Ξαφνικα ενω εμεις κοροιδευαμε τον Τομπυ που πιστευε στα φαντασματα ακουστηκε ενας περιεργος ηχος και ταυτοχρονα περασε αναμεσα μας ενας δυνατος ανεμος που στην πορεια του επαιρνε πραγματα μαζι του.. Μεχρι να τελειωσει αυτο πιστευα πως δεν θα δω ποτε ξανα την οικογενεια μου,ολοι κρατιομασταν χερι-χερι και ξαφνικα ανοιξαν τα φωτα και ξαναεκλεισαν.Οταν ολα τελειωσαν εμεις αρχισαμε να τρεχουμε πανικοβλητοι.Για πρωτη φορα ειχα τρεξει τοσο πολυ!Νομιζω πως αν ετρεχα καθε μερα ετσι στη γυμναστικη το εικοσαρι θα το χα στο τσεπακι μου!Ομως ξαφνικα ακουσα τηνΑρια να λεει που ειναι η Ιωαννα?Εκεινη τη στιγμη αρχισα να τρεχω και να κοιταω γυρω μου οπως και οι υπολοιπες αλλα αυτο που ειχαμε συνειδητοποιησει ηταν πως...