Bir çıkmaza girdim göz göre göre
Elimle,dilimle...
Bulamam bahane artık
Suçlayamam kendimden başka kimseyi
Küçük bir kıvılcımı tutamamışken
İçimdeki alevlerin önüne ne geçebilir
Bilirim ki hiç bitmeyecek
Bir yerden kapatayım derken sızıntıyı
Günlerimi,gecelerimi esir alır olmuş
Her gün kafamda beliren karabulut
Nereye gitsem peşimden gelirken
Yoruldum ki ne yorgunluk...
Bu acizlikten haberim olsaydı şayet
Yok ederdim dilimi,onsuz yaşamayı da bilirdim
Konuştum ne oldu,konuşayım ne...
Her sözüm bir bir geri döndü
Yaşıyor muyum bu saatten sonra
Yoksa güvenin kazdığı mezarda mıyım ?
Herkes bir iyilik peşinde savruldu kendince
Bilinmiyor ya ikinci kişiler ne ettiler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUGÜN
ŞiirKarşılaşmak istemem ama sürekli karşılaşıyoruz bir yerlerde.Suçlu muyum ki neden kaçıyorum?