TREN RAYLARI

TREN RAYLARI *TR* 1

Multide hepsi var

servisten inerken Zehraya öpücük atıp zili çaldım Zehra çok yakın arkadaşımdı ve evi 1 sokak alttaydı değerlimdi o benim, nem Kalya 16 yaşındayım Kayseride yaşıyorum doğuş kolejındeyim çok zengin değiliz ama rahat geçiniyoruz babam inşaat mühendisi annem de avukat annemle babam sürekli kavga ederler ama artık hayatımızın bir parçası olmuş durumunda kardeşim var 4 yaşında Kayra asansörden inip zili çaldım annemle hoşgeldin falan yaptıktan sonra odama girip üzerimi değiştirdim muhteşem samsung galaxy s7 edge 16 GB telefonumu elime alıp instaya falan girdim babam anneme bağırıyordu yine ve yine aldırmadım ama sonra bir patlama sesi oldu içeri koştum annem kanlar içinde yerde yatıyordu yere diz çöküp bağımaya başladım

 " ne bok yedin sen gerizekalı ya annem ölürse nolcak"

"14 yıldır söylemedi"

"neyi amına kodumun salağı karın o senin aptal"

"annen kerhanede çalışıyomuş yani orospuymuş ve bunu bana söylemedi" babamın dedikleriyle şok olmuştum annemin zor nefes alışlarıyla bir patlama sesi daha annemin sesi kesilmişti ve bir patlama sesi daha bu sefer yanına babam da düşmüştü şu an sanırım şok geçiriyordum ellerim kan olmuş bağırarak ağlıyordum orda öyle ne kadar durdum bilmiyorum saate baktığımda Kayranın gelmesine 45 50 dk vardı kendine gelmem gerekiyordu ama şu an ne yaptığımı bilmiyodum yavaşça ayağa kalkıp tuvalete gittim elimi yüzümü yıkayıp odama girdim valizleri çıkartın eşyaları içine atmaya başladım benim ve Kayranın bütün kıyafetlerini koydum diğer valize ise bir kaç tane battaniye, ayakkabılarımızı, dış fırçası etraftaki fotoğrafları telefonumu şarj aletini kimliklerimizi kasadaki parayı ve tapuyu annemin ve babamın kredi kartlarını gerekli olan her şeyi aldım işte aşağı inip Kayrayı beklemeye başladım servisi gelince Kayranın elinden tutup
"Ablacım annemle babam bir süreliğine yurt dışına çıkmış gidecekleri yerde telefon yokmuş o yüzden arada sırada mektup yolacaklarmış benimde anahtarım olmadığı için bizim valizlerimizi hazırlayıp kapının önüne koymuşlar bizde seninle kamp yapıcaz tamam mı ?"

"Yaşasın kamp yapıcaz"
"Evet" derken gözlerim dolmuştu hiç bir şeyden haberi olmayan küçük kardeşimin mavi gözlerine bakarak gülümsedim 2 bina arkada olan tren raylarına doğru yürümeye başladım yeni hayatıma yeni adımlar atıyordum zor bir hayat olacaktı eski kullanılmayan istasyonun arka kapısına geldik iki valizi yan yana koyup üzerine battaniye serdim valizin köşesine oturup Kayrayı yanıma oturttum ve üzerimize de battaniye aldım 5 yaşındaki minik meleğe bakıp acıdım 5 yaşında annesinden babasından olmuştu ve kamp yapacağını zannediyordu ne yapmam gerektiğini kesinlikle bilmiyordum Kayranın uyuduğunu gördüğümde zor tuttuğum göz yaşlarını sessizce akıtmaya başladım.

Kayranın yanağımdaki minik elleriyle uyandım
" abla hadi uyan bak yanağın küp kuru olmuş hadi abla"
"Tamam uyandım işte bak, hadi seni hazırlayalım da okuluna git"

"Sen gitmeyecek misin?"

"Benim öğretmenin hastalanmış benim okulum yok"

"Tamam" onu ayağa kaldırıp battaniyeleri geri valizin içine koydum ve telefonumu çıkarttım Kayrayı servise doğru götürmeye başladım kapının önünde 5 dk falan bekledikten sonra onu servise bindirip tekrar yürümeye başladım kaldığımız yere tekrar gittiğimde 2 kız 3 oğlan konuşup gülüşüyordu hiç farketmiştim gibi yerime gittim ve oturdum öne doğru eğilip başımı ellerimin arasına aldım onurumun sonuna kadar burada kalamazdım ayrıca burası normal bir yer değildi Kayseriydi başına her an bir şey gelebilirdi her türlü insan vardı evdeki cesetler çoktan kokmaya başlamıştır polisi aradım

"Alo nasıl yardımcı olabilirim ?"

"Kadirhas kongre merkezinin orda pırlanta apartmanı 24 numara da iki ceset var" deyip kapattım ve telefonu da kapatıp hattı çıkarıp kırdım

"Ceset mı dedin sen az önce" arkadaki guruptan sarışın olan kız gelmişti

"Sağır mısın"

"Polisi tekrar arayıp katıl olduğunu söyleyebilirim dikkkat et bence"

"Bak adın her neyse"

"Naz"

"Bak Naz dün akşam babam önce annemi sonra kendini öldürdü ve kardeşim daha 5 yaşında yurt dışına gittiklerini zannediyor ve yetimhanede kalamam eğer oraya gidersek 2 yıl sonra tekrar ben çıkıcam ama kardeşim orada kalacak anlıyor musun çok zor durumdayım"

"Be ben çok özür dilerim çocuklar bi bakın"

"Ne o küçük evden mı kaçmış"

"Keşke kaçmış olsaydım"

"Nolmuş lan sarı"

"Sarı mı Naz değil miydi"

"Orjinal adım Naz ama hep sarı derler"

"Anladım"

"Ee madem kaçmadın ne oldu o zaman ?" Naz yani sarı ona anlattığımı anlattı siren seslerini duymakla ucu gözüken bizim binamıza baktım polisler bizim eve gelmişti sanırım "eee sen ne yapacaksın"

"Bilmiyorum, sanırım polisler bizi unutana kadar burda kalıcaz sonra da eve geri geçeriz her halde"

"Saçmalama öyle şey olmaz 5 yaşındaki çocuk zatürreden geberip gider"

"Sadece o çocuk kalmış bizim eve gelin"

"Olur mu ki ?"

"Olur tabi biz hepimiz zaten bir evde yaşıyoruz"

"Daha aşımı bile bilmiyorsunuz ve beni evinize alıyorsunuz"

"Gözlerindeki o çaresizliği gördüm ben ha bu arada adın ne ?"

"Kayra"

"Bende Naz bu Kuzey kardeşi Güney kuzenim Almina çocukluk arkadaşımız Furkan"

Furkan" hepimizin isimleri var ama Nazın ki sarı Kuzey inki paşa Güney inki gamzeli Almina nınki çakıl benimkide light"

Gülümsedim telefondan saate bakıp " saat 4 buçuk yarim saat var Kayranın gelmesine tamam bekleriz hem de biraz sohbet etmiş oluruz"

Kayrayı hep birlikte almaya gittik temiz kalpli insanlardı sanırım Zehra dan sonra en yakın arkadaşlarım onlar olacaktı artık Karayla hepsini tanıştırıp kampın bittiğini bir süre onlarda kalacağımızı söyledim biraz sitem etsede kabul etti aramızdaki en büyük Kuzey olduğu için sadece onun arabası vardı hepimiz Kuzey in arabasına doluşup gittik evleri Talas taymış ve buraya haftada bir zaman bulduklarında haftada 2 3 defa geliyorlarmış nedenini sorduğumda ise zamanla öğrenmem gerektiğini söylediler ev sitenin içindeydi 5+1 bir evdi ev güzeldi hemde baya güzeldi kızlar oturma odası yoktu hepsine ayrı bir yatak odası vardı ve bir süreliğine Kuzey le Güney aynı odada kalacaktı Karayla bende Kuzeyin odasında yeni bir hayat bekliyordu ilk sayfası katlanmış ucu yakılmış diğer sayfaları ise delinmiş bir defter olacaktı benim hayatayım annem le babam yoktu Kayra şu an küçük olsada onun bile defteri gri boyaya batırılıp çıkarılmış bir şekilde eline verilecekti zamanla ya beyaz ya siyah olacaktı ve start başladım işte...

********

Merak ediyorum bu nasıl bir kitap olacak diye yorum istiyorum ve bol vote lütfen :*:*:*