رواية*قرين فجر*

*الجزء السادس*والاخير

ڪنت قآعده مع خآلتي آم خلف پآلصآلة آلثآنية و حآطه رآسي على صدرهآ و دموعي تنزل .. ڪنت تعپآنة وآيد .. ويهي آزرق و ريولي خدرآنه و مآقدر أحرڪهآ من آلألم

( دشت علينآ آمي )

سعآد : ( يت يمي و حآوطتني پيدهآ ) حپيپتي آلشيخ يپيچ

فچر : يمه آنآ تعپت پنآم

سعآد : ( عدلـت ملفعي آللي ڪآن مقطوط قط على رآسي ) ميخآلف شوي حپيپتي مآرآح يطول

( قمت معآهآ و آنآ غصپ آمشي من آلتعپ .. رحنآ آلصآلة وقعدت يم آمي )

آلشيخ : هآ فچر آشلونچ آلحين ؟

فچر : آلحمدلله

آلشيخ : آڪيد ؟

فچر : آي آلحمدلله پس ريولي تعورني

آلشيخ : ڪلهآ يومين و تصير أحسن .. فچر آنتي لآزم تعرفين آللي صآرلچ .. آنتي ڪنتي مسحورة پسحر قوي .. و آلحمدلله طلع منچ على خير

فچر : ( پتردد ) و منو مسوي آلسحر ؟؟

آلشيخ : وحده من طرف آپوچ

فچر : ( پطلت عيني و طآلعت آمي و دموعي آنزلت ) آي آهي مآڪو غيرهآ .. آنآ رحت عندهآ و من وقتهآ و آنآ آتعپ و تصيرلي آشيآء تخوف .. حرآم عليهآ ليش سوت فيني چذي

( قعدت آپچي لأني وآلله مآ آستآهل آللي سوته فيني )

سعآد : ( لمتني تهديني ) پس حپيپتي رپي يآخذ حقچ منهآ سوآء آهي آو غيرهآ

فچر : ( قعدت آشآهق ) ليش سوت چذي مآتخآف من آلله ؟؟

فهد : خلآص حپيپتي آنتي آلحين پخير آلحمدلله

فچر : وآللي صآرلي آشلون آنسآه و آشلون آضمن آن مآيرچع ؟؟

سعآد : ( پآست رآسي ) خلآص يآ پعد عمري آهدي

فچر : ( مسحت دموعي ) آلله فوق ڪل ظآلم

أحمد : آلحمدلله على سلآمتچ يپه .. آنآ آلحين مآشي تپون شي ؟

سعآد : آلله معآڪ

أحمد : مشڪور يآ شيخ و هذآ آقل من حقـڪ... ( ڪآن پيطلـع من پوڪه فلوس )

آلشيخ : ( رفع آيده ) آنآ مآ آخذ آچر .. آچري عند رپي سپحآنه

أحمد : وآلنعم پآلله پس هذآ من حقڪ

آلشيخ : مشڪورين و حقي وآصل مآقصرتوآ

أحمد : چزآڪ آلله خير عيل آنآ آترخص مع آلسلآمه

آلڪل : مع آلسلآمه

آلشيخ : فچر طپيعي آتڪونين خآيفه آن آللي صآر يرچعلچ .. پس تقدرين تحصنين نفسچ پڪلآم آلله و مع آلأدعية محد يقدر يأذيچ پإذن آلله

فچر : آشلون ؟

آلشيخ : آول شي لآزم تحآفظين على آلصلوآت پوقتهآ .. من يأذن أذني معآه پعدهآ توضي و صلي على طول .. و آن دخلتي آلحمآم أڪرمچ آلله دخلي پآلريل آليسرى و لآ تنسين دعآء آلدخول مآيضيع و سهل چدآ " آللهم آني آعوذ پڪ من آلخپث و آلخپآئث " و آن طلعتي قدمي ريلچ آليمنى قپل آليسرى و قولي " غفرآنڪ "