De avond valt
Ik lig in bed, bijna iedereen, op een paar na die het leuk hebben door een enorme hoeveelheid drankjes.
De tijd tikt door en door.
Mijn adem wordt steeds zwaarder, ik begin te zweten. Mij hart klopt in mijn keel.
Wat moet ik doen?
Ik trek het niet meer, ik moet hier weg. Ongerust komt mijn kamergenoot haar bed uit, ze vraagt me wat er is maar ik antwoord niet. Flitsende beelden voor mijn ogen, een auto, een zwart beeld, geen gevoel meer. Wat is dit?
"Luna, Luna!" Kate keek nog banger dan dat ze had gedaan toen Luna uit de kamer liep. "Wat is er gebeurd" vroeg Kate.
Luna voelde zich misselijk, ze opende haar ogen. Wat deed ze op deze stoel? Wat had ze daarnet gezien?
Luna bedacht zich dat Kate haar toch nooit zou geloven als ze de waarheid zou spreken. "Ach ik had gewoon een nare droom gehad, ik ga weer terug naar bed en probeer nog wat te slapen."
"Oke dan, slaap lekker Luna."
Luna wist wel dat ze toch niet zou kunnen slapen en ze zou dus ook te moe zijn om naar haar vader en moeder te kunnen gaan.
Wat moest ze doen?
