My Night of Illusion

Last Illusion

Graduation Day nila Tristan ngayon and yes pupunta ako. Actually I'm on my way na nga eh.

"Quinz!" Nilingon ko ang tumawag sa akin. Si Razza and Monique. Nginitian ko sila at lumapit sa kanila.

"Sinong pinunta mo dito?"-Razza

Napangiwi ako sa tinanong niya. Tumawa naman silang dalawa.

"Halika na nga."-Monique

Hinatak na nila ako.

Pumwesto kami sa second floor na building na kaharap ang gym namin. Para kitang kita ano.

Nagsimula na ang ceremony. Gusto kung umiyak. Wla na talaga kaming pag-asa.

Nang malapit nang matapos ay bumaba na kami.

"Ladies and gentlemen the recessional." -emcee

Tiningnan lng namin maglabasan sa gym ang mga graduating and ofcourse lumabas din siya.

Tiningnan ko lang siya kung san siya pupunta. Sa classroom nila.

Nagliwaliw nalang kami. Si Monique nagpaalam muna. Pupuntahan daw muna niya ang mga kapatid niya na kasali sa gumraduate.

Hanggang sa may nakita akong babae. Nanlaki ang mata ko nang marealize ko kung sino. Ang mama ni Tristan!

Tinawag ko so Razza at agad naman siyang lumingon. Ngumiti siya at tinawag din ako. Tanga lang naming nagtatawagan hahaha. Lumapit na ako sa kanya.

Agad kong kinalabit si Razza at tinignan kung sino yung tinitignan ko. Tumingin ako sa kanya at nakita kong ngumingiti siya.

Hmm. Ano kayang iniisip nito.
Lumapit siya sa sa mama ni Tristan. Nanlalaking mata na tinignan ko siya.

"Hello ate!"-Razza

"O ikaw pala hija."

Magkakilala pala sila. -.-

"Congrats nga pala kay Tristan ate." -Razza

"Oo nga eh. Tapos narin siyang mag.high school."

"At 3rd honorable pa siya ate."

Yeah right honor siya. Matalino  :3

"Hahaha oo nga eh."

"Nga pala ate si Quinz. Kaibigan ko."

Napatigil ako ng lumingon ang mama ni Tristan.

"Hello po. Schoolmate ko po si Tristan." Sabi ko nalang.

Tumingin ako kay Razza na nagpipigil lang ng tawa. -.-

"Hello hija."

"Ahh ate san po mag-aaral si Tristan?" Tanong ko.

Nandito na sa harap ko hindi ko pa ba tatanungin? Of course grab the opportunity ano.

"Ewan ko. Pero napag-usapan namin na hindi masyadong malayo samin."

"Ahh oo nga naman ho." Sagot ko.

"Ma!" Napatingin kami sa sumigaw.

0_0 si Tristan!

Napakunot ang noo ko ng makita ko ang girlfriend ni Tristan na tuloy-tuloy lang sa paglalakad at hindi man lang pinansin ang mama ni Tristan.

Nag-usap lang sila at umalis naman agad si Tristan. Nag.congratulate kami sa kanya.
Ngumiti siya sakin. >_<

"Thanks."

"Yung batang talagang yun o "

Tumawa lng kami. Si Razza na ang nakikipag-usap dahil tinitignan ko si Tristan umalis kasama ang girlfriend niya.

"I hope your happy Tristan. My illusion forever."

Okay na siguro ang ganito. Hindi naman kasi sa lahat ng pagkakataon mabibigay ang gusto mo. Maaring hindi para sayo o makakasama sayo pag ipinilit mo. Kagustuhan din to ng Diyos at alam kong bibigyan niya ako ng mas mabuti kesa sa kanya.

Hindi man naging kami. Atleast naranasan kong humanga sa taong hindi kailanman magiging akin.

This is not the end yet. Instead this is a new chapter of my life and the next chapter would be as exciting as my previous but withour Tristan of course.

Napapitlag ako ng may makabangga sakin. Tinignan ko siya.

"Ay sorry. Di ko po sinasadya."

"Okay lng."

Kilala ko siya. Si Dante. Grade 8 student.

Tinignan ko siya habang paalis siya. Ewan ko pero napangiti nalang ako bigla.

-End

[Author's note: Thank you po sa nagbasa ng walang ka kwenta-kwentang epic story nato. Opo tapos napo to. Hihihi. Sorry. At saka hindi pa po ako ready sa isang long story. Neways. Thank you po ulit. ^_^]

Mwuahugs. :*