Sessiz Tutsak

bir sabah

Yine herzaman ki gibi yine aynı ses tonuyla bir "saat öğlen oldu kızım kalk artık " sesi duyar gibiydim... önce biraz mizizlandim ama gözlerimi ovuşturarak yatagimdan kalktım... kahvaltıdan sonra ayakkabimin bagicigini baglarken babam nereye dedi. Dışarı dedim... genelde bana karışmazlardı ama keşke o gün karissalardi.. ceketimi giydim ve bisikletine doğru yürüdüm biraz tur atacaktim... sonra bisikletli 5 çocuk gördüm yaklaşık 20-22 yaşlarındalardı.. önce düm düz ilerliyorlar sandım ama sonra anladım ki hızla bana doğru geliyorlardı. Aralarından biri bana bir adres sordu ama bilmediğimi söyledim. Aslında biliyordum çünkü o adres bizim evin adresiydi. Onlara bilmediğimi söyleyince uzaklaştılar yaptığımın doğru olmadığını anlayınca durun diye bağırdım ve o adresin evimize ait olduğunu ve bu adresi ne yapacaklarını sordum ve bana sana ne dediler bisikletlerine binip gittiler. Aralarından bir çocuk dikkatimi çekmişti. Altın sarısı saçları ve parlak canlı mavi gözleri vardı. Arkadaşları ona minny diyorlardı ama gerçek adının minny olmadığına emin gibiydim. Ne yapacaklarını merak ederek gizlice onları takip etmeye başladım. En sonunda eski ve inşaatı durdurulmuş terk edilmiş bir bina da durdular. İçeri girdiler ve bir bagirma sesi yankılandı. Merak edip içeri girdim. 5 kişi olarak girdikleri binada sadece benim çok dikkatimi çeken takma adı minny olan çocuk vardı. Bana ne işin var burada? Burası çok tehlikeli hemen git buradan dedi. Orası neresiydi ve adresi neden sormuslardi bana bizim evin adresi onların ne işine yarayacakti? En sonunda kapı kapandı ve biz kısılı kaldık... en çok ben korkuyordum ve minnye ne oldu şimdi ne yapacağız dedim korkak ses tonuyla... bana bakarak sana git demiştim. Dedi
Bagirmayi kes dedi. Sakin ol...
Nasıl sakin olacaksam dedim ama icimden dedim sandım o da duymuş....