Our Walk Away

BURN!

"LISA! NEE! IK VAL LIEVER NEER!"

Weer een nieuwe dag. Weer een nieuwe dag op school. Weer een dag vol frustratie. En natuurlijk... Weer een nieuwe dag met een zeurende Lisa aan mijn oor.

"Maar je móét hem een kans geven!" Haar gezeur irriteerde me mateloos. Ze kan niet meer over iets anders praten dan Jace!

"Luister Lisa." Ik pakte haar bij haar schouders en schudde haar doorelkaar. "IK.MAG.JACE.NIET!"  Schreeuwde ik in haar oor.

Even keek ze me verward aan. Maar vond daarna genoeg moed om weer iets terug te willen zeggen en opende haar mond om terug te weren.

"NEE LISA! IK BRAND NOG LIEVER IN DE HEL! NEEEEEEEE!" Ik schudde haar hevig door elkaar en iedereen keek me aan alsof ik gestoord was. Zijn ze morgen toch al vergeten. Die goudvissen. Die onthouden ook maar drie seconden.

"Maar ik wil dat je mee gaat naar zijn welkoms feest." Flapte ze eruit, blijkbaar was het niet te bedoeling. Ze sloeg snel een hand voor haar mond.

Ik keek haar sceptisch aan. "Jij dacht, serieus, wat?"  Ik lachte sarcastisch.

"Ok...  Misschien moet ik stoppen met zeuren over hem."  Ze keek naar haar schoenen. "Maar denk je er op zijn minst over na om met me mee naar zijn feest te gaan? Je hoeft hem niet de hand te schudden of contact met hem te hebben."  Ze trok een pruillipje.

Ik zuchtte. "Ok dan. Omdat jij hebt bent. Wanneer is dat stomme feest." Ze keek me ongelovig aan en begon te gillen. "Dankje! je bent de beste vriendin die er bestaat! Ik hou van je!"  Ze plette me in een knuffel. "Ja, weet ik toch." Glimlachte ik.

Na een paar minuten over eindelijk wat anders te kunnen praten gingen we naar de les.

-

Zuchtend plofte ik op mijn plek neer. Dit word nog eens een lange dag.

Ik graaide in mijn tas, opzoek naar mijn etui. Na een tijdje wanhopig te zitten graaien gaf ik het op... Damn.

Ik draaide me naar Lisa om. "Lisa, heb je toevallig een extra po-"

....

Lisa zat niet naast mij.

Ik balde mijn handen tot vuisten.  Mijn nagels staken in mijn huid. De chat van gister.

Ik slikte en draaide mijn hoofd langzaam naar achteren. En ja hoor.

Lisa zat naast Jace te lachen om blijkbaar een grap die hij heeft verteld. Ze gedroegen zich alsof ze elkaar al jaren kende.

Na een poosje merkte Jace op dat ik naar hun aan het staren was. Hij keek me diep in de ogen aan. Ik gaf hem een dodelijke blik terug. Hij begon te grijnzen.

Mijn ogen werden spleetjes, en met mijn lippen spelde ik geluidloos 'BURN in hell!'.

Hij begon breder te grijnzen. Blijkbaar vond hij het wel geinig... Klootzak.

-

De bel ging. En dat betekend pauze.

Met grote passen stapte ik op Lisa af, die haar spullen in haar tas stopte.

"Hey Chl-" Ze durfde haar zin niet af te maken toen ze mijn gezicht zag. "Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat het probleem is hè?"

"Hoi Chloe, Hoe gaat het?" Zei Jace op een quasi-geïnteresseerde stem. "Shut up, Lockwood! En LISA..." Ik greep haar bij haar arm en sleurde haar mee naar de meiden toiletten. Als Jace daar naar binnen komt dan snij ik zijn ballen eraf met een broodmesje.

Ik kruiste mijn armen over elkaar en wachtte tot Lisa ging uitleggen wat dit allemaal te betekenen had.

"Jace is echt aardig... Weet je?" Ik snoof vol afkeur.

"En grappig." Ik luisterde aandachtig. Dit kan best beteken...

"En knap." En ze heeft alles genoemd, dat betekend dat-

"Lisa. Godver... Je vind hem leuk."

Ze keek me betrapt aan.

"Ik kan niet iemand toch n-"

"Jawel. Nu al." Ik had mijn lippen samen geperst en keek wazig naar de spiegel.

"Weet je Lisa. Ik ga mee naar dat feest. Niet voor mijn eigen plezier. Maar zodat je geen domme dingen doet."

Ze keek me opgelucht aan omdat ik niet helemaal tekeer was gegaan. Maar daarna begonnen haar ogende t winkelen en glimlachte ze. "Is goed mama. Mijn allerliefste vriendin. Mijn held."  Ik rolde met mijn ogen "Zo kan ie wel weer." Ze glimlachte.  "Vrijdag avond. Mijn huis. Ok?" 

Ik knikte kort en gaf haar een knuffel.

"Beloof me op zijn minst dat je bij de meeste vakken naast me zit. 'Aller beste vriendin' . Anders is het zo saai."

We glimlachen kort, sloegen een arm om elkaar heen, en liepen weer als beste vrienden de deur uit.