Cold {O.S.H & S.J.H}

pt 02 END

.. ni sambungannya.. author dah janji kannn??

----------------------------------------

"Hun... ireona... Hun-ah.. ireona.." Jihyo mengejutkan nampyeonnya yang sedang nyenyak tidur. Dia membuka langsir sekali supaya cahaya matahari menembusi bilik itu dan terkena pada Sehun.

"Jap lagilaaa... 5 minit.. 5 minit... Tutup lah langsir tuuu.. silau la. Sakit mata." Jawab Sehun. Matanya masih tertutup menandakan dia masih mahu tidur lagi.

Jihyo hanya mencebik. "Dah la, kalau taknak bangun sudah." Jihyo segera turun ke bawah untuk ke dapur dan menyediakan sarapan.

--SKIP--

"Huarrghh.. dah pukul bape ni?" Sehun segera mengambil jam loceng yang terletak di sebelah katilnya. Dia membeliakkan matanya apabila menyedari dia sudah terlajak tidur.

"Alamak, baik aku pergi mandi dulu." Kata Sehun lalu menuju ke bilik air.

--SKIP--

"Chagi-ya~." Jihyo hanya menjeling apabila mendengar panggilan itu.

'Huh! Aku nak merajukla hari ni.' kata Jihyo dalam hati.

Tiba-tiba, dia merasakan sesuatu melingkar di pinggangnya. "Chagi! Chagi! Chagi! Janganlah marah kat Hun. Hun bukan sengaja pun. Hun janji nanti Hun beli jam yang yang kuat bunyi supaya Hun boleh bangun nanti."

Jihyo hanya tersenyum mendengar kata-kata nampyeonnya.

"Ermm.. yelah.. dah-dah. Jangan kacau Hyo buat kerja ni." Kata Jihyo ingin meneruskan kerjanya.

"Bila masa Hun kacau Hyo pula?" Tanya Sehun. Jihyo hanya menunjukkan tangan Sehun yang sedang melingakr di pinggangnya.

"Ni? Bukan kacau ke?"

Sehun hanya tersengih lalu menuju ke meja makan sementara menunggu Jihyo menyiapkan sarapan.

--SKIP--

"Nah. Sarapan. Makan la." Jihyo memberikan sepinggan makanan kepada Sehun. Sehun segera mengambilnya lalu makan.

"Ish..ish..ish. Gelojoh betul dia ni." Jihyo menggeleng apabila melihat Sehun makan dengan begitu berselera sekali. Kelihatan sedikit comot di pipi Sehun.

"Jangan makan macam budak kecik la." Jihyo mengelap pipi Sehun. Sehun hanya tersengih hingga menunjukkan gigi apabila Jihyo berkata sedemikian.

"Masakan Chagi sedap sangat la." Kata Sehun dengan mulutnya masih penuh dengan makanan. Jihyo hanya sekadar menggeleng melihat gelagat Sehun yang seperti keanak-anakan.

--SKIP--

"Chagi~?" Jihyo memandang ke arah Sehun yang baru selesai makan sarapan.

"Ye, nak ape?" Sehun mengajak Jihyo duduk bersamanya.

"Ermmm.... jom pergi holiday. Nak tak?" Tanya Sehun. Jihyo memuncungkan bibirnya apabila mendengar perkataan HOLIDAY.

"Kenapa? Chagi tak suka holiday ke?" Jihyo menggeleng.

"Asyik holiday jee. Bosannya. Bila time cuti asyik asyik holiday. Naik muntah saya." Kata Jihyo sambil membuat gaya muntah sekali.

"Habis tu?"

"Duduk rumah. Luangkan masa bersama."

"Cakap jelah Chagi malas nak berkemas."

"MANA ADE!!!"

"Yelah tu.."

Jihyo hanya mampu menahan geram.

"Ok Fine! Jom kita pergi bercuti!! Nak sangat kan." Sehun hanya mampu tersenyum mendengar jawapan Jihyo.

Tiba-tiba, Jihyo terus berlalu dari situ.

"Eh, nak gi mana ni? nak merajuk bawa kereta ke apa?" Tanya Sehun apabila Jihyo memegang kunci kereta.

"Saya nak pergi amik Jihun la. Sekarang kan waktu dia balik. Buat apa nak merajuk ngan awak. Tak kuasa la." Kata jihyo

"Jihun? Sape tu?" Tanya Sehun dengan membuat muka blurnya. Jihyo terperanjat mendengar petanyaaan Sehun.

