Deniz Adam &Gökyüzü Kadın

1.Bölüm: Yıldızlara Yükselmek

Herzaman ki gibi yine düşünüyordum acaba bir gün gerçekten sevdiğim birisini bulabilecekmiydim.Tam bu sırada yanıma mina geldi yani ablam
" noldu yoksa aşık mı oldun"?

kimseyi sevmediğimi zaten biliyordu neden bunu yüzüme çarpıyordu ki napıyım sevemiyordum kimseyi. Ablama dönüp" hayır" dedim.

Ablam "sana bir şey söyleyeceğim ama heyecandan kendini camdan falan atmaya kalkışma" dedi gülerek. "Abla söyle artık"."Hani şu sınavına girdiğin okul varya işte oradan aradılar."Peki ne dediler" dedim hefesle.Bugün annemler kolejle konuşmaya gidecekler."Hadi yine iyisin" dedi.

Duyduklarımın şokuyla en iyi arkadaşım yani bestim Eda'yı aradım.Açtığında burs alıp almadığını sordum."Evett" diye bağırdı peki sen dedi kısık bir sesle."Hemen cevap verip burs aldım ve annemler koleje konuşmaya gidiyorlar bay bay seni çok seviyorum ponçik" deyip kapattım.Annemlerin yanına gidip Eda da burs almış ."Biliyoruz".Hep birlikte gideceğiz.

************
Okulun açılmasına bir gün vardı ve ben hala o okula gidiceğime inanamıyordum.Biraz endişeliydim sonuçta yeni okul yeni arkadaşlar yeni öğretmenler alışabilirmiydim.Ama sonra aklıma Edayla aynı sınıfta olduğumuz geldi ve birden rahatladım.Bugün çok yorulmuştum ve artık uykuya ihtiyacım vardı.

***********
Annem beni sabahın köründe uyandırdı ve okula geç kalıcağımı bu yüzden artık kalkmam gerektiğini söyledi.Yatağımdan kalkıp okul formamı giydim formamın üstünde kolejin amblemi vardı ve forma çok güzeldi ayrıca bana gerçekten çok yakışmıştı.

Okulda geldiğimizde Eda okula hayran hayran bakıyordu.Ona çaktırma deyip göz kırptım.Güldük.
Sınıfa girdiğimizde herkes bunlarda kim der gibi bize baktı.Sınıftaki boş olan sıraya çantamızı bıraktık ve kantine gidicekken bir çocuk bana çarptı ve o yeşil gözleriyle bana bakıp güldü.

Kendi kendime noluyo be kendine gel sadece gözleri güzeldi ve bu zamana kadar kimseden hoşlanmamıştım ayrıca daha çocuğun adını bile bilmiyordum." Önüne baksana be mal".Tamam, pardon özür dilerim."

Laf atıcağını düşünmüştüm ama atmamıştı ki bu benim işime gelmişti.

Ders zili çaldığında sınıfa doru adımlar attım.
Ders matematikti ve ben bu konuda gerçekten çok iyidim zaten becerebildiğim işler arasında: laf sokmak,sayısal,resim ,müzik...gibi şeyler yer alıyordu.Edayla oturuyoduk ve matematik sorularının çoğunu benden geçiriyodu bende ondan sözel dersleri geçiriyordum gerçi zil çaldığında kantine indik ve kış olduğundan kendime sıcak çikolata aldım. Eda derin derin düşünüyodu.

Ne oldu ne bu halin.Yine düşüncelere dalmışsın dediğimde "Hiç" desede aklının hala kuzenim olan süper yakışıklı Ediz de olduğu biliyordum.Yaklaşık ayrılalı 4 ay falan olmuştu.Aslında ikisininde birbirini ne kadar sevdiğini biliyordum ama ne zamam bu konuyu açsam kızıyorlardı.

********

Akşam yatağımda oturmuş telefonuma bakıyordum ki odama Ediz pat diye girmişti ve elimdeki telefon yüzüme düşmüştü.Ediz'in halime gülüşünü duyunca küfür mırıldanıp kalktım ve gülmeyi kes artık diye cırladım.Ediz hala gülüyordu.Bende elime geçen ilk yastıkla direk Edizin kafasını nişan alıp attım

.Nihayet artık gülmüyordu.Bu sefer yanıma gelip
teyzem bizim okula geldiğini söyledi doğru mu diye sorunca bir anlık sinirim geçti ve evet sonunda geldim.

Ediz bana sarılıp okulumuza hoşgeldin kuzen dedi.Ona en sevdiğim kuzenim olduğunu daha önce söylemişmiydim dedim.

Biliyorum sende benim en sevdiğim kuzenimsin dedi.Küçüklüğümüzden beri birbirimizi çok severdik.Onun yeri bende ayrıydı hep birbirimizin yanında olmuştuk.Tamam birbirimizi sinir etmek hoşumuza giderdi ama aramıza hiç bir şey giremezdi.

Teyzem salondan bize seslendi "Ediz gidiyoruz hadi"dedi ve özel selamlaşmamızı yapıp odadan çıktık.
Teyzeme sarılıp "seni çok seviyorum teyziş" dedim.Teyzemleri yolcu edip odama ilerledim.Odama girer girmez kendimi yatağa attıp uyudum.

***********
Edayla okula gittiğimiz için bizim apartmanda beni bekliyordu.
Apartmandan inerken aklıma uğurlu bilekliğimi evde unuttuğum geldi ve beş kat yukarıya çıkmak zorunda kaldım.uğurlu bilekliğimi alıp evden çıktığımda telefonum çaldı kardeşim yazısını görünce hemen açtım.Gece nerdesin yarım saatir apartmanda seni bekliyorum diye cırladı.Sanada günaydın dedim gülerek.

Eda bu sefer sinirlenmiş olmalı ki ben gidiyorum dedi.Geliyorum bekle uğurlu bilekliğimi evde unutmuşum beş kat yukarıya çıkmak zorunda kaldım deyip kapattım.Aşağıya indiğimde sıkıntıdan patlamış ve biraz da sinirli bir Edayla karşılaştım bana sinirliydi ve haklıydıda ama artık alışmıştı benim geç kalmalarıma.Bana doğru dönünce ona sarılıp özür dilerim dedim.

Az önceki sinirli halinden eser kalmamıştı ve yumuşamıştı.Okula giderken Ediz arabayla önümüzde durdu ve arabanın penceresini açıp.İsterseniz sizi bırakabilirim deyince hemen ortaya atlayıp olur dedim.Arabası çok güzeldi üstüne üstelik BMV'di.Havamız olurdu biraz okulun önüne geldiğimizde Ediz durdu ve bizi bıraktı sen gelmiyomusun dedim.

Arabayı park edip gelicem dedi.On dakika sonra sınıfıma geldi.Bir sorun varmı kuzen dedi gülerek.Yok dedim Bu arada sınıftaki herkes bize bakıyordu aralarından biri Ediz'in yanına gelip Gece senin kuzenin mi? dedi.

Evet kuzenim dedi.Ediz'in en iyi arkadaşı olduğunu öğrenince sevindim.Ediz Mert'i kenara çekerek gözün kızların üstünde olsun bir şey olursa bana bildir dedi ve sınıftan çıktı.Bende kendimi koruya bilirdim yani sonuçta 18 yaşında bir genç kızdım.