Birisi giriyor hayatına.Hiç kimsenin olmadığı kadar,hiç kimsenin yetmediği kadar yetiyor.Daha önce kimsede bulmadığın huzuru onda buluyorsun.Kelimelere dökmek istesen dökemeyecek gibi,sanki kelimeler yetmeyecek gibi gelir.Kalbin ;onun tek bir hecesiyle,tek bir cümlesiyle yerinden çıkacakmış gibi sanki seni nefessiz koyacakmış gibi delicesine atar.Onu sevmek,hissetmek,özlemek,dokunmak en fazlasıda görmek istersin.O birisi geliyor ve hayatın oluyor,o birisi geliyor ve hayatının en ummadık umut kaynağı oluyor.O birisi sadece birisi demekle kalmıyor.Bildiğin tüm anlamları ona yüklüyorsun haberi varmış gibi gözüksede hiç haberi yokmuş gibi.İçten sıcacık tek bir gülüşüyle seni mutsuz anından alıp cıkarabiliyor.Seni o an sen değilmişçesini,dünyada sen yokmuşçasına seni o derin kuytudan alıp çıkarabiliyor.Ama mesafeler aklı kurcalayan bir mütalaa.
Sonuçta aynı gökyüzüne bakıyoruz ama birbirimize bakamıyoruz.Sen beni ben seni bekliyorum.Kimse kimseye tek bir kelime "gel" diyemiyor.Aslında birbirimizden farklı değiliz ikimizde cesaretsiziz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SAKLAYACAĞIM
RandomGelmesini istediğin,fakat zamanın sana inat çok yavaş ilerlediği bir noktadasındır.Sadece o zamana odaklanınca hayallar ve umutlar tükenmeyecek bir vaziyet alır...
