Im not Rich, but I have a Brain! [On-hold]

Sino ka?

Kattie's POV

Hello there. Ako nga pala so Kattie P. Ocampo. 17, malapit na birthday ko! Next month pa! Huwag kayo, kahit matagal pa excited na ako. Mahirap lang kami, ang bahay namin gawa sa kubo, maramk pang ipis. Pero ok lang sakin, ang mahalaga buo ang pamilya, may makakain, matitirhan, maiinom. Ang trabaho ng nanay ko ay isang labandera, tatay ko naman ay isang janitor sa isang sikat na company ang 'Korean's Lovely Company'. Ang gara nung name nung company e.

"Kat, tara punta tayo sa company na pinagtatrabahuhan ni Tatay, dalhan natin siya ng pagkain, kawawa naman siya. Pagod nyan si Tatay sa trabaho." Ate Alissa. 19 years old na siya. Working student si Ate, cashier siya sa isang coffee shop. Nickname ko nga pala ay Kat.

"Sige Ate Alissa, nakaluto ka na Ate Alissa ng pagkain niyan?"

"Oo naman Kat, ito na nga oh, ang paborito ni tatay, Adobo." Pinakita saakin ni Ate Alissa yung 2 lunchbox, pero gawa sa kawayan.

"Si Kuya Louie nga pala Ate Alissa?"

"Ayun, nag-aaply ng trabaho." Ate Alissa, yang si Kuya di nawawalan ng pag-asa, ilang beses nanag nag-apply di pa rin natatanggap, ilang beses nang natanggap, binabalewa niya naman, kaya siya natatanggal.

"Ahhh, sige Ate tara paalam na tayo kay Nanay," Pumunta kasi sa kwarto ni Nanay, wag kayo, kahoy lang gawa bahay namin, tapos karton higaan namin. Maliit lang kwarto namin.

Pumasok na kami sa loob. Wala namang pintuan e.

"Nanay, hahatiran lang po namin si Tatay ng pagkain. Nanay nakapagluto na nga po pala ako, nandun na po sa lamesa ang pagkain at kain." Ate Alissa.

"Osge mga anak. Mag-iingat kayo ha? Ito nga pala pera pang-tricycle at pang-jeep." Inabutan kami ni Nanay ng 50.

Hindi namin tinanggap. "Nanay, huwag na po maglalakad nalang po kami ni Ate Alissa, pangdagdag na po yan sa pang-araw-arawna pangangailangan po natin."

"Kayo ha? Kababait niyong mga anak, lagi niyong inaalala ang kailangan natin sa araw-araw, dapat nga kami ng tatay niyo ang dapat na gumagawa nun." Nanay.

Ok, dapat mayaman kami ngayon, ang pinsan naman ni Nanay tinraydor siya, namatay na kasi sila Lolo at Lola dapat samin ang pamana e, nakapangalan na samin, only child lang kasi si Nanay e. Itong Tita namin traydor, ninakaw. May pag-asa pang bumalik pero, abogado si Tito and gumawa sila ng fake na titolo and tinapon na nila yung totoong contrata. Paka-traydor no? Naaalala ko pa yung mga pangalan nila Tita Traydira and Tito Yoberto. Pangalan pa lang ni Tita traydor na.

"KATTT!" Kakadaydream ko tinatawag na pala ako sa labas hehe

"Ito na Ate!" Pumunta na ako sa labas. Maglalakad lang kami, malapit lang naman e. Sanay na kaming maglakad.

*After 5 minutes

Dito na kami sa company. Papasok na kami pero, "Ms, hindi po pwede dito ang mga madudungis na tao!" Manong Guard.

Tumawa kami ni Ate, "Manong! Ang sakit niyo naman magsalita! Purkit mahirap lang kami ganyanan agad?!" Ate Alissa.

"Di talaga pwede ang madudungis dito Ms. Baka malimos kayo dito e!" Manong Guard. Kasi yung damit namin may punit na, mahirap nga lang kami.

Ako na yung sasabat, hindi ko na kasi mapigilan tung galit ko e, "MANONG! PURKIT KASI MAHIHIRAP GANYAN NA KAYO MAGMALTRATO?! ISIPIN NIYO NGA KUNG KAYO ANG NASA LAGAYAN NAMIN AT KAMI ANG NASA PWESTO NIYO?! PARANG HINDI KAYO MASASAKTAN AH! ANG SAKIT NIYONG MAGSALITA AH! E KAYO, BAKIT YANG DAMIT NIYO MAY KONTING PUNIT NA RIN OH?! NAPASAKIT NIYONG MAGSALITA AH! ALAM KO MAY KAYA KAYO SA BUHAY MANONG! PERO PWEDE, MAGTANONG MUNA KAYO BAGO MAGSABI NG MASASAKIT HA? PAG KAMI YUMAMAN MANONG! HINDI NIYO BA ALAM MANONG NA DAPAT MAYAMAN KAMI?! E SA KADAMIHAN NG TAO SA MUNDO PLASTIK AT TRAYDOR! TINRAYDOR KAMI NG TITA TITO NAMIN! HINDI PA KAMI HINATIAAN! ALAM NIYO PA BA YUNG GINAWA SAMIN? ITINAPON PA KAMI SA TABI-TABI?! TAPOS BINUGBOG PA KAMI?! ABA MANONG! KUNG HINDI KAYO NANINIWALA EDI WAG! LYERS GO TO HELL NAMAN DIBA?....." Naputol yung sasabihin ko.