32. BÖLÜM

392 12 4
                                    

Şebnem ile selim oda da konuşurlarken selimin telefonu çalar.Selim arayan ismi görünce şaşırır kapıya gider ve telefonu açar

Selim: Alo hülya

Hülya: (alaycı bir ses tonuyla)Selim nasılsın şebnemin durumu nasıl?

Selim:Şebnemin durumu iy.....de sen...sen nerden biliyorsun bunu

Hülya: ahaha Sizin araba uçuruma nasıl düştü sandınız yakışıklı

Selim: Sen sen yaptın deme yaa nedenn neden biz ölebilirdik sen bunu nasıl göze aldın

Hülya: E ölmedin işte tek isteğim Şebnemin ölmesiydi şebnemden kurtulucaktık ve sende bana gelicektin sevgilim

Selim: Asla....asla öyle bir şey olmayacak
Şebnem içerden seslenir: "Selimmmm Selimmm"

Selim: Ben şimdi kapatıyorum seninle sonra konuşucaz şebnem sesleniyor çünkü

Hülya: Aa tabi git git sevgilinin yanına..Haa bu arada selam söyle (bastırarak söyler)ŞEBNEMİNE...

Selim sinirlenir ve telefonu kapatır.Odaya şebnemin yanına geçer.

Selim: Sevgilim geldim

Şebnem: Nerdeyin yaaa kiminle konuştun bakıyım??

Selim: Benmi?

Şebnem:soruma soru ile cevap verme selim!!

Selim: Hee şey ya babam aradı bi ihale vardı da onu kazanmışız söylemek için aramış

Şebnem: İyi bakalım öyle olsun

Can selim ile şebnemin yanına gelir hızlıca ve mutlu bir şekilde

Can: Şebnem uyanmışsın çok sevindim

Şebnem gülümser

Can: Size bi güzel haberim var

Selim: NE?

Şebnem: NE?

Can:Kainat uyandı kainatım uyandı aramıza döndü

Selim: e hadi sebindim abi

Şebnem: E ne duruyosun gitsene yanına şaşkoloz

Can kahkaha atar: doğru diyosun gittim ben

1 HAFTA SONRA

HERKES EVİNE DÖNMÜŞTÜR BÜTÜN YARALAR KAPANMIŞTIR..KÖTÜ GÜNLER BİTMİŞTİR.KAÇAK GELİNLERİ MUTLU GÜNLER BEKLİYOR...AMA SELİM İÇİN AYNI ŞEYİ SÖYLEYEMİYECEĞİZ...

Herkes kızların evindedir kahkahalar havalarda uçuşuyor herkesin yüzü gülüyor bir yandan kahvelerini yudumlarlarken bir yandan ise sohbet muhabbet

Bir anda selimin telefonu çalar ve selim tedirgin olur yukarı şebnemin odasına çıkarken şebnem şüphelenir ve selimi takip eder kapıyı dinler

Selim: Ne var niye arıyorsun yine

Hülya: Çok neşelisiniz bakıyorum da (kahkaha atar)

Selim: Ne demeye çalışıyosun sen yaa... Bir dakika yaa sen burdamısın ne işin var senin burda HÜLYA diye bağırır

Şebnem: Nee!!!! hülya mı???? Ne demek hülya???Hangi hülya??Bu kenafir gözlü yılan kadın olan hülya mı??eee biz onu sepetlememişmiydik?

Hülya: Fazla bağırma selimcim şebnem duymasın kızar sonra

Selim: Ne istiyosun ne!!!! Neden arıyosun beni yaa

Hülya: Seni istiyorum selim seni!!!

Selim: Ya defol git rahat bırak bizi!!!!!

Hülya: İşte bunu demiyecektin selim!!!

Selim: Ne...ne yapıcaksın

Hülya: Bekle ve gör.....kahkaha atarak kapatır

Selim: Hül.... Ahhh kapattı

Şebnem duydukları karşısında şoka girer ve bir hışınla aşağıya iner. Kainat ile Almillanın arasına oturur

Selimde telefonu kapatır tedirgin bir şekilde aşağıya iner canın yanına oturur....herkes birbirine bakar kimse konuşmaz...O da ne kapı çalar!!! Selim ile şebnem aynı anda kafalarını kapıya doğru çevirir.



Uzun bir aradan sonra tekrar geldim :) İnşallah beğenirsiniz... Biraz kısa oldu kusura bakmayın efenim....Bakalım bu kapıyı çalan kim???
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum:)))

Kaçak Gelinlere devamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin