Leven van Sara

Sorry?

Na lange tijd open ik mijn ogen.
Ik kijk om mij heen, maar ik kom er nog steeds niet op waar ik ben. Totdat er iemand naar binnen komt, die sprekend op  Marwa lijkt.

Moeder van Marwa: 'Salamoealaikoem',
Ik ( Sara ): 'Salamoealaikoem, weet u misschien waar ik ben? Vraag ik heel erg geschrokken.
Moeder van Marwa: 'ja schat, je kent Marwa toch wel?' Vroeg ze.
Ik ( Sara ): ja geltie, weet u misschien waar ze is?'.
Moeder van Marwa: ' ja schat ik zal haar even roepen'.
Ik hoor de moeder van Marwa, Marwa roepen.

Ondertussen kijk ik om mij heen, maar dan komt Marwa rood naar binnen.
'Salamoealaikoem Marwa!', Roep ik heel blij.
Marwa rent naar mij toe en geeft mij een stevige knuffel.
Ik probeer wat netter te zitten, want het is duidelijk niet mijn huis.
Ik hoor de deur opengaan. Ik pak snel mijn gezichtsluier en doe mijn niqab goed.
Ik en Marwa zijn al een tijdje stil, totdat we voetstappen horen.
En opeens komt er iemand naar binnen. Het is Safouane.

Ik praat rustig met Marwa door. De moeder van Marwa komt naar binnen met mesemel (Marokkaanse pannenkoek).
Ze ziet dat Safouane is gekomen. Ik wist niet dat ze familie waren. Hij groet haar met een kus op haar hoofd. En gaat daarna naast Marwa zitten. 'Salamoelaikoem Sara', en iemand springt op eens blij op mij af. Ik kijk en ik zie Safa. Hey schat. 'Marwa, kom naar boven ik heb een idee', hoor ik haar zeggen.
We lopen achter Marwa aan. ' doe de deur dicht, ramen dicht en dan gaan we jouw een Make-over geven.' Echt een Safa, heel erg vrolijk en druk. 'Jaaaah!, ik pak even mijn Make-up, doe jij dan je gezichtsluier af?', Ik check effe snel of de deur dicht is en doe mijn gezichtsluier af.  Bewonderend roepen ze tegelijk: 'Wauw, mashaallah!',  je hebt echt mooi haar mashaallah', 'dankje wel schat', Safa springt op me af en steld mij haren, ze doet de foundation als eerst, daarna de conciler, blush, als laatst eyeliner, lipstick en maskara.

Tijdens het opmaken praten we nog of  ditjes en datjes. Ondertussen heeft ze me ook verteld hoe ik hier terecht kom.
Ik was flauwgevallen en toen heeft Marwa haar oudere broer gebeld om mij naar haar huis te brengen om een beetje bij te komen, en nu ben ik hier. Subhannallah wat er allemaal kan gebeuren in de dunya.
'Klaar!', roepen ze allebei tegelijk. Safa is klaar met mijn make-up en Marwa met mijn haren.
Ik kijk in de spiegel, en ik schrik van mezelf. Ik hoor achter mij gelach. ' en wat vind je er van?', vragen ze lachend.
'Mooi', zeg ik rustig. Ik heb gelogen, maar ik denk wel dat ze dat door hebben.

'Echt? Vind je het echt mooi?', vraagt Marwa lachend. 'Ja schat', antwoord ik voorzichtig. 'Hahahaha, lieve schat je kan gewoon zeggen dat het lelijk is we hebben dat expres gedaan schatje', zegt Safa lachend. Ik lach me helemaal stuk. Ik keek nog een paar keer naar mezelf met make- up.
Subhannalah, hoe een mens qua karakter kan veranderen met make-up.
Ik hoor dat er geklopt word op de deur Marwa's kamer.
'Kom eten', hoor ik de moeder van Marwa zeggen.
Marwa geeft me doekjes om de make-up van mij er af te halen.
Ik heb er letterlijk  een kwartier over gedaan.

Heel Gamma en Praxis op mijn gezicht.
Ik vraag aan Marwa of ik mijn ouders kan bellen, want ik ben allang uit. Ze geeft mij haar telefoon.
Mijn moeder nam bezorgt op:

Mama❤️:Salamoealaikoem?
Ik (Sara): Salamoealaikoem jema (moeder).
Mama❤️: hey schat, waar ben je ik maak me zorgen om jouw schat en waarom bel je met de telefoon van Hajar (moeder van Marwa)
Ik:  oow ken je haar mama?, in ieder geval ik ben nu bij Marwa thuis sorry dat ik nu pas bel, want mij telefoon is kapot.
Moeder❤️: oow echt schat, maar niemand kan je ophalen dus hoe kom je maar huis.?
Ik: Ehm

Ik hoor de moeder van Marwa de naam van mij moeder roepen.
Ze loopt naar me toe en vraagt of ze met mijn moeder mag praten.
Ik geef de telefoon aan haar moeder.
Tante Hajar wijst naar de tafel. Ik zeg beleefd dat ik geen trek heb.
Maar wij Marokkanen dwingen elkaar. Tante Hajar vraagt aan Marwa of ze haar een hoofddoek kan geven. Ze doet de telefoon bij haar oor en trekt haar hoofddoek strak over haar oor zodat de telefoon niet gaat vallen, Marwa zit naast Safouane. Ik zit naast Safa. Tijdens het eten wordt er veel gelachen.
Wat mij is opgevallen is dat Marwa veel Safouane zit. Marwa kijkt mij vragend aan. 'Lieve schat hoe ga je eten met die gezichtsluier?', 'Ehm, mag ik misschien in een aparte ruimte eten?', 'tuurlijk schat, dan ga ik wel met je mee', antwoord Safa, We lopen samen naar de keuken en eten gezellig samen. Safa zag dat de Cola op was ze rent naar Safouaen.  Safa vraagt aan Safouane of ze zijn beker mag. Hij kijkt haar vies aan en zegt dat het vies is.
Ze kijkt hem raar aan en zegt:'hoezo je bent toch mijn neef?'. Oow nu snap ik het Safouane is dus Marwa's broer.
Maar waarom deed Marwa zo gemeen?
Na het eten zie ik dat de moeder van Marwa nog steeds met mijn moeder praat.
Haha moeders altijd aan de telefoon.
Ik ruim alles op en vraag of ik mag afwassen. De moeder van Marwa antwoord kort en krachtig:'tuurlijk niet knapperd', ach Marwa heeft echt een aardige moeder. Marwa trekt aan mijn arm en zegt dat we naar boven gaan een film kijken met Safouane. Ik weiger dat. Niet met een jongen zolang er geen mahram ( een mannelijke familielid waar je niet mee kan trouwen) er bij is ga ik niet. Ze snapt het. En zegt dat Safouane weg moet. 'Nee Safouane blijft hier ik ga even bidden en dan help ik je moeder wel', 'oow oke',
Ik vraag aan Safa waar de douche is om mijn woedoe (wassing voor het gebed) te doen. Ze wijst naar een deur ik loop er naar toe. Nadat ik mijn woedoe heb gedaan vraag ik aan Marwa waar ik kan bidden. Ze denkt eventjes na, maar dan zegt
Safouane dat ik in zijn kamer mag bidden. Ik loop er naar toe. Ik bid mijn dhor (middag gebed) asr ( wanneer de zon bijna onder gaat) en Maghrib ( avond gebed).  Na het bidden kijk ik nog even rond, maar ik zot natuurlijk nergens aan het is niet van mij. Wat mij wel is opgevallen is dat zijn kamer schoon is. Komt  vast door zijn moeder, maar de kamer van mij broer wordt ook schoon gemaakt maar is toch niet zo netjes. Na het bidden vraag ik wat ik kan doen aan de moeder van Marwa. Ze zegt dat er niks is dat ik kan doen. Ik zie dat het al laat is. Tante Hajar, loopt naar mij toe en zegt dat mijn moeder mij komt ophalen. Marwa komt naar mij toe en kijkt mij aan. Ik vraag of ze al klaar is met huiswerk, ze knikt. Ze kijkt me aan en zegt uit het niet: 'sorry❤️.'

Waarom zegt ze sorry? Waarom doet ze zo anders? Dit lees je Inshaallah in de andere deel.
Snel naar de volgende deel.❤️stem ook even zo weet ik of het leuk is of niet. Sorry voor de spel fouten ik wou deze deel snel schrijven, omdat ik heel lang niets heb geschreven. Sorry daarvoor❤️❤️
Tot de volgende deel lezertjes❤️❤️😍