Sabah alarmın sesi ile kalktım . Her sabah spor yapardım neden bende bilmiyorum hemen yatağımdan kalkıp odadaki lavaboya girdim.
15 dakika kadar duş aldıktan sonra odama tekrar geri geldim ve önce iç çamaşırlarını giyinip spor kiyafetlerimi giyindim. (Medya)
Saçlarımı kuruladiktan sonra tepeden dağınık bir topuz yapıp kulakligimi takip odadan çıktım.Biraz birşeyler atıştırmak lazımdı . Mutfağa doğru ilerledim biz dolabinu görünce zafer kazanmış gibi gulumsedim . Hafif şeyler yiyip kapıya doğru çıktım , yalnız ben buraları bilmiyordum bu yüzden sadece evin etrafında koşmayı planlamıştım. Dışarı çıktığımda henüz mahallede kimse yoktu . Birşeyler yerken buraya en yakın spor yapılacak parklara bakmistim ama ne yazıkki oturduğumuz yerlere uzaktı. Telefonumdan şarkıyı acip yavaş yavaş yürümeye başladım . Yuruyeli en az 25 dakika geçmişti , sanırım 10 dakika kadar da koşsam sonra eve giderdim.Biraz ilerledikten sonra galiba kaybolduğumu fark ettim.Ah Lanet olsun neden evin etrafında koşmadım ki . Geldigim yollari geri geri gitmeyi basladim ta'ki birine çarpana kadar , burnum çarptığım kişinin göğüsündeydi,parfüm kokusu gerçekten harikaydı . Neyse şimdi bu önemli değil , tam kafamı kaldırıp sövecektim ki çocuk omuz atarak ilerlemeye başladı. Lanet olsun amacı neydi ki ? Arkasından , " Hey özür dile ölebilirdim!" Ne kadar saçma dedigin şeyi sonradan anladım ama boşver şu an çok sinirlenmiştim gidip kafa göz dalardim ama yeni gelmiştik hemen huzurumu bozmak istemiyordum.Çocuk duraksayip bana dönmeyi tenezzül etmeden "Asıl bana teşekkür etmen lazım , sonuçta benim gibi yakışıklı birine çarptın." Hem suçlu hem de egoist. Daha da sinirlerimin bozulmasını istemiyordum bu yüzden bende cevap vermeye tenezzül etmedim belki boş konuştuğunu anlardı. Sessizce arkamı dönüp ilerlemeye başladım . Saat 08:13 olmuştu babam kesin merak etmiştir zaten anlayabilirdi spor yaptığımı ama bilmediğim yer olduğu için daha çok endiselenirdi , yalnız endiselenseydi arardi neden hala aramadı ? Telefonumun açma kulisine bastım fakat açılmadı , Evet sarjı bitmişti . Iyide gece doldurduk diye hatirliyordum. Şimdi ne yapacaktım hiç bilmediğim yerde tek başıma, arkama döndüğümde o çocuğun fazla ilerlemedigini gördüm evet belki yardım edebilirdi sonuçta burada yaşamıyor mu ? Peşinden koştum,yanına geldim fakat kulakligi olduğu için beni görmemişti kendisini şarkıya bırakmıştı . Beni fark etmesi için önüne geçtim . Çocuk bana yeşil-mavi rengi karışımı gözleri ile şaşkınlıkla bakıyordu şu an sadece size çok yakışıklı olduğundan bahsedebilirdim . Fazla uzatmadan ,"Özür dilemen için sana şans veriyorum" yarım saniye bana baktıktan sonra diğer tarafa geçip yürümeye devam etti. Hah! Evet tam bir egoist di. Ama ben de Irmaksam pes etmek yoktu çocuğun önüne tekrar geçtim. Bu sefer bana Deli bakışı atıyordu .
"Kayboldum,bu yüzden beni eve bırakırsan ozurunu kabul edebilirim"
"Evin Deliler hastanesi mi ? Eğer ora ise seve seve götürürüm ." Ifadesizce ona baktım gerçekten beni deli sanmış ...
"Neyse ,boşver ." Kendim gidebilirdim zaten tanımadığım bir erkekeğe beni eve götürmesini istemem hataydı . Arkamı dönüp 3 adım ilerledikten sonra biri kolumu tuttuğunu fark ettim panik olarak hızlı arkamı dönüp yumruğu tutan kişinin gözüne attım. Sonra baktım ki az önceki çocukmuş , Evet kesinlikle bana yardım etmeyecek . Çocuk kaslarını catip küfür homurduktan sonra sinirle bana bakmıştı ,renkli gözleri koyulaşmıs bana bakiyordu . Ama korkmamıştım , erkek gibi yetistirdirildim ben . Çocuk ,"Seni dövmemem için bir sebep söyle. " Ne yani bir kıza el mi kaldiracakti . Evet şimdi korkmuştum sessizce kaçma planları yapıyordum . Içimden saymaya basladim . 1-2-3 ve koşuyordum. Arkamı döndüğümde oda pesimden geliyordu . Iyide onun olduğunu nereden bile bilirdim hem tutmasaydi kolumu atmazdım . Artık kaçış yok galiba ,durakladim. Arkamı döndüğümde burun burunaydık. O gozleri simdi gercekten daha bi koyu olmuştu. Kendini 3 adım geri attım kaşlarım çatık ,ona bakıyordum. Direk konuşmaya basladim "Eğer kolumu tutmasaydın atmazdim egoist bey." Bana yaklaşıyordu. O bana yaklaştıkça ben geri geri ilerliyordum. Evet şimdi korkabilirdim. Koyu gözlerindeki siniri görebiliyordum.
Bir şey demeden arkasını dönüp ilerlemeye başladı . Hayır ya onu kaybedemezdim beni eve götürebiliriz veya telefonunu kullanabilirdim. "Hey,bana yardım et" Beni takmayarak ilerliyordu.Peşinden gittim bana yardım edene kadar ona rahat yüzü yoktu. "Bana yardım etmezsen seni daha çok yumruklayabilirim." Durdu o durunca bende kafamı onun sırtına çarptın . Acıdığı için yüzümü buruşturdum. Bana döndü ve ,"Daha çok yumruklamak?" Sadece kafamla onayladım. "Yumrukla." Ne! benden kendisini yumruklamamı mı istedi ? Ah,hayır bana yardım etmesi lazım yoksa burada mahsur kalacam. "Hayır."
"Neden?"
"Çünkü bana yardım etmen lazım."
"Ne istiyorsun?"
"Yürüyüş yapacaktım ve-"
"Kısa kes."
"Telefonunu ver."
"Ne yapacaksın ?"
"Ya beni evime götür ya da telefonunu ver."
"Anladigima göre kaybolmuşsun ama sana yardım etmicem ."
Iyi zorlayamam bende . Ifadesiz şekilde arkamı dönüp yanından ayrıldım. Hah ne yani sadece telefonunu kullanacaktim . Biraz daha ilerlemistim ki Arkamdan biri saçımdan tuttu.
