home l.s

Please don't go

Stary nie rób mi tego .

1

2

3

4

Proszę

5

6

7

8

Zostań ze mną

9

10

Czas zgonu 2:37 dnia 16 stycznia 2016. 

Powód zgonu wykrwawienie po wypadku samochodowym.

Łzy spływały po twarzy mulata  gdy patrzył na twarz swojego najlepszego przyjaciela, wszystko działo się jak przez mgłę.  Dwudziestoletni chłopak klęczał przy ciele Harrego, winiąc się o jego śmierć, zły spływały ciurkiem po czerwonym policzkach, cały był we krwi. Sanitariusze odciągali Zayna milion razy ale on zawsze wracał. Gdy ciało chłopaka zostało zabrane do czarnowłosego podszedł policjant.

- Panie Malik, musimy zawiadomić jego rodzinę-umięśniony chłopak  uścisnął jego ramie klęcząc przy nim na zimnym asfalcie.

- A-anne, zadzwoń do ni-iej - chłopak trzęsąc się wyjął swoją komórkę, podając mężczyźnie. 

Mężczyzna chciał pomóc chłopakowi, chciał powiedzieć ze wszystko będzie w porządku, ale nie było i nie będzie. Policjant wybrał już numer ale tępo wpatrywał się w komórkę. Nie lubił tego, nie lubił patrzeć  jak osoby załamują się po takich informacjach a on musi zachowywać spokój. Liam nie umiał wybrał ten zawód żeby ścigać przestępców. Payne przyłożył telefon do ucha i czekał na sygnał, patrząc z bólem na płaczącego Zayna. 

- Witam czy rozmawiam z Panią Styles ?- Powiedział młody policjant gdy kobieta odebrała- przy telefonie policjant Liam Payne.

-  mój syn znowu ma dwudniowy areszt co zrobił ? - kobieta westchnęła, Harry zawsze miał jakieś problemy gdy wychodził na imprezy.

- Pani syn miał wypadek - chłopak powiedział na jednym tchu.

- C-co ?- kobieta była przerażona.

- przykro mi - połączenie przerwane. 

Telefon kobiety upadł na podłogę. 

Nie, nie tylko nie on nie, mój Harry.

Anne płacząc upadła na ziemie, ręce miała mocno przyciśnięte do ust , nagle z jej ust wyleciał krzyk, krzyk rozdzierający ciszę. Gemma słysząc to pobiegła szybko na dół, widok omal nie wyrwał jej serca. Jej matka cała czerwona, kuli się na ziemi pięścią waląc w podłogę  wypowiadając nieme nie i płacząc. Dziewczyna przytuliła swoją matkę do piersi. 

- H-arry on -nie ż-żyje- kobieta ledwo wypowiedziała te słowa. Gemma słysząc to zastygła w miejscu z jej oczy poleciały łzy, tępo wpatrywała się w podłogę nie mogąc uwierzyć.

Jej mały braciszek nie żyje. 

Rano wszyscy chodzili jak trupy, Anne będąc w kuchni rozkładała naczynia, kładąc 3 talerz spojrzała na niego, wzięła go i odłożyła do szafki, czuła łzy pod powiekami.  Wiedziała że musi zadzwonić do Louisa. Wybierając numer wiedziała że z świata Tomlinsona zostaną usunięte wszystkie kolory gdy się o tym dowie. 

pierwszy sygnał 

drugi sygnał

trzeci sygnał

- Cześć Anne - wesoły głos rozbrzmiał w słuchawce - właśnie miałem dzwonić masz jakiś kontakt z Harrym od wczoraj? myślałem ze jest u cieb...

- Louis- głoś kobiety wypowiedział miękko jego imie.

- u ciebie, w sumie na pewno spił się i siedzi u Zayna - Louis zaśmiał się, poważniejąc gdy nie usłyszał odpowiedzi, wiedział że coś się stało.

 - H-harry on m-miał - wy-padek - łzy poleciały jej po policzkach - prz-k-kro mi 

Ból

Jego świat stracił barwy, wszystko pękło, zanosił się płaczem zjeżdzając po zimnej ścianie, jego myśli podążyły do włosów Harrego, jego ciuchów, sposobu mówienia, oczów. Wszystko przyszło z dwojoną siłą kiedy zrozumiał ze już tego nie będzie, że on nie ma już nic, Wszystko prysło jak bańka mydlana. Rzeczy na jego drodze zostały odrzucone gdzie popadnie, wszystko walało sie po ziemi, chłopak miał już stłuc szklany stolik gdy zobaczył Harrego.

Młodszy mężczyzna w samych kąpielówkach trzyma Louisa na barana, obaj chichoczą. Tomlinson upadł na ziemie trzymając ramke ze zdjęciem. 

- wróć  do d-domu Louis- powiedziała Anne łkając.

- mój dom odszedł - powiedział przez płacz pocierając ramke z ich zdjęciem.

Żad­na wiel­ka miłość nie umiera do końca. Możemy strze­lać do niej z pis­to­letu lub za­mykać w naj­ciem­niej­szych za­kamar­kach naszych serc, ale ona jest spryt­niej­sza – wie, jak przeżyć.

-------

nie zabijcie mnie, pozdrawiam lasie z Larry Shippers Poland !

-