. Toen wandelde ik naar Vanessa's stal om samen met haar haar Naredrom te verzorgen. Daarna ging ik naar de tweeling, Mia en Tia, van Molduin om hun te helpen met hun Dueter. De meisjes waren 15. Naast haar stal was die van Fredrik, ook 15. Hem hielp ik met zijn Orkanata, Storm, wat makkelijker gezegd was dan gedaan. Annabelle had alles prima onder controle met Hope dus ging ik meteen verder naar Gwendoline, 17 jaar oud, en haar Pinnen steker. Ik zuchtte toen ik voor de stal van Dexter stond. Hij was aan het worstelen met zijn Naredrom en ik besloot hem voor laatst te bewaren. Dus ik wandelde meteen door naar Udisé die naast haar Boekaran in de stal zat.'Waarom ben je niet met je draak bezig?' vroeg ik en ging naast haar zitten.'Ik vind er niks aan' zuchtte ze en keek naar de draak. 'Niks persoonlijks'. De draak legde zijn kop weer op de grond en sloot zijn ogen.'Waarom ben je hier dan?' vroeg ik.'Voor pa' zuchtte ze.'En omdat wij niet zo anders zijn'. Ik keek haar verward aan.'Mijn moeder was ook een draak' zei ze stil.'Maar ik heb mijn andere kant nog niet zo goed ontwikkeld'. Ze keek naar de draak.'Ik wil hier niet zijn, niet nu'. Ik keek haar verward aan.'Waarom niet? Ik kan je trainen, je alles leren wat ik weet samen met mijn broers' zei ik.'Je moet hier niet alleen door, ik ben er ook niet alleen doorheen moeten gaan'. Ze keek triest naar de grond.'Ik kan elk moment 'ontwikkelen' Krusha' zuchtte ze.'En ik ben geen Zwarte schaduw'.'Wat ben je dan wel?' vroeg ik en legde mijn hand op haar schouder.'Inmas is mijn broer' zuchtte ze en wees naar de draak.'Hij komt uit hetzelfde nest, maar werd niet door pa geaccepteerd omdat hij als draak geboren werd en geen menselijke vorm heeft'. Ik keek naar Inmas.'Als er iets is, wat ook, kom naar mij oké? Ik kan helpen' zei ik. Ze glimlachte.'Bedankt Krusha, ik zal het onthouden'