yine gözyaşı

71 3 22
                                    

Yetimhade gece vakti olmustu ben uyuyomuyordum mutfağa su içmek için merdivenden inerken yanlış birnyere basmayla yuvarlandım ben sessiz de olsa ağlıyordum bu benim evde başıma gelseydi annem beni kucaklar beni öper saçımı okşar dı ama bunu yapacak kimse yok buradakolumu hareket ettirrmiyorum ve çok sızlıyo gözümden boncuk boncuk yaşlar süzülüyordu. Sabahliyin kalktığimda kendimi yerde buldum beni kimse kaldırmamış keşke annem olsaydı.

     

SırrımızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin