ENTENG&MONAY

Like a Broken Glass

"Please!Wag mu namang gawin to nagmamakaawa ako! diba,nangako ka?Nangako kang hindi ako iiwan?Gagawin ko ang lahat kahit pa ikapahamak ko because Iloveyou! Don't do this to me Vince! I'm begging you to stay"

Nahanap ko nalang ang sarili kong umiiyak sa harap ng madaming tao oh,wait! nasabi ko na ba?na nandito kami ngayon sa school ground kasama ang mga chismosa at etchoserang nanunuod at nakaaligid sa amin well, saksi ang buong studyante ng academy sa pagmamakaawa kong wag akong iwan ng lalaking to yes! I admit pati ako ay naaawa na din sa sarili ko literal na akong tanga Gulong gulo ang buhok at basang basa na din ang blouse ng uniform ko dala ng madaming luhang walang tigil na lumalabas sa mata ko.Wala akong magagawa Mahal ko eh,kaya ipaglalaban ko diba,ganun naman pag nagmamahal?we are willing to take the risk.Isipin na nila ang gusto nilang isipin wala akong pake alam all i need to do now is to win him back! i don't even know what's going on ang nakikita ko lang ay ang taong nasa harap ko ang Lalaking Mahal na mahal ko para akong mistulang baliw na nakatitig lang sakanya ng marinig ko siyang magsalita.

"Look"

Hinawakan niya ang magkabilang bahagi ng balikat ko patuloy pa din ako sa pag iyak umaasang maaayos pa ang lahat mata sa mata niya akong tinitigan habang sinasabi ang mga katagang "I don't love you anymore or should i say hindi talaga kita minahal ako?Mamahalin ang isang katulad mo?a frog type?In your dreams! Your not belong to my world hindi mu ba napapansin na pinaglalaruan lang kita?i'm just considering you as my toy and anyway thankyou for over six months of playing with you now,im quit ang boring mo eh.So,go! And fix your self ang pangit mo na nga baka papangit ka pa and one more thing ginamit lang pala kita para bumalik sa akin si vanessa ngayon maayos na kami sana naman hayaan muna ako diba gagawin mo ang lahat para sa akin?so, SET ME FREE "

Inemphasize pa talaga niya yung last word na sinabi niya it feels like im in the middle of the battle yun bang kelangan kong manalo?Ugh!
Napaluhod nalang ako sa sobrang bigat ng nararamdaman ko.Galing na mismo sakanya ang mga salitang unti unting pumapatay sa kalooban ko at dahilan ng kahinaan ko para akong tinutusok ng milya milyang karayom sa sobrang sakit ng nararanasan ko ngayon.

"Your Lying! nagbibiro ka lang diba?"

Hawak ko ang dalawang palad niya habang nakaluhod sa kawalan nagmamakaawang bawiin ang lahat ng sinabi niya kung panaginip lang to Lord! Please Gisingin niyo na ako.Hindi ko na kaya :( napatingala ako sa mukha niya ng marinig ko siyang bumulong

"You heard it right?"

"No.Vince! No :'(" Tuluyan na nga akong napahagulgol

-kawawa naman!
-that Ugly duckling! Hindi na nahiya
-Hahaha! Tama lang yan sayo hindi kayo bagay ni vince.

Naririnig ko ang mga bulungan ng ibang mga studyante.Sa kabila ng mga nangyayari isang babae ang lumapit sa amin

"Get Up!you don't deserve to be like that "
she said with sincerity Tumayo na nga ako at maayos na hinarap si Vince.

"Kung ito ang gusto mo wala na akong magagawa but i'm willing to wait handa akong hintayin yung araw na mahalin mo ulit ako"
i said in a very calm voice

"Hindi na kailangan,Everything is over hindi na ako babalik sayo kasi hindi naman talaga kita minahal kailanman"

"I don't believe you"

Traydor na luha to ayaw tumigil.

"Let's end this Goodby--"

"Sandali!"

Muli ko nanamang nahawakan ang kamay niya alam ko eto na ang huli :(

"Stop bothering me" he said.

"Tumingin ka sa mga mata ko sabihin mung hindi muna ako mahal at titigil na ako"

please don't say anything Vince hindi ko kaya.

"HINDI NA KITA MAHAL"

Mistulang estatwa nalang ako sa lagay na yun for my entire life iyon na siguro ang pinakamasakit na salitang narinig ko pakiramdam ko may kusilyong nakatusok sa puso ko pero bago pa man siya makalayo

"Vince! Mahal na Mahal kita bumalik ka kung kelan mo gusto tatanggapin ulit kita" i shouted he did'nt respond hanggang sa tuluyan nanamang bumagsak ang mga luhang kanina ko pa pinpigilan,tuluyan na nga siyang nawala sa paningin ko at naglahong parang bula.

END.

"What a Story! You must publish this Nica" maarteng sigaw ni Bianca habang hawak ang hard copy ng magazine ko.

"Yan ang rason kung bakit hanggang ngayon bitter pa din yan" singit naman ni athena.Ayan for sure uulanin nanaman ako ng pang aasar

Nahotseat nanaman ako ng dalawang to kung bakit ba naman kasi pinabasa ko pa yung draft ko eh yan tuloy.well,it's happened 2years from now,Wala na yan sa akin Ok? Kaya wag na kayong makulit :D feelings fade at isa pa Nagbago na ang Lahat Let's just forget the past and focus to the present Period!

Oh!Teka.hindi niyo pa ako kilala diba?Hayaan niyo sa susunod na chapter ipapakilala ako ni Author :D Just Stay and Relax keep on reading!

A/N : Yeah! Wait for my next Update :) hindi po kayo magsisisi Please Support guys
Negative comments are allowed!
Mas ina appreaciate ko pa po yun.Vote din please?parang awa niyo na Haha :D Thankyou!

-GirlIntheRain❤