Genç kız korkuyordu üç gündür dışardaydı bir artık açlıktan kendini kaybetmek üzereydi yattığı duvar kenarında bulanık gözlerle etrafı seyrediyordu bir yandan da yarı bilinçli yarı bilinçsiz demek ömrüm bu kadarmış diyordu.
Gözleri kararıyordu, gözlerini daha fazla açık tutmayı beceremedi ve kendinden geçti aklındaki tek düşünce bu kadarmış oldu.
****************
''Ne zaman uyanacak doktor, bu kadar uyuması normal mi? ''
''Evet efendim bu durumda normal vücud aşırı derecede besin ve su yoksunluğu çekiyor. Kendini korumaya almış, yakında uyanacaktır. ''
Genç kızın beynine ulaşan bu kelimeler kafasını karıştırdı '' Çok garip ben ölmedim mi'' diye düşündü
Gözlerini açmaya çalıştı ama sanki kirpikleri yapışmış gibi açılmak bilmiyordu bir türlü.
Gözlerini açamayınca kulaklarını işe soktu belki duydukları yardımcı olabilirdi. İlk önce bir acı hissetti kolunda bu da nedir diye kolumu hareket etmeye çalıştı.
''Hişt sakin ol ufaklık ''
''Ufaklık? ''
''Bu da nesi bu da kim bana ufaklık diyor ben neredeyim acaba ve neden ölmedim ki''
Zavallı kızcağızın beyninde sorular dönüp dolaşıp duruyordu ama gözlerini açmaya bile mecali yoktu
