Chapter one

1 0 0
                                    

Ako si Cassandra Belinda Marquez, 19 years old at 2nd year college. Bunso at only girl sa apat na mag kakapatid. Nag iisa nalang ako. My family left me here. Gusto kasi nila na mag aral ako dito sa Pilipinas because all of them educated here. It's been 2 years pero may communications naman kami. Ako kasi ang tagapag mana ng company ng lolo ko.

Lagi nalang akong iniiwan. Last 2 years ago lang nag break kami ng ex ko. Ang sakit. Actually 2 years na kami, pero natapos lang yun dahil sa limang salita. "Sorry, di ko na kaya." Yan ang huling salita na narinig ko mula sa kanya. Umalis na siya at iniwan ako sa ere na umiiyak kasabay ang pag buhos ng malakas na ulan. Galit at lungkot ang naramdaman ko nung araw na 'yon. Naisip ko, kaya niya siguro ako iniwan kasi nag kulang ako o may nagawa akong mali. Pero sa tingin ng iba, hindi daw. Maybe we're not meant to be daw. Bat pa kami pinag tagpo if 'di naman kami para sa isa't isa? Sa 2 years na 'yon, dun lang siya sumuko.

Nag pakatatag ako. Pero bakit parang di ako nasaktan? Bat ang bilis kong maka move on? Ibang iba sa first boyfriend ko. Yep, tama ang iniisip mo. Hindi siya ang first love ko. 2nd year ako when I have my first boyfriend. In love na in love ako sa kanya. Feeling ko nga, bumabalik yung feelings ko for him. Pero balita ko, may family na siya. Nakabuntis siya. Pero I think chismis lang 'yun. Mabait 'yun, gagawin niya lahat para sa family niya. Sabi pa niya saakin noon, sa kanya ipapamana ang business ng dad niya. Just like me. Ibang iba talaga siya sa second ex ko. Minahal ko naman yung second ex ko, sobra sobra pero lagi niya akong sinasaktan eh.

Iba talaga pag first love. Hay nako.

You and Me, Forever.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon