Μια Παραξενη Φιλια

Το παραμυθι της γιαγιας και οι συνεπεις του

Οπως παντα ειμαι μονη η μου στο δωματιο μου απλα κοιτοντας το ταβανι ξεροντας οτι ο πατερας μου ειναι εξω και πινει.Δεν την αντεχω την ζωη μου εδω και ενα χρονο που εχει παιθανει η μητερα μου, νιωθω αδεια σαν να εχει φυγει το αλλο μου μισο.Απο τι εχω καταλαβει μετα απο τοσα χρονια "αληθινοι" φιλοι δεν υπαρχουν.Χτες πηγα να βαλω ενα τελος στην ζωη μου αλλα με προλαβε η γιαγια μου.Παλι καλα που εχω την γιαγια μου ειναι σαν να μου γεμιζει το κενο που μου αφησε η μητερα μου.Μου ειπε οτι το να θελω να βαλω τελος στην ζωη μου ηταν ενα μεγαλο λαθος.Αρχησε να μου λεει μια ιστορια με μια κοπελα σαν και εμενα και τον περιεργο φιλο της.Αφου τελειωσε την ιστορια μου ειπε οτι μπορει να μου συμβει και εμενα καποτε αλλα δεν την πολυ πυστεψα γιατι ο φιλος της κοπελας εχει εξαφανιστει εδω και δις. εκκατομιρια χρονια.Σωστα καταλαβατε ενας δρακος.Οποτε δεν την πυστεψα.Το βραδυ αισθανομουν κατι στο μαξυλαρι μου που με ενοχλουσε αλλα δεν υπηρχε τιποτα.Εκλεισα τα ματια μου αλλα και παλι με ενοχλουσε κατι.Το επομενο πρωι η γιαγια μου δεν ηταν σπιτι αλλα ηταν ο πατερας μου.Δεν ηθελα να τον ξυπνησω γιατι αν τον ξυπναγα ηξερα οτι θα με χτυπησει.Οποτε εκανα ησυχεια μεχρι να ερθει η γιαγια μου.Εφτιαχνα το πρωινο μου οταν εσπασα ενα ποτιρι καταλαθος.Συκωθηκε και αρχηζε να με βριζει και να με χτυπαει με ολη του τη δυναμη του ελεγα να με αφησει οταν ευτυχως ηρθε η γιαγια μου και του ειπε να με αφησει.Δεν ξερω γιατι αλλα ο πατερας μου φοβατε την γιαγια μου.Μου εδωσε ενα φιλακτο και μου ειπε να μην το χασω γιατι ηταν πολυ συμαντικο στην γιαγια μου.Μου ειπε οτι το φιλακτο αυτο μπορει να με κανει να βλεπω πλασματα που ουτε στα ονειρα μου δεν θα μπορουσα.Γελασα διοτι νομιζα οτι με κορο'ι'δευε αλλα οταν ειδα το βλεμα της καταλαβα οτι δεν αστειευεται μου ειπε οτι αν χρειαστω βοηθεια να πω τις εξεις λεξεις << η φιλια η παντοτινη θα με σωσει>>. Ηταν αργα το βραδυ και τα λογια της γιαγιας μου δεν μου εφευγαν απο το μυαλο μου. Ηθελα να δω αν οντως μου ελεγε αληθεια , ειπα την προταση αλλα τιποτα δεν εγινε στεναχωριθηκα. Εκλεισα για λιγο τα ματια μου και οταν τα ανοιξα ημουν διπλα σε ενα τεραστια καταρακτη ακουγα πουλια να κελα'ι'δανε οταν ενα μηλο επεσε στο κεφαλι μου ειδα ενα κεφαλακι να με κοιταει με τα τεραστια ματια του. Εκανα πισω σιγα σιγα οταν εξαφανιστηκε στα φυλλα του δεντρου. Συκωθηκα και γυρησα και ειδα ξανα αυτο το πλασμα ηταν σαν ενα μονοδρακος οπως το ειχε περιγραψει κι η γιαγια. Τεραστια ματα, μακρυα φτερα, μυτερα δοντια και μικρο σκοπικα αυτακια και το χρομα του ηταν σκουρο κοκκινο. Με πλησιαζε ολο και πιο πολυ αλλα δεν φαινοταν σαν να θελει να μου κανει κατι γιατι φαινοταν να ειναι τρομαγμενο. Απλωσα το χερι μου για να το ακουμπησω αλλα το τρομαξα και αμεσως εξαφανιστηκε. Δεν ασχοληθηκα και πολυ μιας και ηθελα να φυγω τοτε θυμιθηκα την προταση που μου ειχε πει η γιαγια μου. Μολις την ειπα ξαναδα το πλασματακι αυτο αλλα αυτη τη φορα εξαφανιστηκα εγω. Ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι μου οταν ξυπνησα αποτομα τοτε σκευτικα οτι δεν θα μπορει να ηταν ενα απλο ονειρο. Ετρεξα στο δωματιο της γιαγιας μου την ξυπνησα αμεσως και της ειπα αυτο που ειδα. Τοτε μου ειπε οτι φυσικα και δεν ηταν ονειρο. Εμεινα με τα ματια ορθανοιχτα δεν περιμενα να μου το πει αυτο πυστευα οτι θα μου πει οτι μην λες χαζομαρες και αλλα τοσα. Μου ειπε ξανα την ιστορια που μου ειχε πει και της προαλες αλλα στο τελος μου ειπε οτι το κοριτσακι ηταν αυτη και οτι η φιλη της ηταν ενας μονοδρακος και την λεγανε Φαστη επειδη ηταν γρηγορη σαν την ταχυτητα του φωτος. Μου ειπε οτι αυτο το ειδος δρακου ειναι το πιο σπανιο στο ειδος του. Μου ζητησε να της περιγραψω το πλασμα που ειχα δει και μολις τελειωσα την περιγραφη αρχισε να γελαει και να φοναζει "ναι ναι επιτελους". Μου ειπε οτι ηταν ενας μονοδρακος και οτι ειρθε για να με προστατεψει οταν η γιαγια μου θα φυγει. Εκεινο το βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω οπως παντα αλλα  σαν κατι να ηταν διπλα μου με εκανε να νιωθω ασφαλες ηξερα οτι ηταν ο μονοδρακος αλλα δεν εκανα τιποτα. Σημερα το πρωι για πρωτη φορα ημουν χαρουμενη πηγα κατω στην κουζινα οπως παντα ο μπαμπας μου δεν ηταν εκει αλλα δεν με ενοιαζε καθολου πηγα εξω στη  αυλη για να φαω. Πατατηρησα κατι πολυ παραξενο κατι που τοσα χρονια δεν υπηρχε ηταν ενα χαντακι. Πηγα να δω που σταματουσε πηγα να κατεβω οταν παραπατησα και επεσα ποναγα το γονατο μου,μου ειχε σχιστει και ετρεχε αιμα. Καπου στο βαθος εβλεπα δυο τεραστια ματια να με κοιτανε μπορω να πω οτι φοβηθικα διοτι δεν ηξερα αν ηταν ο δρακος που ειχα δει ή ενας επικυνδινος  δεν ηξερα τι να κανω , θολωναν τα ματια μου ενω αυτο το πλασμα ερχοταν ολο και πιο κοντα. Τοτε λυποθημησα απο τον πονο. Οταν ξυπνησα ημουν σε ενα βραχο που ηταν μεσα απο τον καταρράκτη. Γύρισα για να δω που είμαι και τοτε είδα αυτό το πλασματακι να με κοιτάει με τόση χαρά. Του μίλησα του είπα ότι δεν ειμαι εχθρός και ότι το μόνο που θέλω να κανω ειναι να γινουμε φιλοι. Ερχοταν ολο και πιο πολυ αλλα διστακτηκα οταν το αγκουπησα. Το χαιδευα και απο τι ειδα απο το χαμογελο του, του αρεσε οταν ξαφνηκα ανεβηκε πανω μου δεν ηθελα να κανω καμια αποτομη κινηση που να το  τρομαξο το χαιδευα στην κοιλιτσα του οταν καταλαβα οτι ειχε αποκοιμηθει. Μετα απο λιγες ωρες ξυπνισε και το ρωτησα πως το λενε αλλα φυσικα σιγα μην μου απανταγε αλλα εξαφανιστηκε και ξανα εμφανιστηκε με ενα βιβλιο,το εσπρωξε προς τα εμενα οταν το ανοιξα ειδα να λεει οτι ενας μονοδρακος με το ονομα Φαστη εκανε την Παουερ οταν ηταν οι τελευταιες της ωρες. Γουρλωσα τα ματια μου δεν το περιμενα. Υστερα μου "εδωσε" ενα κολιε που ειχε ενα συμιωμα πανω του που ελεγε : "αν το βρητε αυτο το κολιε μαλλον ο δρακος μου θα εχει πεθανει. Αυτο το κολιε θα σας επητρεψει να καταλαβαινετε τον δρακο σας αλλα προσεξτε μην σας το κλεψουν" οταν το διαβασα αυτο χωρις να το σκευτω εβαλα το κολιε και αμεσως ρωτησα την Παουερ γιατι διαλεξε εμενα. Και μου απαντησε πραγμα που ηταν περιεργο. Μου ειπε οτι εχω ενα αγνο χαρισμα και οτι θα ειναι η παντοτινη μου φιλη μεχρι να παιθανει. Μπορω να πω οτι δακρυσα διοτι ποτε μου δεν ειχα εναν αληθινο φιλο. Ηρθε κοντα μου και ηταν σαν να λεει αντιο οχι για παντα μονο για σημερα οταν ακουσα την γιαγια μου να με φωναζει αμεσως ανεβηκα μερα αφου ειπα αντιο στην Παουερ. Η γιαγια μου μολις με ειδε γουρλωσε τα ματια της και με ρωτησα που το βρηκα το κολιε. Της ειπα να ορκιστει και να μην το πει πουθενα. Μου ειπε αμεσως ναι και της ειπα την αληθεια. Αμεσως με αγκαλιασε και με ενα τεραστιο χαμογελο μου ειπε καληνυχτα και εφυγε. Περιεργο αλλα  τωρα τι λεω εδω εχω δει δρακο αυτο μου φαινεται περιεργο? :"). Φιλησα το φιλακτο και κοιμηθικα.

Τελος το "Παραμυθι της γιαγιας και οι συνεπειες του"
Kisses :*