İleriye bakmadan edememek elde değil.Her mutluluğun arkasında bir hüzün var mıdır ? Ya da bunları düşünmeden,ileriye bakmadan sadece şuan mı ? İnsan beyni hiç bıkmadan düşünmeye devam ediyor.Biz kadınlar neden böyle çok derin en ince ayrıntısına kadar düşünürüz ki!Doğamız gereği mi?Öyleyse neden bu kadar derin ve ince düşünmek erkeklere de mahsus değil ki!
"Seni seviyorum" her deyişinde ilk duyduğum gün gibi hala heyecan ve mutlu olabiliyorsam bu gittikçe sana aşık olduğum kanaatine mi varıyor?Aşık olunmayacak biri de değilsin ki !Çocuk nasıl sevilirse benim de seni öyle sevesim geliyor.Masum,incitmeden,kırılacağından korktuğumdan daha içtenlikli sözler söyleyerek seviyorum seni.
İkimizde korkuyoruz değil mi? Kavuşamamaktan,birbirimizi görememekten,dokunamamaktan,göz göze gelip "Sana aşığım,seni seviyorum" gibi kelimeler söyleyememekten,beraber dondurma yiyememekten...:) Korkuyoruz işte birbirimizin olamamaktan.Korkuyoruz işte sonumuzun nasıl biteceğini düşünmekten.Beden yorgun olmasa bile gönül yoruluyor dimi.Beynin kalbi yormada üstüne yok.
Sonumuz tam olarak"O iki imzada,o tek resmi belgede,tek masa ve çift sandalyelerde " bitmesin.Sonumuz senin o masum gönlünde prenses,benim seni içtenlikle seven gönlümde prens olarak bitsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SAKLAYACAĞIM
LosoweGelmesini istediğin,fakat zamanın sana inat çok yavaş ilerlediği bir noktadasındır.Sadece o zamana odaklanınca hayallar ve umutlar tükenmeyecek bir vaziyet alır...
