~3~

40 7 0
                                    

~2 gün sonra~

Artik çok korkuyorduk. Her gece camlardan sesler geliyordu. Evde beş kişi kalmistik. Melisa ve Sudenin anneleri artik onlari yanlarina aldi. Daha az kişi olduğumuz için daha da korkuyorduk. Evden hic bir yere cikamiyorduk.

Yine aksam sesler gelmeye basladi. Ve yağmur yagiyordu. Simsek cakmasiyla hepimiz sıçradik. Yağmur yagdigi için elektrikler yoktu.

Didem- Susadim ben yaa.
Ada- Yaa bende susadım.
Ezgi- Tamam ben getiriyorum.

Elime feneri aldım ve mutfağa gittim. Sulari doldururken birden...

Selinin ağzından

Ezgi mutfağa gitmisti. Suların sesi gelirken birden cam kirilma sesi geldi.

Cansu- Noluyo yaaa

Hemen mutfağa koştuk. Elimdeki feneri Ezgiye doğru tuttum. Elinde cam vardı.

Didem- Ezgii k-kafann
Ada- Ahh k-kaniyo
Ezgi- Sakin olun i-iyi-iyiyim

Hemen ambulans cagirdik. Gelmesi biraz uzun sürdü.

...

Ambulans geldi.

Selin- S-si- siz gi-gidin be-ben geliyorum.
Didem- Nereye
Selin- Kiyafet aliyim b-bi kaç pa-parca
Didem- Tamam bekliyoruz cabuk.

İçeriye girdim.

Korkuyorum ama çabuk olmam lazim. En üst kata ciktim. Kiyafetleri aldim. Asagi indim tam cikacakken telefon caldi.

A- Evde tek kaldin bakiyorum. Arkadasin kan kaybediyomus. Gitmeleri lazimmis. Gidiyolar hatta. Ama korkma ben varim.
Selin- Kimsiniz, Nolur yalan söylemeyin bekliyorlar beni, gidiyim
A- Gittiler bile. Tekrarliyorum korkma ben varım.

Telefon kapandi.

O an omzumda bi el hissettim. Arkami döndüm ve
- Aaahhhhhh

Yb geldii.
Geç oldu biraz ama özür dilerimm ☺☺
Vote vermeyi unutmayın 😘😘😘😘

Tatlı Küçük Yalancılar   -bizim versiyonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin