GUBAT(SHOT HORROR STORY)

Chapter 2: Lea's want to say

Chapter 2

Lumapit ang waiter at kinausap ni lea,para sa kanilang o-orderin. Hbang abala si lea,kaka order,ay nag usap ang kniyang mga kaibigan,hbang nktlikod si lea sa mga kaibigan.

"Pst"! Sitsit ni cherry,sa mga kaibigan. "Ano yun?" Tanong agad ni Janine,na sinundan naman ng iba. "Uy alm nyo ba kanina habang hinihintay namin kayo may sinabi sakin si lea". Seryosong paglalahad ni cherry.

"Eh,ano bang sabi?anong meron?" Tanong muna ni maria,na kumunot noo."Sabi nya sasabihin nya daw satin mamaya". Kamot ulong sagot ni cherry. "Very interesting ah".
Nag iisip si James ng idea,patungkol doon habang binabatanggit nya ang katagang iyon.

"Eto na pala yung order." Ngiting sambit ni Lea,agad agad naman nilang hinango ang mga mababangong pagkain na nasa harapan lamang nila."yun oh,so delicious! Amoy pa lang!" Pagmamalaki ni Daniel.

"Hahaha! Kain na guys!" Paanyaya ni lea,masaya ito kahit papano.

Kumakain sila ng sakalagitnaan ng kanilang pag kain at pag uusap,biglang ntigilan si Lea,may plano ito."guys?" Paningit muli ni lea,at naging maamong seryoso ang mukha. "Ano yun?" Panimulang tanong ni Joseph.  "Makinig kayo sa sasabihin ko". Ubod buntong hininga ni lea. "Teka,wait ano nga ba?" Naguguluhang tanong ni janine.

"Kasi guys kailangan ko ng maghanap ng magandang trabaho para mapagamot si papa, tsaka diba kailangan ko pang tubusin yung lupa nmin sa palawan." Malungkot na hikbi ni lea,at umiyak.

"Wag kanang umiyak,tutulungan ka nman nmin." Maawaing pananalita ni Daniel.
Ganoon din ang iba. "Nako,ano ka ba kaibigan ka namin." Malungkot din nitong sumamo.

"Daniel, oo alm ko yun,pero kailangan ng mbilisan kya nga parang napagdesisyonan kong lumipad nalang ng Brazil." Dagdag pa ni Lea.

"Ano?" Kabadong pagkabigla ng mga kaibigan,maliban Kay Michelle,kumakain I to
. Ayaw nilang umalis ito,dahil sa maasahang kaibigan si lea,at responsable.

"Huh?ano bang pinagsasabi nyo dyan?!" Maarteng tanong nito,busy kasi itong kumain,sya kasi ang ultimate matakaw ng naturang grupo.

"Di mo ba narinig si Lea?are you insane! To do this fucking thing!? Ang di makinig kay Lea?" Mala charoterang asik ni maria,ultimate kalaban ni Michelle sa kaartehan nito.

"Hays,lilipad na d

Magulat gulat na pagkabigla ni Michelle. Gustong-gusto nito ang pinas,kaya di nito lubusang maisip na lilipad ito ng bansa.

Stephen: d mo ba nrinig ung sinabi ni Lea!
James: d nya yan nrnig kse busy sya KUMAEN!
Michelle: ay,may sinabi kba lea ay sorry ano ba yun? Pa ulit.
Cherry: hays. Llipad na daw papuntang Brazil!
Michelle: (tumayo) ANO?!
Joseph: tignan mo. Mapapa ano ka rin pla!
Nagsitinginan ang mga tao sa restaurant dhil sa lkas ng boses ni Michelle nilibot nito ang mata nito.
Michelle: ay sorry po( umupo) bakit ka aalis? Prang biglaan nman yta.
Lea: kailngan ko ng pangtubos sa lupa nmin tska ppagaling ko pa si ttay.
Michelle: ah. E sigurado kna ba?
Lea: oo. (Malungkot nitong sabi)
Michelle: hays kelan lipad mo?
Arw ito ng lunes.
Lea: sa sabado.
Michelle: nkhnda na ba ggamitin mo?
Lea: oo.
Michelle: hays. Enjoy nalng ntin ung nttirang arw ksma ka. Lea.
Robert: tama.