'Serius la dia ni. Takkan dah mabuk kot?' Tanya Jihyo dalam hati.

"Dia anak kitalah!!apehal awak ni? Kita dah Ada anak dan nama dia Oh Jihun. Awak ni kenapa hah? Mabuk ea harini."

"Oh... Jihun. Hehehe.. lupa pula. Tiba-tiba, penyakit Lay datang kat Hun. Eh? Sape Lay pulak ni? Aphal dengan aku harini!" Jihyo hanya mampu menggeleng kepalanya melihat kerenah nampyeonnya.

--SKIP--

"Ish. Mesti omma lambat lagi sebab appa." Jihun mengeluh sendirian.

"Jihun? Kenapa tak balik lagi?" Tanya Cikgu Park apabila terlihat Jihun keseorangan.

"Omma tak sampai lagi...." Jawab Jihun.

"Biar Cikgu teman ye....?" Cikgu Park ingin menemani Jihun. Jihun hanya mengangguk.

"Kenapa omma Jihun selalu ambil Jihun lambat? Dia sibuk ke? Tanya Cikgu Park lalu duduk di sebelah Jihun.

"Taklah. Selalunya sebab appa punya pasal. Dah la manja mengalahkan Jihun, pastu kalau Jihun takde, dialah yang ambil kesempatan kat omma." Jawab Jihun dengan panjang lebarnya.

Cikgu Park hanya mendengar penerangan Jihun dengan teliti. Jihun merupakan salah satu murid favourite Cikgu Park. Jihun sangat petah bercakap sehingga dia dianggap lebih matang dari usia sebenarnya. Jihun mempunyai bibir yang berwarna pink yang membuatkan Cikgu Park geram apabila melihatnya.

Tapi, Cikgu Park tidak pernah melihat appa Jihun.

--SKIP--

"Belok kirila!!! Eh,tak tak belok kanan!!" Jihyo mengarahkan Sehun.

"Ish..dia ni. Mana satu ni. Kejap kiri kejap kanan." Sehun hanya mampu mengeluh lalu memandu mengikut arah yang diarahkan Jihyo.

--SKIP--

"Sorry Cikgu sebab lambat. Tadi ada masalah sikit." Jihyo meminta maaf kepada Cikgu Park.

Sehun juga mengikuti Jihyo dari belakang.

"Tu appa Jihun." Jihun berbisik kepada Cikgu Park.

Cikgu Park hanya mengangguk.

"Takpe, saya dah teman dia ni. Nasib baik dia tak nangis."

"Jom Jihun. Kita balik. Sorry lagi sekali sebab lambat cikgu." Kata Jihyo lagi.

"Bye bye.. Cikgu Park." Jihun melambaikan tangan ke arah Cikgu Park sebelum dia memasuki keretanya. Cikgu park juga membalasnya.

"Patutla Jihun kata appanya manja. Tengok pun dah tahu manja.". Kata Cikgu park sebelum masuk ke tadika semula.

--SKIP--

DALAM KERETA...

"Jihun, sorry tau sebab omma lambat lagi. Appa punya pasal lah ni". Kata Jihyo yang sedang memandu kereta sambil menjeling ke arah Sehun.

Sehun hanya memuncungkan bibirnya.

"Takpe, omma. Jihun faham." Jawab Jihun yang duduk di belakang.

Jihyo hanya tersenyum mendenagr jawapan dari Jihun.

"Jihun." Sehun memanggil Jihun.

"Ye appa?"

"Cuti ni, kita pergi holiday nak tak? Omma dengan appa dah setuju. Tinggal kamu je."

"Eh, bila masa saya setuju. Masa tu saya geram sangat je. Taknak holiday!!" Bantah Jihyo.

"Tapi omma... Jihun nak pergi... tapi kalau omma taknak takpe." Nada suara Jihun bertukar menjadi sedih.

"Eh, taklah Jihun. Kalau jihun nak pergi, omma dua kali ganda nak pergi. Balik nanti kita terus mengemas ye?" Tiba-tiba, Jihyo mengubah fikirannya.

Sehun hanya tersenyum.

Sehun tahu Jihyo terlalu sayang akan Jihun dan dia juga sayang kepada mereka berdua. Dia bersyukur kerana dapat berkenalan dengan Jihyo. Dia bukan lagi seorang yang sombong dan ego tinggi.

Tamat........