Sıkıcı bir güne daha merhaba . Uykulu gözlerim , sıkılmış nefesim , bitkin saçlarım evet tam olarak böyle kalkıyorum . Başlayalım her gün olduğu gibi fazlasıyla klasik bir gün kalk , yürü , derse gir . Eeee işte böyleydi hep biliyorun değiştirmek benim elimdeydi fakat insanlar hayatlarını değiştirmek için yeni insanlara merhaba der . Benim ise hiç kimsem yoktu ben nasıl başlamalıydım? İnsanların içine girerekmi hayır orası hiç adil gelmiyor bana belkide yanlızlığa alışmıştım. Her akşam yatmadan önce gün batımında içeri giren son güneş parıltısı ve bir off sesi ben buna mahkumdum . İyice içimdeki yanlızlık büyüyordu herkezi yok ediyordu . Iyi insanları , güzel çocukları , çicekler , böcekler iyice bitmişti . PEKİ SİZE SORUYORUM KİM NAPSIN BENİ?
